عنوان پایاننامه
ارزیابی اثرات تجهیز و نوسازی اراضی شالیزاری بر کیفیت خاک در برخی از مناطق استان گیلان
- رشته تحصیلی
- مهندسی کشاورزی- علوم خاک گرایش فیزیک و حفاظت خاک
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه مرکزی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی شماره ثبت: 3918;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 44307
- تاریخ دفاع
- ۲۸ بهمن ۱۳۸۸
- دانشجو
- آرزو شریفی
- استاد راهنما
- منوچهر گرجی اناری
- چکیده
- تجهیز و نوسازی اراضی شالیزاری از جمله برنامههای مدون و مستمر وزارت جهاد کشاورزی در اراضی شالیزاری شمال کشور است. با توجه به تأثیر این پروژه¬ها در تغییر خصوصیات فیزیکی، شیمیایی، تغذیهای، بیولوژیکی، و در نهایت کیفیت خاک،¬ هدف از تحقیق حاضر بررسی تغییر کیفیت خاک در اثر انجام پروژه¬های تجهیز و نوسازی اراضی بوده است. برای انجام این تحقیق چهار محل در شالیزارهای اطراف شهرستان¬های رشت و صومعه سرا، که چهار سال قبل پروژه تجهیز و نوسازی اراضی در آن انجام شده بود، انتخاب گردید. در هر محل تعداد چهار جفت نمونه خاک از اراضی تجهیز شده و سنتی مجاور، و در مجموع تعداد 32 نمونه، به صورت تصادفی از عمق 20-0 سانتی¬متری خاک برداشته شد. برای اندازه¬گیری کیفیت خاک، نمایه¬های¬ فیزیکی، شیمیایی، و زیستی از قبیل بافت خاک، جرم مخصوص ظاهری، مقدار نیتروژن، فسفر، پتاسیم، ماده آلی، جمعیت باکتری¬ها، و کربن زیست توده خاک در نمونه¬های خاک اندازهگیری شدند. در نهایت دادههای به دست آمده با استفاده از آزمون t مورد ارزیابی و مقایسه قرار گرفتند. نتایج نشان داد که با گذشت چهار سال از عملیات تجهیز و نوسازی، مواد آلی و تغذیهای از جمله نیتروژن، فسفر، پتاسیم خاک در اراضی تجهیز شده کمتر از اراضی سنتی است. در اثر عملیات تسطیح، عمق خاک سطحی کاهش یافته و خاک زیر سطحی که غالباً از نظر مواد آلی و غذایی فقیر است در سطح قرار می¬گیرد، ولی این کاهش قابل جبران بوده و معمولاً بعد از چند سال کشت و کار و افزودن کود و بقایای گیاهی به خاک به وضعیت قبلی خود نزدیک میشود. تردد ماشینآلات سنگین در هنگام تسطیح باعث افزایش جرم مخصوص ظاهری خاک، برهم خوردن تعادل جوامع میکروبی، و کاهش کربن زیست توده و در نهایت کاهش کیفیت خاک می-شود. گذشت زمان و کشت و کار، به مرور باعث بهبود این وضعیت شده و برای جبران این صدمات، زمان لازم است تا خاک به وضعیت قبلی نزدیک شود. واژه¬های کلیدی: تجهیز و نوسازی اراضی، شالیزار، عملیات تسطیح، برنج، کیفیت خاک.
- Abstract
- Paddy field consolidation is one of the most important running programs of the Ministry of Jehad-e-Agriculture. Performance of such practices changes the physical, chemical, and biological characteristics, and consequently the quality of soil. The purpose of this study was to investigate changes in soil quality by land consolidation projects. Four sites were selected in the paddy lands around the cities of Rasht and Somesara where consolidated four years ago. In each site, four paired samples were collected from 0-20 soil surface of adjacent consolidated and traditional lands. To evaluate soil quality, the soil samples were analyzed for some of their physical, chemical, and biological characteristics including soil texture, bulk density, amount of nitrogen, phosphorus, potassium, organic matter, bacteria diversity and population, respiration, and microbial biomass carbon. Obtained data compared by t-test. The results showed that after four years from paddy field consolidation, organic matter and soil nutrients like N, P and K are lower in the consolidated than the traditional lands. Removal of previous topsoil and exposure of subsoil during the land leveling process would result in these deficiencies, but this reduction is usually recovering after a few years by agricultural practices, adding fertilizers and plant residues to soil. Use of heavy machinery traffic in land leveling, increases soil bulk density, alter microbial communities balance and reduces biomass carbon in soil and ultimately reduces soil quality. Agricultural practices improve this status over the time and for compensation of these damages we need enough time, and specific management practices for soil conditions returning to the previous status. Keywords:Land consolidation, Paddy field, Land leveling, Rice, Soil quality