عنوان پایان‌نامه
بررسی تاثیر سطوح رطوبتی خاک بر ریزوم زایی پیزر(scirpus maritimus) و مقاومت احتمالی آن به علف کش بن سولفورون متیل (لونداکس )
- رشته تحصیلی
- مهندسی کشاورزی -شناسایی ومبارزه با علفهای هرز
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه مرکزی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی شماره ثبت: 6687;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 72996;کتابخانه مرکزی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی شماره ثبت: 6687;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 72996
- تاریخ دفاع
- ۲۰ بهمن ۱۳۹۳
- دانشجو
- معصومه خجسته فر
- استاد راهنما
- حسن علیزاده
- چکیده
- چکیده دو بررسی آزمایشگاهی و گلدانی در سال 93-1392 به منظور بررسی تأثیر سطوح رطوبتی بر زمستان‌گذرانی و ریزوم‌زایی علفهرز پیزور و مقاومت احتمالی آن به علفکش بنسولفورونمتیل (لونداکس)، در گروه زراعت و اصلاح نباتات پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران - کرج اجرا گردید. در تیمارهای تحقیق نخست تأثیر سطوح رطوبتی بر زمستان‌گذرانی غده‌های پیزور و تکثیر و ریزوم‌زایی آنها در فصل زراعی بعد مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملاً تصادفی با چهار تکرار اجرا گردید. تیمار نخست مورد بررسی، رطوبت خاک در 5 سطح شامل (رطوبت پایین‌تر از نقطه پژمردگی (6 درصد وزنی رطوبت)، رطوبت بالاتر از نقطه پژمردگی (12 درصد وزنی رطوبت)، 100 درصد FC(24 درصد وزنی رطوبت)، حد اشباع (34 درصد وزنی رطوبت)، غرقاب (ارتفاع آب 7 سانتی‌متر بالاتر از سطح خاک)، و تیمار دوم اندازه غده‌ها (در دو سطح بزرگتر از 5/0گرم و کوچکتر از 3 گرم) بودند. غده‌ها در پاییز در معرض تیمارهای فوق قرار گرفته و در بهار سال بعد میزان زنده‌مانی، ریزوم‌زایی و تولید زیستتوده هر تیمار ارزیابی شد. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که صفات مورد بررسی فقط تحت تأثیر رطوبت خاک و نه اندازه غده‌ها قرار گرفتند. با افزایش میزان رطوبت خاک از رطوبت پایین‌تر از نقطه پژمردگی (PWP) ، بالاتر از نقطه پژمردگی تا 100 درصد FC تعداد بوته‌های سبز شده و ارتفاع آنها همواره دارای روند افزایشی بود. هر تیمار نسبت به سطح رطوبتی پایین‌تر 50 درصد افزایش در صفات فوق را نشان داد. به‌عبارت دیگر براساس نتایج این تحقیق زهکشی و کاهش رطوبت در خارج از فصل زراعی به در دامنه رطوبتی پایین‌تر از نقطه پژمردگی (PWP) ، رطوبت بالاتر از نقطه پژمردگی سبب کاهش پتانسیل زمستان‌گذرانی غده‌های پیزور و مرگ و میر آنها به میزان 42 درصد و 57 درصد به ترتیب گردید. با کاهش در رطوبت پایین‌تر از نقطه پژمردگی متوسط وزن ریزوم‌ها ی این علفهرز از 12 گرم به 5/5 گرم کاهش پیدا کرد که بیانگر 50 درصد کاهش در وزن زیستتوده ریزوم است که این نشان‌دهنده کاهش میزان ریزوم‌زایی در رطوبت پایین است. بطور کلی براساس نتایج این آزمایش می‌توان گفت با استفاده از زهکشی پس از برداشت شالیزار می‌توان جمعیت و پتانسیل تکثیر علف هرز پیزور را کاهش داد. آزمایش دوم به منظور بررسی مقاومت احتمالی پیزور به علفکش بنسولفورونمتیل انجام شد. آزمایش غربال کردن توده علفهرز در قالب طرح بلوک کاملاً تصادفی با 2 تکرار و در گلدانهای بدون زهکش اجرا شد. برای این منظور کارایی علفکش بنسولفورونمتیل ) 1-(DF 60%, 75g.ha ، به صورت خاک مصرف )پیشرویشی(، و برگ 2 برگی علفهرز(، در کنترل - مصرف و ) 2 پیزور مورد ارزیابی قرار گرفت. چهار هفته پس از اعمال تیمار زیستتوده اندامهای هوایی برداشت و پس از خشک کردن مورد تجزیه آماری قرار گرفت. بعلاوه کارایی تیمارهای علفکشی در کنترل پیزور به روش استاندارد اروپایی EWRC نیز مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج حاصل از کلیه آزمایشهای گلخانهای و زیستسنجی گیاه کامل در گلدان نشان داد که علفهرز پیزور به علفکش برگمصرف بنسولفورونمتیل مقاومت نشان داد درحالیکه به علفکش خاکمصرف بنسولفورونمتیل مقاومت نشان نداد. واژههای کلیدی: بنسولفورونمتیل، پیزور، تنش، سطوح رطوبتی، جوانهزنی، مقاومت، علفکش
- Abstract
- The effect of moisture levels on overwintering and rhizome production and possible resistance to bensulfuron methyl herbicides in alkali bulrush (Bolboschoenus maritimus) Two experiments were conducted in the laboratory and greenhouse to investigate the effect of temperature and humidity on the survival and germination of alkali bulrush in the University of Tehran-Karaj during 1392 and 1393. First, the effect of different irrigation levels on the overwintering of tubers and their ability to produce and proliferate rhizome in the next season was evaluated. The experimental design was a factorial arrangement of treatments as a randomized complete block design with four replications. One factor was soil moisture in five levels (below the permanent wilting point (6% of moisture by weight), permanent wilting point higher humidity (12% of moisture by weight), 100 percent FC (24% of moisture by weight), saturation (34% of moisture by weight) and flooding (water height of 7 cm above the soil surface). Another factor was tuber size at two levels (greater than 0.5 g and less than 3 g). During autumn, tubers were exposed to the above mentioned treatment. In the following spring, the survival rate and biomass production were evaluated per treatment. Results showed that tubers were only affected by soil moisture but not the tuber size. The number of green plant and their height increased by the elevation of moisture level from the range below the permanent wilting point (PWP) to higher moisture levels at permanent wilting point and 100% FC. By the elevation of soil moisture from 6% to 100% the greater biomass, number and height of green plants was obtained (54/7, 51/45, 47 percent, respectively). On the other hand, based on the results of drainage and reduction of soil moisture during the the wet season to below the permanent wilting point, the potential of tuber overwintering was reduced and their mortality rate reached at 42 percent and 57 percent, respectively. By decreasin
