عنوان پایان‌نامه
ساماندهی بافت جدید روستای خرانق با بهره گیری از الگوبرداری از ویژگیهای معماری قلعه تاریخی
- رشته تحصیلی
- مرمت و احیای بناها و بافتهای تاریخی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه پردیس هنرهای زیبا شماره ثبت: 7585;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 39403
- تاریخ دفاع
- ۱۷ تیر ۱۳۸۷
- دانشجو
- فهیمه دهقان
- استاد راهنما
- پیروز حناچی
- چکیده
- روستا تنها چند واحد مسکونی و تعدادی فضاهای خرد و کلان جمعی در کنار وسعتی از کشتزارها و باغات نیست؛ بلکه بیش و پیش از آن، نوعِ تعامل و رفتارهای انسانهای زیستنده در یک محیط با یکدیگر و محیط زیست آنها است که دریافت مفهوم و واقعیت یک « آبادی » به نام روستا را رقم می زند. رفتاری که خود به دقت و شدت برخاسته و متأثر از باورهای انسانهایی است که روستایی نامیده می شوند. باورهایی که شیوه رابطه بین انسانها با یکدیگر و محیط زیست شان را تعیین و عملی می سازد. روستا شکل کالبدی بستری است که انبوهی از فعالیتهای انسانی به طور پیوسته در آن جریان دارد. تنوع فعالیتهایی که در آن صورت می پذیرد ، شاخصی از سرزندگی آن مکان است. این میراث بومی امروزه از روند حیات طبیعی خود خارج شده و با هجوم خیل عظیمی از امکانات و اقتضاعات زمان حاضر مواجه شده است . به طوری که ما اکنون شاهد دگرگونی سریع و اجباری چهره روستا ها ، تحت تأثیر تغییر و تحولات ناشی از شرایط زمانه هستیم و دارندگان و ساکنان میراث بومی، به تصرفات ناهمگنی در محیط زیست خود مشغولند که نتیجه آن تخریب آثار میراثی است و این امر لزوم توجه به بافتهای روستایی را مشخص می کند. امروزه سخن گفتن از معماری بومی، ما را به یاد گذشته می اندازد غافل از اینکه معماری کنونی ما نیز می تواند حاوی زیبایی ها و نکات ارزشمند باشد. اگر چه در زندگی کنونی مان با تکیه بر تکنولوژی پیشرفته ، به تسهیلاتی دست یافته ایم که محیطمان را برای زندگی سالمتر محیا و انسان ها را از معضلاتی چون بیماری، ترس، عدم امنیت و ... رهانیده ایم؛ اما ناآرامی ساکنین از زیستن در چنین محیطی که از درک صحیح آن عاجزند موجب ایجاد انواع افسردگی و بیماری های روانی گردیده است. اکنون ما در فضاهایی زندگی می کنیم که فاصله زیادی با روحیه و سلیقه ما دارد. فضاهایی تنگ و خفه در همه چیز؛ در منظر، ارتباط، مسیر ها، روابط اجتماعی و ... . فضاهایی ناهماهنگ و گسسته که نتیجه بی توجهی به انسان، محیط و نیازش است. برای غلبه بر این ناهماهنگی و گسستگی می توان از آموزه های معماری گذشته تحت عنوان الگوهای بومی بهره گرفت و با شناخت آن، بر اساس نیاز و شرایط خاص اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی جامعه کنونی، آن را بهینه کرد.
- Abstract
- ندارد
