عنوان پایان‌نامه
جهان بینی ایلیاابوماضی و بازتاب آن در شعر او
- رشته تحصیلی
- زبان و ادبیات عرب
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه دانشکده ادبیات و علوم انسانی شماره ثبت: 3202;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 36983
- تاریخ دفاع
- ۱۵ اسفند ۱۳۸۶
- دانشجو
- سعید طالبی
- استاد راهنما
- محمد دزفولی
- چکیده
- إیلیا ابو ماضی یکی از شاعران بزرگ مهجر شمالی محسوب می شود او یک شاعر رومانتیکی است که به منظور کشف اسرار زندگی و طبیعت دائما در جستجو و تفحص می باشد . ابو ماضی علیه مستبدین و سیاستمداران ظالم ساکت ننشسته ، بلکه به منظور احیای حقوق مردم و هم چنین دفاع از مظلومان همیشه ثابت قدم بوده است . هر چند که سایه تقلید در ابتدای زندگی شعری اش وجود داشته لیکن شاعر با به چاپ رساندن دیوان الجداول و الخمائل قدرت خلاق خود را به اثبات می رساند . نکته قابل توجه در زندگی ادبی شاعر این است که او هیچ گاه کلاسیک را بطور مطلق کنار نگذاشته بلکه در بعضی از جوانب شعری همیشه مقید به اصول مکتب کلاسیک می باشد یکی از این موارد ، توجه و پایبندی شاعر در بکار گیری از قافیه می باشد . از دیگر ویژگی های شعری ابو ماضی ، احساس ظریف و حساس او در برابر طبیعت ، هم چنین پیوند خوردن شعر او با زندگی و انسان ، خوشبینی وتأمل شاعر که همه اینها سعادت جامعه و انسانها را خواستارند . تأمل و جستجوی بیش از اندازه شاعر در مسائل زندگی ، زندگی دنیایی و اخروی ، خیر و شر ، جبر و اختیار و غیره سبب شده تا نوعی از تشاؤم و بدبینی را در بعضی از اشعار شاعر ملاحظه نمائیم تا آنجا که شاعر در ذاتیت مفرط فرو می رود هر چند که سعی می کند در برخورد با مسائل عاقلانه و معقول رفتار نماید . واژه های کلیدی : ایلیا ابو ماضی، رومانتیک، زندگی، پایبندی، تأمل ، تفاؤل ، تشاؤم .
- Abstract
- Eilia Abu Mazi is considered as one of the great poets of northern Mahjar. As romantic poet, he is in perpetual search of secrets of life and nature. In order to protect the rights of people and to safeguard the oppressed people, Abu Mazi not only breaks the silence against opinionated governors and deposit politicians, but also had been a resistant activist. Although the shadow of imitation can be seen in early stages of his artistic life, through publishing Aljadavel and Alkhamael, Abu Mazi proves his creative powers. The considerable point in his poetic life is that he never puts aside the classic poem fore ever and in some respects he is still bound to the principles of classical school. For instance we can refer to the poet's commitment to using rime. Among his poetic characteristics are his delicate sentiment towards nature, linkage of his poem with life and man, and optimism and contemplation that altogether wish prosperity for society and humanity. His excessive contemplation about issues of life, sublunary and eternal life, freewill and fatalism, ect accounts for existence of some kind of pessimism in some of his poems. In this regard, the poet falls in intensive essentialism although tries to deal with issues out of rationality.
