عنوان پایان‌نامه

مقایسه نتایج ارزیابی آسیب‌پذیری لرزه‌ای پلها به دو روش نسبت ظرفیت به تقاضا و مقاومت جانبی



    دانشجو در تاریخ ۲۷ شهریور ۱۳۸۷ ، به راهنمایی ، پایان نامه با عنوان "مقایسه نتایج ارزیابی آسیب‌پذیری لرزه‌ای پلها به دو روش نسبت ظرفیت به تقاضا و مقاومت جانبی" را دفاع نموده است.


    مقطع تحصیلی
    کارشناسی ارشد
    محل دفاع
    کتابخانه پردیس یک فنی شماره ثبت: 1152.;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 38735
    تاریخ دفاع
    ۲۷ شهریور ۱۳۸۷
    استاد راهنما
    شاهرخ مالک

    در دستورالعمل FHWA1995 از دو روش برای ارزیابی آسیب پذیری پل ها نام برده شده است. روش اول، روش تحلیل آسیب پذیری بر اساس نسبت ظرفیت به تقاضا و روش دوم بر اساس مقاومت جانبی می باشد. در روش اول، تحلیل بر اساس روش دینامیکی خطی (طیفی) برای تعیین نیروها، لنگرها و تغییرمکان های ناشی از زلزله (تقاضا) صورت می گیرد و ظرفیت هر یک از اجزای پل از جمله ستون، پی و دیگر اجزا نیز محاسبه شده و در نهایت با توجه به نسبت های ظرفیت به تقاضای اجزای مختلف پل، نسبت به ارزیابی و در صورت نیاز، به بهسازی پل اقدام می گردد. در روش دوم، تحلیل غیرخطی استاتیکی بار افزون در جـهات طولی و عرضی پل به منظور تعـیین پاسخ قاب و تحلیل میزان جابجایی با منظور داشتن اثر P-? مورد بررسی قرار داده می شود. در این پژوهش یک پل به عنوان مطالعه موردی انتخاب شده و برای سطوح مختلف بارگذاری لرزه‌ای، هر دو روش اشاره شده اعمال شده است. در روش اول با استفاده از طیف طرح آئین نامه AASHTO، تحلیل الاستیک طیفی انجام و پاسخ سازه (تقاضا) محاسبه شده است. با بدست آوردن ظرفیت نهایی اجزا، نسبت های ظرفیت به تقاضا برای اعضاء مختلف پل بر اساس ملزومات FHWA-1995 بدست آمده است. برای ارزیابی پل منتخب طبق روش مقاومت جانبی، تحلیل غیرخطی بار افزون بر مدل تفصیلی اجزاء محدود به عمل آمده است و در نهایت نمودارهای بار- تغییرمکان جانبی مربوطه ترسیم شده است. با استفاده از روابط ارائه شده در این روش، تراز زلزله ای که پل می تواند - در آستانه فروریزش- در برابر آن مقاومت کند، تعیین شده است. نتایج مطالعات حاکی از آن بوده است، که ارزیابی به روش نسبت ظرفیت به تقاضای اعضا و اجزاء پل در مقایسه با روش ظرفیت نهایی تغییرمکانی قاب‌ها، برای پل مورد مطالعه، به ارزیابی محافظه‌کارانه تری منتج گردیده است.
    Abstract
    Two alternative methods for the detailed evaluation of existing bridges are currently available. One is based on a quantitative assessment of the capacities and demands of individual components of a bridge structure. The other evaluates the lateral strength of the bridge as a new structure. In the first method, the results from an elastic spectral analysis are used to calculate force and displacement “demands” which are then compared with the “capacities” of each of the components to resist these forces and displacements. In the study involving the lateral strength analyses, the bent to bent pushover analyses of the bridge piers have been accomplished on the basis of the incremental collapse mechanism approach in order to define the load-deformation curves for the transverse frames. In this work, a representative bridge has been selected and evaluated for several levels of the seismic loading to compare the result of the two methods. For the bridge investigated as the case study, the results obtained by the member by member capacity/demand ratio method were found, to be more conservative than the lateral strength method of the assessment.