عنوان پایاننامه
بررسی گسیختگی زمین لرزه سراوان ۱۶/۴/۲۰۱۳، ۵/۷ Mw با مدلسازی گسل گسترده
- رشته تحصیلی
- ژئوفیزیک - زلزله شناسی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 74722;کتابخانه موسسه ژئوفیزیک شماره ثبت: 1213
- تاریخ دفاع
- ۲۸ بهمن ۱۳۹۳
- دانشجو
- میترا گیاه چی
- استاد راهنما
- مهرداد پاکزاد, ظاهرحسین شمالی
- چکیده
- به تصویر کشیدن لغزشهای برشی و بیان آن به عنوان چشمه زمینلرزه یکی از سر فصلهای مهم علم زلزلهشناسی میباشد. بررسی شکل موجهای ثبت شده توسط لرزه نگاشتها، اطلاعات ارزشمندی در ارتباط با محیط و مسیر عبور موجها و نیز نحوه گسیختگی در اختیار محقق قرار میدهد. در این پژوهش، با استفاده از مدلسازی هر سه مولفه شکل موجهای ثبت شده و با بهرهگیری از روش برگردان لغزش زمینلرزه سال 2013 سراوان با بزرگی گشتاوری 5/7، مورد مطالعه قرار گرفت. پارامترهای مدل، بر اساس میزان برازش میان دادههای مشاهدهای و محاسبهای و همچنین با توجه به واریانس کاهشی، بهینه شدند. و برای ایجاد تابع گرین از مدل سرعتی مورد استفاده در مرکز لرزهنگاری کشوری، استفاده گردید. سپس با بهره گیری از لرزه نگاشتهای ثبت شده در ایستگاههای باند پهن مرکز لرزه نگاری کشوری و پژوهشگاه بینالمللی زلزلهشناسی مهندسی زلزله، و با برگردان لغزش و روش حداقل مربعات خطی مقید، لغزش سطح گسل برای هر دو صفحه گرهی در دو حالت تعیین گردید: 1) حالتی که در آن تنها توزیع مکانی در نظر گرفته میشود که اصطلاحا روش بخش منفرد یا single segment نامیده میشود. 2) حالت دوم توزیع زمانی و مکانی لغزش روی سطح گسل تعیین گردید که اصطلاحا به این حالت چند بخشی یاmultiple segment گویند. در این پژوهش نمودارهای برازش دادههای مشاهدهای و محاسبهای، برای هر دو حالت ترسیم گردید، و نهایتا مقایسهای میان الگوی لغزش حاصل از این مطالعه و نتایج سازمان زمینشناسی آمریکا صورت پذیرفت. در این پژوهش از روشی که داگلاس درگر در مطالعات خود در زمینه برگردان لغزش به کار برده، استفاده شده است. و در سیستم عامل لینوکس و با بهره بردن از نرمافزار SAC، که تحت این سیستمعامل اجرا میگردد، به تحلیل و بررسی توزیع زمانی و مکانی لغزش روی سطح گسل زمینلرزه 2013 سراوان با بزرگی گشتاوری 5/7 که در محدوده جغرافیایی 033/28 درجه شمالی و 81/61 درجه شرقی واقع شده، پرداخته شده است.
- Abstract
- Iran is one of the most active seismic zones in the world with many devastating earthquakes. The 16 october 2013 Saravan earthquake is located in a lowly populated area of the south-east part of Iran and near the Iran/Pakistan border in the Makran subduction zone. Using a slip inversion method, we study the distribution of slip on the saravan earthquake fault. Fault slip maps are important for understanding the detailed mechanism of earthquakes. We have used a constrained least squares time domain inversion technique to determine the tempo-spatial slip distribution using broadband data from Iranian International Institute of Earthquake Engineering. Slip inversion is widely used to study the spatio-temporal variations of the slip. The problem consists of preparing data, model parameterization with inputting assumed parameters depending on approach, calculation of synthetic seismograms and comparing them with the observed data (Dreger and Kaverina, 2000). Based on this technique, a finite fault plane can be divided into several faults, each of which can be treated as a point source. We used the three-component, broadband displacement waveforms from the IIEES stations registered in the national seismic the International Institute of Earthquake Engineering in Iran. The data was instrument corrected. Displacement at a given location can be written as sum of contribution of N fault patches. Green’s function describes response at site to unit slip on each path. Green’s functions were computed using the IRSC velocity model. The asperity in this slip model extends to the southeast of the hypocenter. The most slip occurred in third time window. Maximum slip estimated 400 cm.