عنوان پایان‌نامه
مصلحت و پایه های فقهی ان
- رشته تحصیلی
- الهیات و معارف اسلامی - فقه و مبانی حقوق اسلامی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 43476;کتابخانه پردیس قم شماره ثبت: 00096
- تاریخ دفاع
- ۰۸ بهمن ۱۳۸۸
- دانشجو
- حامد شیرکوند
- استاد راهنما
- مجتبی الهیان
- چکیده
- چکیده در اکثر بحث‌هایی‌که پیرامون ماهیت قوانین اسلامی طرح می‌شود، سخن از جاودانگی قوانین اسلام است. اما باید به این نکته توجه داشت که این جاودانگی بدین معنا نیست که اسلام با هیچ تحولی در جامعه هم خوانی ندارد، بلکه بدین معناست که اسلام دینی جامع است و تنها غواصی ماهر را می‌طلبد که با غور در دریای معارف اسلامی اصولی را اکتشاف کند که راه حلی برای مشکلات و معضلات کنونی باشد، یکی از آن اصول در معارف دینی، عنصر مصلحت است. مصحلت در برابر مفسده است، و در لغت به معنای صلاح و خیر و اعتدال آمده و تفسیر آن به منفعت خالی از تسامح نیست. و در اصطلاح وصفی برای فعل است،که با اتصاف به این وصف کمال و دستیابی به هدف برای متصف به این وصف فراهم می‌شود. علمای اصول مصلحت را به اعتبارات مختلف تقسیم کردهاند که این تقسیمات کلیدی برای فتح باب مباحث مربوط به تزاحم مصالح و بحث مقاصد شریعت است. مصلحت هم در فقه شیعه و هم در فقه اهل سنت بسیار مورد توجه واقع شده است. در فقه اهل سنت مصلحت در قالبهای قیاس، استصلاح، استحسان و سد ذرایع بدان پرداخته شده و به مصلحت به صورت یک منبع برای استنباط حکم توجه می شود، اما مصلحت در فقه شیعه در لابه لای مباحث فقهی در مباحث مربوط به اهم و مهم، ولایت بر محجوران و ولایت فقیه مورد توجه قرار گرفته است. مهمترین تفاوت میان شیعه و اهل سنت در موضوع مصلحت در بحث مرجع شناخت مصلحت می‌باشد. شیعه تنها تشخیص رسول خدا و اولی الامر را معتبر می‌داند که در زمان حضور، ائمه معصومان و در زمان غیبت، حاکم اسلامی است، که فقیهی عادل و جامع الشرایط می‌باشد. ولی اهل سنت معتقد است هر فقیهی چنین حقی را خواهد داشت، و لذا با انبوهی از احکام متضاد و متعارض مواجه شدند که منجر به سد باب اجتهاد و انحصار آنها در مذاهب چهارگانه شد. واژگان کلیدی: استصلاح، قیاس، استحسان، سد ذرایع، حکم حکومتی
- Abstract
- Abstract In most debates on the nature of Islamic Laws, immortality of the rules plays a major role. We should keep In mind that this immortality does not mean that Islam is not compatible to the changes that occurs in the society .But it means that Islam is a comprehensive religion which only requires a skilled diver to dive in the sea of Islamic teachings to explore principles solving new problems facing the Islamic community .one of those principles in religious teaching is "expedience". The literal meaning of expedience is goodness, welfare and moderation and It is contrary to mischief and disorder .The interpretation of "expedience" to benefit is not completely correct .The terminological meaning of the word is a description for an action that needs it to reach perfection. Scholars of jurisprudence principle divide expedience to divisions, that there are a key to open the discussion of rival expedience and purposes of sharia. In the Shiite jurisprudence and also in the Sunni jurisprudence much attention is located for expedience .In Sunni jurisprudence expedience is discussed in the forms of reclamation, favorable, sadde zaraye and analogy and is considered as a source of rule deduction. But expedience In Shiite jurisprudence is discussed among the jurisprudence discussion and discussion related to the main and important, the province of incapacitation and the province of jurists is considered. The most important difference between Shia and Sunni in the topic of expedience is in the recognition of reference of it. Shia believes that only the recognition of the prophet and chiefs are creditable, who in the presence time are Imams, and in absence time are just jurists. But Sunnis believe that any jurists. Will have such right and therefore the mass of conflicting sentences have been met, leading to the dam of the practice of religious jurisprudence matter and limited to the four religions. Key words: Reclamation, Favorable, Analogy, Sadde Zaraye,
