عنوان پایان‌نامه
مقایسه قراردادهای نفتی مشارکت در تولید و بیع متقابل (از حیث تامین منافع ملی)
- رشته تحصیلی
- اقتصاد انرژی و بازاریابی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه دانشکده اقتصاد شماره ثبت: 1081;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 38200
- تاریخ دفاع
- ۱۰ تیر ۱۳۸۷
- دانشجو
- پریسا فتوحی مظفریان
- استاد راهنما
- حسین عباسی نژاد
- چکیده
- کشورهای نفت خیز در نقاط مختلف جهان به علت هزینه های بالای بخش بالا دستی صنعت نفت و یا در برخی موارد عدم دسترسی به تکنولوژی مناسب برای اکتشاف و بهره برداری از منابع نفت و گاز خود از کمک شرکتهای سرمایه گذار نفتی استفاده می نمایند وبراساس وی‍‍ژگی های فیزیکی مخازن نفتی و همچنین شرایط سیاسی و قانونی کشور در یکی از قالبهای امتیازی ،مشارکتی و خدماتی قراردادهای با آنها منعقد می کنند . ایران به عنوان یک کشور نفت خیز از گذشته های دور تا به امروز برای تأمین نیازهای مالی و فنی بخش نفت و گاز از سرمایه و دانش شرکتهای سرمایه گذاری خارجی استفاده کرده و قراردادهای بسیاری در بخش نفت با خارجیان منعقد کرده است.شکل قراردادهای پیش از انقلاب بیشتر به صورت امتیازی و مشارکت در تولید بوده ولی پس از پیروزی انقلاب اسلامی به علت تغییرات سیاسی و قانونی کشور فرم قراردادهای نفتی نیز تغییر یافت و به قراردادهای خدماتی بیع متقابل تبدیل گشت و قراردادهای مشارکتی و امتیازی در بخش نفت به واسطه قانون اساسی جمهوری اسلامی ممنوع شد.هر چند که در ایران از قراردادهای بیع متقابل استفاده می شود ولی قراردادهای مشارکت د رتولید در نقاط مختلف بسیار رایج است و شرکتهای سرمایه گذار علاقه وافری به این نوع از قرارداد نشان می دهند در حالی که قراردادهای بیع متقابل برای آنها چندان جذاب نیست.در این رساله سعی شده به این سوال که کدام یک از این دو نوع قرارداد می تواند منافع بیشتری را برای کشور فراهم کند و ایا قرارداد بیع متقابل ایرانی گزینه مناسبی است پاسخ داده شود. در این راستا در تحقیق حاضر شیوه های قراردادی انواع روشهای تأمین مالی عنوان گشته و قراردادهای بیع متقابل ایرانی و مشارکت د رتولید به طور کامل توضیح داده شده و سعی شده تا نقاط قوت و ضعف هر یک از قراردادها بررسی شودو مقایسه ای بین قراردادهای مشارکت د رتولید و بیع متقابل ایرانی صورت گرفته است تا مشخص شود کدام یک از این قراردادها تأمین کننده منافع بیشتری برای کشورمی باشد. نتیجه این مقایسه و بررسی به این صورت است که هر کدام از قراردادهای مشارکتی و یا بیع متقابل که در صنعت نفت به کار می روند می تواند در نوع خود مناسب تلقی شود و نمی توان یک سیستم قراردادی را به طورکامل رد کرد.قراردادهای بیع متقابل از آنجا که منافع زیادی برای دولت در بر دارد گزینه مناسب
- Abstract
- Petroleum contracts could be divided in three main groups concessions, production sharing agreements and service contracts .The question that which of the petroleum contracts are more beneficial to the host government or the investing company has long been existed .As both host country and the investing foreign company are looking for more benefits, they turn to the contracts which would have more interests. Iran is the country known for its enormous oil reservoirs. Since long time a ago it has been using financial funds and technical knowledge of the foreign investing oil companies. After the victory of the Islamic revolution the only contracts which could be used regarding the political and legal situation in Iran was buy back contracts, which is a subdivision of service contracts. Although buy back contracts are now being used in Iran, production sharing contracts are still very common in the upstream energy sector in different parts of the world. The question is which of these contracts are more beneficial? And if it is a good decision Iran has made to use buy back contracts? The purpose of this research is to find the answer for this question; therefore, a comparison between the production sharing agreements and buy back contracts has been made. for that purpose ,the history of Iran licensing is reviewed and financial funding methods for petroleum projects has been indicated. production sharing contracts and buy back contracts are explained in detail and strong points and weak points of each contracts has been referred .through the comparison it could be understood that Iran‘s buy back contracts consider a great share for the government while conceding more risk on the investing company .but each of these two contracts could be useful and profitable depending on the political and economic situation of the country. The out come of this comparison is establishing an opinion about the attractiveness of the buy back contracts for potential investment in the ene
