عنوان پایان‌نامه

شهر به مثابه اسطوره در ادبیات(بررسی تطبیقی پاریس در رمان اسرار پاریس نوشته اوژن سو و تهران در رمان تهران زیر پاشنه آشیل نوشته رسول حسین لی




    رشته تحصیلی
    زبان وادبیات فرانسه
    مقطع تحصیلی
    کارشناسی ارشد
    محل دفاع
    کتابخانه دانشکده زبانها و ادبیات خارجی شماره ثبت: 1808/2;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 67539
    تاریخ دفاع
    ۲۹ بهمن ۱۳۹۳
    استاد راهنما
    ایلمیرا دادور

    چکیده: شهر و مسائل آن در نظر اهل ادب، تنها چهارچوب ساده یا صحنه بی آرایشی نیست که قالب و فرم فضا را شکل دهد و بستر رخداد یک گره داستانیگردد بی آنکه پیوندی با زیبایی شناسی داشته باشد. شهر، مهد هنر، بستر بی چون و چرای انقلاب های درونی است. شهر به اندازه ای پیچیده و چند وجهیاست که امروزه در بطن بسیاری از شاخه های علمی دیگر نیز راه یافته است. پروست درکتاب درجستجوی زمان از دست رفته نویسنده را به معمار و متن را به کلیسای جامع ناتمامی تشبیه میکند. چنین تشبیهی زمینه باور تقدس معماری را، که ویژگی اولیه اسطوره است، در ذهن ما شکل میدهد. شهر به کلام تبدیل میشود، به متنی که نگارش شده و خوانده میشود. آفرینش های ادبی با دیگرهنرها، از جمله ی آن معماری، هنرتسخیر مکان، در ارتباطی مستقیم قرار دارند. ارتباط ادبیات و مسائل شهری بسیار پیچیده و عمیق است. پرسش در باب کاربرد ادبیات در زمینه های شهری و شهرسازی، و بالعکس، قطعأپرسشی اساسی است و این امر به تدریج به موضوعات پژوهش هایی متمایز ازدیگر پژوهش ها تبدیل شده است. در این پایان نامه سعی شده است که پاسخی برای پرسش های زیربه دست آید : تا چه اندازه یک شهر میتواند در رمان تجلی پیدا کند؟آیا تصویر بازتاب شده از شهر در رمانهای منتخب تصویری از اسطوره است؟چگونه یک شهر در رماناسطورهمیشود؟ پاسخ به این پرسش ها انگیزه اصلی پژوهش تطبیقی حاضر را فرآهم آورد تا درخلال آن گام های مختلف اسطوره شدن شهر و نیز ویژگی های شهر-اسطوره در رمان پاورقی و داستان پلیسیِاسرار پاریس نوشته اوژن سو و رمان خیالیتهران زیر پاشنه آشیل اثر رسول حسین لی بررسی و تحلیل شود. این پژوهش شامل سه فصل است : فصل نخست به اسطوره در معنای تام واژه میپردازد، دومین فصل به مباحث شهری و رمان شهری اختصاص یافته است و در نهایت در آخرین فصل تئوری ها و به ویژه نظریه نقداسطوره ای در رمان های مورد مطالعه بررسی میشود. کلمات کلیدی: شهر،اسطوره، اسطوره شهری، نقد اسطوره ای، رمان شهری
    Abstract
    Pour un homme de lettres, la ville et les enjeux urbains ne sont pas un simple échafaudage qui donne forme à un espace quelconque, simple décor devant lequel se met en scène une intrigue, sans rapport à l’esthétique.En ce qui concerne la ville, comme le berceau des arts, elle aussi, était sans arrêt l’objet des évolutionsconceptuelles ; de nos jours elle devient tellement complexe et multidimensionnelle qu’elle met en place de nombreuses branches scientifiques. Proust, dans A la Recherche du Temps perducompare l’écrivain à un architecte, et le texte à une cathédrale inachevée. Cette idée nous mène à croire l’architecture comme un objet saint et sacré qui est l’idée primitive du mythe.Elle devient une parole, un texte, à lire et à écrire. La création littéraire est en rapport avec les autres arts ; parmi eux l’architecture, l’art de maitriser l’espace. Le rapport de l’urbanisme avec la littérature s’avère infiniment complexe et profonde. La question d’usages de la littérature dans le champs de l’urbanisme, et vice versa, apparait certes originale et il s’est petit à petit imposé comme un sujet de recherche pouvant donner lieu à une recherche spécifique. A cette étape du parcours, il s’agit de répondre aux questions suivantes :A quel point une ville peut se manifester dans un roman ?Est-ce qu’il existe une image de la ville en tant que mythe dans les romans choisis ?Comment une ville devient-elle un mythe ? Répondre à cesquestions est le motif essentiel de cette étude comparativedans laquelle nous avons vérifié les différentes étapes de devenir-mythe d’une ville et les caractéristiques d’uneville-mythedans le roman-feuilleton et le récit policier,Les Mystères de Paris d’Eugène Sue, et le roman imaginaire,Téhéran sous le talon d’Achille de Rassoul Hossein Li. Notre travail comporte trois chapitres : le premier chapitre est consacré au mythe au sens propre du terme, le deuxième est approprié à l’urbanisme et le mythe urbain et le dernier met en pratique des théories, surtout la mythocritique, sur notre corpus. Les mots clés : La ville, le mythe, le mythe urbain, la mythocritique, le roman urbain