عنوان پایان‌نامه
بدن، زیبایی و جامعه، با تاکید بر لاغرهای رژیمی و اعمال جراحی در زنان تهران
- رشته تحصیلی
- مطالعات زنان
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه دانشکده علوم اجتماعی شماره ثبت: رس 4458;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 55481
- تاریخ دفاع
- ۳۰ بهمن ۱۳۸۶
- دانشجو
- الهه عطائی
- استاد راهنما
- سارا مزینانی شریعتی
- چکیده
- طی چند دهه اخیر، الگوی "زن زیبا" از طریق صنعت مد، آگهیها ی تبلیغاتی و به طور کلی رسانههای ارتباط جمعی به طور مرتب ارائه میشود. بر طبق این الگو، زن زیبا، زنی بلند قد، بیش از حد لاغر، با بینی باریک، پوستی روشن و بدون چروک است و برای هر بخش از اندامش، " نرم" زیبایی، تعریف و تعیین شده است. مجلات زنانه، با آگهی های تبلیغاتی فراوان، تکنیک ها، ابزار، مکانها و جراحی هایی را که به زنان امکان تطبیق بدن خود با الگوی واحد زیبایی را فراهم می کند، تبلیغ می کنند. وسعت این تبلیغات به حدی است که این الگو، به یک "هنجار" اجتماعی بدل گردیده، تعمیم یافته، توسط زنان "درونی" شده و به عنوان زیبایی " طبیعی" "مشروعیت" یافته است. از این رو، انطباق یافتن با این الگو، به معنای کسب "سرمایه" -به معنایی که پییر بوردیو از آن مراد می کند- است، سرمایه ای که قابلیت تبدیل به دیگر سرمایه های اجتماعی را داراست و برای زنان به عنوان تضمینی برای رشد اجتماعی و موفقیت شغلی، عمل می کند. یکی از مهمترین معیارهای زیبایی در این الگو، " خوش اندامی" است و یکی از موازین خوش اندامی برای زنان، لاغری بیش از اندازه معمول است. زنی که از " نرم" تعیین شده، وزن بیشتری دارد، چاق، بدقواره، فاقد جذابیت و " زشت" قلمداد می شود و در نتیجه، زنان و دختران جوان برای رسیدن به این الگوی زیبایی اندام، تلاش بسیاری می کنند، رژیم غذایی میگیرند و گاه در این راه چنان به افراط می روند که دچار بیماریهای کمغذایی از جمله از دست دادن اشتهای طبیعی ، تحریک مرتب معده و دچار استفراغ میشوند و بدن خود را به انواع عمل های جراحی می سپارند. فعالان فمینیست معتقدند ارائه چنین الگویی از زیبایی اندام زنانه کاملاً مصنوعی بوده و با واقعیت زندگی طبیعی همخوان نیست. آنها تلاش می‌کنند با معیارهای ساختگی و غیرطبیعی زیبایی مبارزه کنند. برای مثال، به عروسک سباربی اشاره می‌کنند که با قد بیش از 2 متر، تنها 46 کیلوگرم وزن دارد. در حالیکه متوسط قد و وزن زن امریکایی به ترتیب 163 سانتیمتر و 66 کیلوگرم است. اگر عروسک باربی نیز در همان ابعاد جان مییافت، نمیتوانست وزن خود را حمل کند، قاعدگی ماهانه داشته باشد و بهیچ‌وجه امکان باروری و تولید مثل نداشت. با این وجود، هنوز اندام باربی حتی برای خود زنان مظهر زیبایی است. اگر تا نیمه دوم قرن بیستم، کنترل بر روی زنان
