عنوان پایان‌نامه
آمده یا چطور از شرش خلاص شویم
- رشته تحصیلی
- نمایش عروسکی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 66993
- تاریخ دفاع
- ۱۱ اسفند ۱۳۹۲
- دانشجو
- بهاره صدفی
- استاد راهنما
- محمد مهدی سلطانی سروستانی
- چکیده
- چکیده شیو? اجرای عروسکی کاربرد یک زبان است، زبانی که به بیان واقعیاتی می‌پردازد که در واقعیت قابل گفته شدن نیستند. فقط ادراک می‌شوند، اما راهی برای بیانشان وجود ندارد. فردسان‌های نمایشنامه‌های آوانگارد عموما مانند عروسک در جستجوی یک زبان جدید هستند. برای اجرای این گونه آثار که به درونیات و دغدغه‌های غیرقابل بیان می¬پردازند، عروسک وسیل? کارآمدتری به نظر می‌رسد. در ایران کمتر دیده شده است که آثار نویسندگانی چون یونسکو به شیو? تئاتر عروسکی اجرا گردد، با آن که از فانتزی بالایی برخوردارند. با مطالع? عمیق¬تر متون یونسکو می‌توان ویژگی¬های نمایش عروسکی را به وضوح در آنها مشاهده کرد. در این پژوهش با نگاهی اجمالی به گذشت? تئاتر عروسکی و همین¬طور ویژگی‌های آن و بررسی عنصر تخیل در نمایش عروسکی و آثار نویسندگان نوگرا و پیشتاز، با تمرکز بر آثار اوژن یونسکو، نویسند? رومانیایی الاصل فرانسوی، تفاهم این دو شیوه گفتاری و تلفیق آنها را با یکدیگر مورد بررسی قرار داده¬ایم.
- Abstract
- Abstract When a writer starts to write a piece for a puppetry play, it is certain that the performative features of his/her work can not be performed in other forms or there are some conditions in the narration that it's performance in stage drama can not transfer the whole concept to audience . Unfortunately this is not the case in Iran. The common belief and even the views of many decision-makers of puppetry theatre of Iran is that puppetry play is just means for expressing shallow, simple and usually childish concept. Theatre audience still can hardly believe that it is possible to perform deep concepts and even unsaid themes of world's masterpieces by puppet better than any other actor, through a normal reading, and make them simple through images. Those rare groups who have the courage to take this risk and perform masters of dramatic works are eventually doomed to defeat because of the false recognition of audience, un-homogeneity of the work's concept or lack of having a correct dramaturgy. These group have to tolerate different criticisms and ideas and sometimes even the attacks of their professors and friends, therefore they have no other choice but to return to risk-free and simple plays until the next probable opportunity. Believe it or not, the form of puppetry play is a language, the language which expresses those realities that can not be said in reality, they only can be perceived and there is no way for expressing them. Understanding thus language is the first step for choosing the best text. It is true that puppets have been accompanying us from childhood but their ideas and preoccupations can evolve and develop through the passage of time, just like us. Avant garde plays usually search for a new language, just like puppet. The preoccupation of most of them is the frustration of an un-efficient language. For performing such works which are involved with inexpressible preoccupations and inner feelings, it seems that puppet is a more efficient
