عنوان پایان‌نامه
زیست جهان در اندیشه هوسرل
- رشته تحصیلی
- فلسفه
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه دانشکده ادبیات و علوم انسانی شماره ثبت: 5141;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 38874
- تاریخ دفاع
- ۲۱ اسفند ۱۳۸۵
- دانشجو
- مرتضی کریمی
- استاد راهنما
- محمدرضا ریخته گران
- چکیده
- چکیده: هوسرل همواره خود را در فلسفه مبتدی دایمی می نامید. وی در سراسر عمر خود می کوشید فلسفه را بر بنیادی عمیق تر و دقیق تر بنیاد کند. به همین دلیل می کوشید آن بنیانی را که فلسفه می تواند از آن بیاغازد، آشکار سازد. در ابتدای حیات فلسفی، پی برد که من استعلایی بنیان هر نوع معنا و فعل نفسانی است. اما به تدریج دریافت که این من استعلایی در پی تحویل پدارشناختی- استعلایی از محتوا تهی شده است و نمی تواند طرح پدیدارشناسی را- که همانا حل مسایل جهان عینی با حرکت در قلمرو استعلایی است- به انجام رساند. از این رو در اواخر عمر در می یابد که زیست – جهان، جهانی که متعلّق تجربه بی واسطه ی ماست و اشیای آن پیش از هر علمی برای ما آشنا هستند، خاستگاه شکل گیری من استعلایی و محتوای تاریخی- اجتماعی آن است. زیست- جهان در فلسفه ی هوسرل دو کارکرد اصلی دارد. کارکرد سلبی آن بحث در باب بحران علوم اروپایی و ریشه های آن است . هوسرل معتقد است از آنجا علوم کنونی دچار بحران شده اند که مبنای هستی- شناختی خود را از یاد برده اند. این علوم از یاد برده اند که از همین زیست- جهان زاده شده اند و معنای خود را از آن می گیرند. کارکرد ایجابی آن فراخواندن علوم کنونی به بازگشت این علوم به معنای اصیل یعنی علم کلی است. علم باید وحدت از دست رفته ی خود را بازیابد و سپس بر مبنای بداهت تجربه ی اصیل زیست- جهان از نو تاسیس گردد. کلید واژه ها: هوسرل، پدیدارشناسی، زیست- جهان، بحران علوم، تاریخ.
- Abstract
- Husserl entitled himself in philosophy perpetual beginner. He tried to establish philosophy on deeper and more rigorous basis. Accordingly, he tried to reveal basis that philosophy could begin from it. In opening philosophical life, he realized that “transcendental ego” is basis of any meaning and mental act. But, he fined out gradually that this transcendental ego has become empty of meaning in act of transcendental- phenomenological reduction and phenomenological project– that is to solve problem of objective world by move to transcendental standpoint– could not be come off. Late in life, therefore, he understand that life-world, a world that is object of our direct experience and its objects prior to any science is acquaintance for us, is origin of constitution of transcendental ego and its historical-social content. Life-world has two functions in Husserl’s philosophy. Its negative function is on the crisis of European sciences and its roots. Husserl believe that crisis of present sciences is because of to forget of its ontological basis, is crises. This sciences neglect that originate from this life-world and gotten their meaning from it. Its positive function is to call these sciences to return to original sense of science. Science must unify and then establish in basis of evidence of original experience of life-world. Key words: Husserl, phenomenology, life-world, crisis of sciences, histor
