عنوان پایان‌نامه
بررسی انگیزه ها و موانع معلولان جسمی و حرکتی شهر تهران برای پرداختن به فعالیت های بدنی
- رشته تحصیلی
- تربیت بدنی وعلوم ورزشی- روانشناسی ورزشی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی شماره ثبت: 1172;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 69114
- تاریخ دفاع
- ۲۸ بهمن ۱۳۹۳
- استاد راهنما
- سید محمدکاظم واعظ موسوی
- دانشجو
- وحید کشتکار
- چکیده
- مقدمه: از دیرباز داشتن فعالیت بدنی منظم در اقشار مختلف، آرمان متعالی جوامع بوده است. از میان اقشار متفاوت جامعه، معلولین یکی از گروه‌های اجتماعی آسیب‌پذیر محسوب می‌شوند که به‌واسطه وضعیت جسمی و ذهنی‌شان نیازمند توجهی خاص برای شرکت در فعالیت های بدنی و ورزشی می باشند. انجام فعالیت های بدنی و ورزشی می‌تواند به‌عنوان اثربخش ترین و کم هزینه ترین ابزار توان بخشی برای معلولان مورد استفاده قرار گیرد. بر همین اساس با آگاهی از موانع پیش رو و انگیزه‌های معلولان برای شرکت در فعالیت های بدنی و ورزشی می‌توان شرایط و زمینه‌هایی را فراهم نمود تا آنها بیشتر از گذشته به فعالیت بدنی و ورزش بپردازند. هدف: هدف از پژوهش پیش رو بررسی موانع و انگیزه‌های معلولان جسمی و حرکتی شهر تهران برای پرداختن به فعالیت های بدنی و ورزشی بود. روش‌شناسی: در این پژوهش تعداد 200 تن (121 مرد، 79 زن) معلول دارای فعالیت بدنی در خصوص انگیزه‌ها و 153 تن (68 مرد، 85 زن) معلول فاقد فعالیت بدنی در مورد موانع پیش رو مورد بررسی قرار گرفتند. این معلولان از میان سایر معلولانی که به‌صورت تصادفی به اداره جات و یا مرکز بهزیستی شهر تهران مراجعه می‌کردند انتخاب شدند. در همین خصوص برای بررسی انگیزه‌های معلولان دارای فعالیت بدنی از پرسشنامه انگیزه (EMI-2) و برای ارزیابی موانع از پرسشنامه موانع کارل و الکساندریا استفاده شد. روایی صوری این ابزار توسط 8 تن از اساتید رشته تربیت‌بدنی مورد تأیید قرار گرفت و پایایی آن نیز پس از تجزیه و تحلیل آماری مناسب به نظر می رسد (پرسشنامه انگیزه 93/0=? و پرسشنامه موانع 81/0=?). یافته‌های تحقیق: نتایج حاصل نشان داد که در میان زنان و مردان تفاوت معنی‌داری در خصوص موانع وجود نداشته و مانع عدم دسترسی به‌عنوان مهم‌ترین مانع برای پرداختن به فعالیت های بدنی می‌باشد. همچنین در خصوص انگیزه‌ها مشخص شد که مهم‌ترین انگیزه معلولان سلامتی مطلوب و تجدیدقوا می‌باشد. به علاوه مداخله جنسیت بر روی انگیزه تأثیر معنی‌داری داشت به‌طوری که مردان در انگیزه رقابت و قدرت و زنان در انگیزه‌های، سلامتی مطلوب، پیشگیری از بیماری، کنترل فشار روانی، ظاهر، کنترل وزن، پیوندجویی و لذت نمرات بیشتری کسب کردند. نتیجه‌گیری: در پایان به نظر می‌رسد برای افزایش میزان فعالیت های بدنی معلولان جسمی و حرکتی شهر تهران می باید موانع موجود برای دسترسی هرچه بهتر آنان را کاهش و با تقویت انگیزه‌های معلولان دارای فعالیت بدنی، آن ها را برای مشارکت هر چه بیشتر تشویق نمود.
- Abstract
- Introduction Since a long time ago, regular physical activity in different groups has been the excellent ideal of communities. Among different groups of society, disabled people are one of a vulnerable social groups which due to their physical and mental condition require a special attention to participate in physical and sports activities. Sports and physical activities can be used as the most effective and the least expensive rehabilitation tool for people with disabilities. Accordingly, with the awareness of the upcoming obstacles and the incentives of disabled people to participate in sports and physical activities can provide the conditions and contexts so that they can get more sports and physical activities than before. Purpose: The present study aims to investigate the obstacles and incentives of people with physical and mobility disabilities in Tehran to get sports and physical activities. Methodology: in this study, 200 disabled persons (121 men, 79 women) with physical activity and 153 disabled persons (68 men and 85 women) without physical activity were studied in terms of their incentives and upcoming obstacles, respectively. These disabled people were selected among the other disabled people who came to the offices and/or the welfare center of Tehran randomly. In this regard, for investigating the incentives of disabled people and evaluating the obstacles the incentive questionnaire (EMI-2) and the obstacles questionnaire of Karl and Alexandria were used, respectively. The formal validity of this tool was approved by 8 professors of physical education and its reliability seems appropriate after statistical analysis (incentive questionnaire ?=0.93 and obstacles questionnaire ?=0.81). Findings: the results showed that there was no significant difference in terms of obstacles between men and women and the lack of access is the most important obstacle for doing physical activity. Also, about the incentives it was found that the most important incentive of disabled people is optimal health and revival. In addition, the sex intervention had a significant impact on the incentive so that men achieved more score on the competition and power incentives, and women gained more score on optimal health, disease prevention, stress management, appearance, weight control, affiliation and enjoyment. Conclusion: At the end it appears that increasing the physical activities of people with physical and mobility disabilities in Tehran requires to reduce their access obstacles, and encourage them to more participation by strengthening their incentives.
