عنوان پایاننامه
ارث(براساس ماجرای واقعی مرگ شیخ شهاب الدین سهروردی)
- رشته تحصیلی
- کارگردانی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 66068
- تاریخ دفاع
- ۱۳ اسفند ۱۳۹۲
- دانشجو
- علیرضا گرگانی درچه
- استاد راهنما
- فریندخت زاهدی
- چکیده
- چکیده در نظر آدمی نمایش از دیرباز ویژگی درمانی داشته است. بر همین اساس شرکت در آیین¬ها، برپایی تئاتر، رقص و انواع بازیهای نمایشی در طول تاریخ نمایش به منظور درمان بیماری¬های روحی و روانی و جسمی به کار رفته است. در قرن بیستم نگرش علمی به این وجه از نمایش با نظریات مورنو اوج گرفت و تکنیک¬های متنوع روان درمانگری از طریق نمایش به وجود آمد. تأثیرات مثبت نمایش در حیطههای مختلف از جمله بهبود سلامت کودکان مورد توجه واقع شد تا جایی که از دهه 1970 اجرا در بیمارستانهای کودکان به طور جدی توسط دلقک ـ دکترها پیگیری شد. در ایران تا پیش از سال 1386 فعالیت مستمری در این زمینه صورت نگرفته بود تا اینکه گروه نمایش مفید فعالیت خود را در بیمارستان کودکان مفید تهران آغاز کرد. در این پژوهش با بررسی سیر رویکردهای درمانی به اجرا و سپس معرفی ابعاد فعالیت گروه نمایش مفید به مقایسه آنها پرداخته میشود و نقاط تشابه و تمایزشان معرفی میگردد. در پایان دوازده کارکرد مثبت فعالیت گروه مفید و ارتباط آنها با چهار رویکرد درمانی به اجرا مورد بررسی قرار گرفته است.
- Abstract
- Abstract Since ancient times, man has always had a therapeutic attitude towards Drama. Based on this point of view, during the history of drama, celebrating and participation in rituals, different ceremonies including theatre, dancing and playing games has been using as a way of treatment and healing for mental and physical illnesses. In the 20th century, the scientific approach towards the therapeutic aspect of drama flourished by Moreno’s theories. Accordingly, various techniques of psychotherapy were created through drama. Positive effects of drama in different areas such as improvement of child’s health were considered seriously. As a result in 1970s, trained Clown-Doctors started to perform professionally in children’s hospitals. In Iran, prior to 2007, there were not any frequent and specialized activities in this field of work. In mentioned year, Mofid Theater Group started to perform for children in Mofid Hospital in Tehran. This study, evaluates Mofid Theater Group’s activities comparing them to the different therapeutic approaches towards drama to see whether they can be confirmed to have positive influence on the health conditions of ill children or not. As a conclusion 12 positive functions are identified based on 4 principal therapeutic approaches. Keywords: Art therapy, Drama therapy, Shaman , Clown-doctor, Mofid Theater Group