عنوان پایان‌نامه
بررسی کارایی ریزجانداران حل کننده فسفات در حلالیت سنگ فسفات و تاثیر آنها در عملکرد ذرت
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه مرکزی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی شماره ثبت: 4078;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 46249
- تاریخ دفاع
- ۱۲ دی ۱۳۸۸
- دانشجو
- سارا خیامی
- استاد راهنما
- حسین میرسیدحسینی
- چکیده
- برای کاهش هزینه ها و آلودگی های زیست محیطی در زمینه استفاده از کودهای شیمیایی و تأمین فسفر مورد نیاز گیاهان و رشد بیشتر آنها، یکی از راهکارهای مورد بررسی تلقیح میکروارگانیسم های حل کننده فسفات با کودهایی است که حلالیت کمی دارند. جهت انجام این بررسی آزمایش گلخانه ای با طرح بلوک کاملاً تصادفی به صورت فاکتوریل انجام شد. در این تحقیق از سنگ فسفات در پنج سطح صفر، 25، 50، 75 و 100 درصد تفاوت نسبت به مقدار فسفر موجود خاک و حد بهینه (16 میلی گرم در کیلوگرم)، در سه خاک با فسفر قابل دسترس متفاوت (5-0، 10-5 و 15-10 میلی گرم در کیلوگرم) و سه تیمار باکتری (شاهد، Bacillus subtilis و Pseudomonas putida) در چهار تکرار استفاده شد. باکتری ها به بذرهای ذرت تلقیح شده و کشت انجام گرفت. پس از گذشت 9 هفته و برداشت محصول، عملکرد خشک و تر تک بوته، غلظت فسفر قابل جذب خاک، فسفر گیاه، عناصر کم مصرف گیاه، برداشت فسفر توسط گیاه و راندمان مصرف کود اندازه گیری و یا محاسبه گردید. نتایج نشان داد که تیمار باکتری های حل کننده فسفات نسبت به شاهد رشد بهتری بر اساس عملکرد تک بوته داشته اند. در همین حال برداشت فسفر در تیمار بدون باکتری بیشتر از دو تیمار حاوی باکتری بوده است که می تواند ناشی از اثر رقت و یا تغییرات غیر قابل پیش بینی فسفر موجود در خاک بوده باشد که تابع تراکم رشد ریشه در گلدان و احتمالاً ترشحات ریزوسفری بوده است. حلالیت سنگ فسفات به کار رفته (آسفوردی یزد) بسیار پایین بوده و با وجود افزایش عملکرد، عمدتاً راندمان زیر 10% داشته است. وجود pH قلیایی در خاک های تحت بررسی نیز در کاهش قابلیت جذب فسفر در این آزمایش مؤثر بوده و در مجموع جذب فسفر گیاه در محدوده پایین گزارش شده است. بررسی عناصر کم مصرف گیاه نشان داد که عنصر روی در گیاه با مقدار فسفر خاک رابطه معکوس داشته، آهن نیز در اغلب موارد چنین بوده است. ولی نتایج مس و منگنز روند ثابتی نداشته با این حال عمدتاً رابطه مستقیمی با فسفر خاک نشان داده اند.
- Abstract
- One of the solutions for decreasing the costs and environmental pollutions of application of chemical fertilizers and at the same time providing the phosphorus requirement of plants for better growth, is inoculation with phosphate solubilizing microorganisms. This experiment was conducted in the greenhouse with randomized complete block design in factorial form, and factors included rock phosphate in five levels: 0, 25, 50, 75, 100 percent of the difference to reach an optimum of 16 mg Kg-1, in three soils with different levels of available phosphorus (0-5, 5-10, 10-15 mg Kg-1), and three levels of bacteria treatments (control, Bacillus subtilis, Pseudomonas putida) in four replications. Bacteria were inoculated to corn seeds, then were planted. After 9 weeks and yield harvesting, dry and wet yield of single plant, amounts of soil available P, plant P, micronutrients content, P uptake and fertilizer efficiency were determined or calculated. Results showed that phosphate solubilizing bacteria treatments had better growth compared to control according to single plant yields. But P uptake was higher in control compared to bacteria treatments, which could be because of dilution effect or unpredictable changes of P in soil that depend on accumulation of roots in pots and probably rhizosphere excretions. Availability of rock phosphate (Asphordi in Yazd) was very low and in spite of increasing the yield, in most cases fertilizer efficiency was less than 10%. It is also postulated that alkaline pH in investigated soils was effective on decreasing the P uptake in this research and in addition, concentration of plant?s phosphorus was in the lower limits. Investigating of plant micronutrients showed that Zn in plants had opposite interaction with soil P, Fe also in most cases was like that. But the results of Cu and Mn didn’t show a steady trend, however ingenerally had positive interactions with soil P.
