اثر بخشی آموزش تربیت سازنده فرزندان بر مشکلات و توانایی های کودکان
- رشته تحصیلی
- مشاوره خانواده
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 67803;کتابخانه دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی شماره ثبت: ع-2306
- تاریخ دفاع
- ۲۹ بهمن ۱۳۹۳
- دانشجو
- علیرضا مقدسی
- استاد راهنما
- مسعود غلامعلی لواسانی
- چکیده
- چکیده هدف: این پژوهش به منظور تعیین اثربخشی آموزش تربیت سازنده (Triple-P) بر روی مادران به منظور کاهش مشکلات رفتاری کودکان و افزایش تواناییهای کودکان انجام گرفته است. روش: روش پژوهش حاضر از نوع آزمایش، با طرح شبهآزمایشی از نوع پیشآزمون و پسآزمون با گروه کنترل است. جامع? آماری مورد مطالعه، مادران کودکان 6 تا 12 ساله با مشکلات رفتاری در مرکز مشاوره رازی، واقع در منطقه پاکدشت تهران، بوده است. پرسشنامه مشکلات و توانایی کودکان (SDQ) به عنوان پیشآزمون از هر دو گروه کنترل و آزمایش انجام گرفت. گروه آزمایش به مدت 8 جلسه 2 ساعته تحت آموزش برنامه تربیت سازنده که به عنوان متغیر مستقل در نظر گرفته شده بود، قرار گرفتند و گروه کنترل مداخلهای دریافت نکردند. در نهایت هر دو گروه مورد پسآزمون قرار گرفتند. یافتهها: دادههای بهدست آمده با استفاده از تحلیل کواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و از نرمافزار SPSSبرای این کار استفاده گردید. یافتهها نشان داد که آموزش برنام? تربیت سازنده بر روی مادران بر کاهش مشکلات رفتاری و افزایش تواناییهای کودکان مؤثر است. نتایج: در این پژوهش 6 فرضیه مطرح شد که هم? فرضیههای آن مورد تأیید قرار گرفت. به عبارت دیگر، شاخصهای توصیفی و آماری نتایج تحقیق نشاندهند? تأثیر مثبت آموزش برنامه تربیت سازنده بر کاهش مشکلات رفتاری کودکان شامل مشکلات هیجانی، بیشفعالی، مشکلات سلوک و مشکلات با همسالان و افزایش تواناییهای کودکان شده است. کلیدواژهها: آموزش تربیت سازنده، مشکلات رفتاری کودکان، تواناییهای کودکان
- Abstract
- Abstract Research Goal: The main goal of the current research is to determine the effectiveness of Positive Parenting Program (Triple-P) on mothers for dealing with the behavioral difficulties of children and improving their strengths. Methodology: The method used in this research is experimental one including quasi experimental study with pre- and post tests with control group. The statistical sample of the research includes the mothers of 6 to 12 year old children with behavioral difficulties from Razi Counselling Center located in Pakdasht, Tehran. Both control and experimental groups underwent Strength and Difficulties Questionnaire (SDQ) as pre-test. The experimental group underwent Positive Parenting Program (Triple-P) as independent variable for 8 sessions, 2 hours each while the control group did not get any interventions. In the end, both groups were post-tested. Findings: The data were analyzed through Co-variance Analysis conducted by SPSS. the findings demonstrate that Positive Parenting Program (Triple-P) is effective in dealing with the behavioral problems of children and improving their abilities. Conclusion: This research was based on 6 hypotheses all of which were confirmed. In other words, the descriptive and statistical measures of the research demonstrate the positive effect of Positive Parenting Program (Triple-P) on decreasing behavioral difficulties in children including excitement difficulties, hyperactivity, manner difficulties, communicating difficuties with peers and increasing the strengths of children. Key Words: Positive Parenting Program, difficulties of children, strengths of children.