عنوان پایان‌نامه

بازنمایی اشکال هویتی زنان در سینمای ایران با نگاهی به جهانی شدن فرهنگی



    دانشجو در تاریخ ۱۸ اسفند ۱۳۹۲ ، به راهنمایی ، پایان نامه با عنوان "بازنمایی اشکال هویتی زنان در سینمای ایران با نگاهی به جهانی شدن فرهنگی" را دفاع نموده است.


    رشته تحصیلی
    مطالعات زنان
    مقطع تحصیلی
    کارشناسی ارشد
    محل دفاع
    کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 61904;کتابخانه دانشکده علوم اجتماعی شماره ثبت: رس 4680
    تاریخ دفاع
    ۱۸ اسفند ۱۳۹۲
    استاد راهنما
    یونس نوربخش

    سینما تنها هنری است که در میان سایر هنرها به عنوان وسیله ای برای سرگرمی و پر کردن اوقات فراغت شناخته شده است. اما این رسانه که به هنر هفتم نیز مشهور است در دنیای امروز کارکردی اجتماعی فراتری از سایر هنرها یافته و به یکی از ابزارهای انتقال فرهنگ و هویت در سراسر جهان تبدیل شده است. بر خلاف سایر هنرها که هرکدام یک بعد از خلاقیت انسانی را پوشش می دهند سینما تلفیقی از معماری، عکاسی، موسیقی، نورپردازی، ادبیات و ... است و همین آنرا به عرصه ای بی بدیل برای انتقال پیام ها تبدیل می کند. از این روست که نگرش های حاکم بر این رسانه همگانی می تواند به عنوان ابزارهایی برای ایجاد تغییرات اجتماعی خصوصا در بین جوانان و خانواده ها به کار روند. از آنجایی که جهان امروز به واسطه گسترش سریع و اعجاب آورتکنولوژی های ارتباطی تحت سیطره رسانه های غربی قرار دارد، به نظر می رسد شهروندان جهان به سوی یک همگرایی و اشتراک فرهنگی که ناشی از کم شدن فاصله های زمانی و مکانی در سراسر دنیاست حرکت می کنند. این وضعیت که تحت عنوان جهانی شدن فرهنگی از آن یاد می شود بر فرهنگ ها و جوامع مختلف تاثیرمی گذارد و از آنها تاثیر می گیرد و این فرآیند همواره در معرض تولید و بازتولید فرهنگی قرار دارد. پایان نامه پیش رو در صدد است در حد توان خود، به بررسی چگونگی بازنمایی زنان در سینمای ایران بپردازد و با نگاهی به مولفه هایی که جهانی شدن فرهنگی در مورد زنان مطرح می کند بازتولید این مولفه ها را در زنان بررسی کند. برای نیل به این هدف از روش تحقیق تحلیل محتوای کیفی استفاده می شود که شیوه رایج بررسی متون ادبی و هنری است. جامعه آماری این پژوهش ?? فیلم به نمایش درآمده در خلال سالهای ???? تا ???? هستند. جمعیت نمونه بر طبق مولفه های شخصیت اصلی زن و پرفروش بودن فیلم ها انتخاب شده اند. پس از مشاهده و تحلیل روابط و نقش های بازنمایی شده در این فیلم ها به الگوی نظری زیر دست یافتیم. نتیجه تحقیق نشان می دهد بازنمایی زنان در سینمای ایران بازنمایی چندان مثبتی نیست و الگوهای موجود در نمایش زنان به صورت دوگانه سنتی- مدرن و زنان مدرنی که چندان پایبند علایق خانوادگی و روابط زناشویی نیستند حاکم است و این جریان همراه با فروپاشی تدریجی بنیان خانواده در بازنمایی تصویر زنان ایرانی دیده می شود.
    Abstract
    Of all forms of fine arts, Cinema is the only one which is seen as a form of entertainment that could also fill hours of leisure time. That gives Cinema a social touch which goes beyond that of other artistic activates, turning it to a tool for transferring culture and identity to different parts of the world. Each form of fine arts usually covers one aspect of man’s creativity, unlike Cinema which mingles architecture, photography, music, lighting, literature, etc. This special function makes it a unique instrument to convey messages. Thus, the influential attitudes on this form of mass media could stir changes among the younger generations or families. Although we are facing a rapid growth of communicational technologies, our world is still under the influence of Western media. So it seems that the world’s citizens are all moving toward a cultural convergence. This cultural convergence, for its turn, has been appeared as the result of shrinking distances between time zones and places across the world. This phenomenon is called Cultural Globalization which affects various cultures and societies and is affected by them. It is also constantly exposed to cultural production and reproduction. The following thesis is trying to find the effects of Cultural Globalization on the way women are represented in the Iranian cinema. As a method of research, we have used Qualitative Content Analysis. The sample population includes 12 movies which went on screen from 2011-2013. Having at least a female leading role and being a huge box office hit are the main parameters for choosing the movies. The results show that the Iranian cinema does not represent women appropriately and their roles do not match the real roles or social positions which Iranian women occupy. We’ve also found that under Hollywood’s influence, Iranian women are presented through modern-traditional dichotomy, with modern women not fully interested in marital bonds and the families under the threat of disintegra