عنوان پایان‌نامه
تاثیر نسبت کربو هیدرات غیر فیبری به پروتئین تجزیه پذیر در شکمبه بر عملکرد کاوهای شیری هلشتاین
- رشته تحصیلی
- مهندسی کشاورزی - علوم دامی - تغذیه دام
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 37328
- تاریخ دفاع
- ۰۶ اسفند ۱۳۸۶
- دانشجو
- حسن رفیعی یارندی
- استاد راهنما
- احمد افضل زاده
- چکیده
- این تحقیق برای بررسی اثر سه تیمار با سطح ثابت کربوهیدرات های غیر فیبری (40درصد)و سطوح مختلف پرودتئین قابل تجزیه ( از تیمار یک به سه به ترتیب 8/9, 8/10و 8/11 درصد ماده خشک) بر عملکرد گاوهای شیرده در اواسط شیردهی, در دو مرحله صورت گرفت. در مرحله اول برای بررسی میزان و خصوصیات تجزیه پذیری ماده خشک و پروتئین جیره های مصرفی از 3 راس گوسفند بالغ نر اخته دارای فیستولای شکمبه ای استفاده شد. در تجزیه پذیری ماده خشک تفاوت بین میزان مواد محلول شسته شده (A ) بین تیمارها معنی دار بود( p<5%). تجزیه پذیری پروتئین در زمان صفر (a ) و مواد محلول شسته شده (A ) با افزایش میزان اوره, افزایش یافت (p<5% ), تفاوت پتانسیل تجزیه پذیری پروتئیP( ) نیز با افزایش پروتئین جیره افزایش یافت (p<5% ). در مرحله دوم اثر تیمارها بر عملکرد 9 راس گاو شیری چند شکم زایش در اواسط شیردهی با میانگین تولید ( 3/3+-)1/24 و روزهای شیردهی (17+-) 171 در قالب طرح مربع لاتین 3در3 تکرار شده با سه مربع به مدت 63 روز بررسی شد. اثر تیمارها بر تغییرات ماده خشک, ماده آلی و پروتئین مصرفی (p<5% ) میزان ماده الی قابل هضم, نیتروژن آمونیاکی شکمبه و نیتروژن اوره ای پلاسما و شیر (p<5% ) درصد پروتئین شیر ( p>5%) درصد مواد جامد بدون چربی ( p<5%) و نیتروژن ادرار (p<5% ) معنی دار بود. تفاوت میزان نیتروژن چذب شده و نیتروژن مصرفی نیز بین تیمارها معنی دار بود (p<5% ) نتایج نشان داد که اگر در جیره نسبت کربوهیدرات های غیر فیبری به پروتئین قابل تجزیه برابر با 71/3 و میزان پروتئین و پروتئین قابل تجزیه جیره برابر با 3/15 و 8/10 درصد ماده خشک باشد از لحاظ آلودگی محیط و عملکرد دام دارای کارایی مناسب و برای گاوهای با تولید متوسط در اواسط شیردهی قابل توصیه می باشد.
