عنوان پایان‌نامه
ترجمه جلد اول مجمع الامثال میدانی همراه با معادل یابی مثل ها
- رشته تحصیلی
- مترجمی زبان عربی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 41533;کتابخانه پردیس قم شماره ثبت: 016
- تاریخ دفاع
- ۱۳ تیر ۱۳۸۸
- دانشجو
- مصطفی تراویده
- استاد راهنما
- علیرضا محمدرضائی
- چکیده
- چکیده امثال سخنان برجسته، روشن و پند آمیز و مستقلی است که در زبان مردم رایج است. مثل از نظر تعریف و تبیین جزء بهترین و مؤثرترین وسایل ادبی محسوب می شود و به همین دلیل از سوی مردم با استقبال مواجه شده است. عربها هیچ سخنی را بدون ضرب المثل ادا نمی کردند، از این رو، سخت به تدوین مجموعه های امثال همت گماشتند و در آثار بی شمار خود به شرح، تفسیر و ریشه یابی آنها پرداختند، چنان که در هیچ شاخه ای از ادبیات عرب به اندازه ی امثال، با حجم وسیعی از تألیفات مواجه نمی شویم. در اواخر عصر جاهلی کار گردآوری امثال آغاز شد. در عصر اموی نَخّار بن اوس عُذری، عبید بن شریّه جُرهُمی و چند تن دیگر نخستین گردآورندگان امثال به شمار آمده اند. تلاش های جدی تر، برای تدوین مجموعه های امثال از سده ی دوم هجری قمری آغاز شد و نویسندگانی چون ابو عمرو بن علاء و شرقی بن قطامی قدم در این عرصه نهادند. در سده ی سوم هجری قمری، امثال نویسی رونق بسزایی یافت. ابو عبیده معمر بن مثنی، ابو زید انصاری، عبدالملک اصمعی و ابو عبدالله محمد بن اعرابی از گرد آورندگان امثال این سده به شمار می روند. در سده ی چهارم قمری تدوین مجموعه های امثال به اوج خود رسید. این کار با قاسم بن محمد انباری، علی بن حسن هُنایی و ابراهیم بن محمد نفطویه آغاز می گردد. در اواخر سده ی چهارم قمری ابو هلال عسکری در جمهره الامثال بیش از سه هزار ضرب المثل را در 29 باب گرد آورد. نویسندگانی که در سده ی پنجم قمری به تدوین امثال پرداختند، هرگز به شهرت پیشینیان دست نیافتند. پس از این آثار کتاب مهم و مستقل دیگری در زمینه ی امثال و حکم عربی پدید نیامد، تا آنکه در سده ی ششم قمری شاهکار ادبی احمد بن محمد میدانی پدید آمد. این کتاب را کامل ترین و معتبرترین فرهنگ امثال دانسته اند که به عنوان شاخص و معیاری در این موضوع شناخته شده است. میدانی در مجمع الامثال، افزون بر جمع آوری تمامی امثال کهن، پاره ای از امثال مولّد را به ترتیب حروف الفبا گرد آورده است که شمار آنها از شش هزار می گذرد. کلمات کلیدی: مثل، تاریخچه ی مثل، ترجمه ی مثل، داستان تاریخی مثل، مصداق و معادل گزینی.
- Abstract
- Extract proverb is the outstaanding, independeut, admonitory and evident words that are common in the language. proverb, in terms of expressing and descriptiou, is rhe best aud effective items if literature, because of this fact, it has been welcome by people. no expressions or words has been ststed by Arabs without using proverbs, therefore, they worked hard to compile cillections of proverbs, and in many of their literary works they have described, interpereted and got the origin of proverbs, as in no branches of Arab literature we don`t see collections of literary works as many as compilation of proverbs. during the last period if Jaheli was begun compiling of proverb. In Omavi age, Nokhar-ebne-aos-Ozri, Obeid-ebne-sharieh-Jorhomi, and some ithers are altributed to be the first in compiling proverb. more serious efforts was done to compile collecctions of proverb from the second ceentury of Hejrie-Ghamari, and compilers such as Abu-Amroo-bne Ala and Sharchi-ebne-Ghatami proceeded to this fact. En the third century of Hejri-Ghamari, proverb writing was flourished greatly. Abu-Obeideh-Mamar-ebne-Mosanna, Abo-Zeide-Ansari, Abdolmale-Asmaei, and Abu-Abdollah-Mohammad-ebne-Aarabi were counted as compilers of proverb of this century. En the fourth century of Ghamari compiling colections of proverbs was increased to its highest point. Ghasem-ebne-mohammad-e-Anbari, Ali-ebne-hassan-honaei, and Ebrahim-ebne- mohammad-e-Naftooyeh are the ones who began this phase. En the last period of the fourth century of Hejri-Ghamari Abu Halale Askari in Jamratol-Amsal compiled more than three thousand proverbs in twenty-nine chapters. The writers who compiled proverbs in the fifth century of Hejri-Ghamari were not asfamous as the formers.Et hadn`t been compiled an the sixth century of Hejri-Ghamari Ahmad-ebne-Mohammad-e-Meidani`s masterpeice of litearture was compiled. This book which is considered as an standard and in terms of this subject is known as most conspicuous and perfec
