عنوان پایان‌نامه
بررسی اثر حضور نمک در تصفیه پساب مدل واحد الفین پتروشیمی
- رشته تحصیلی
- مهندسی شیمی-کاتالیست
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه پردیس یک فنی شماره ثبت: 904.;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 44050
- تاریخ دفاع
- ۳۰ دی ۱۳۸۸
- دانشجو
- فاطمه صادقی
- استاد راهنما
- محمدرضا مهرنیا, محمدحسین صراف زاده
- چکیده
- هدف از این تحقیق بررسی اثر حضور نمک سولفات سدیم (Na2SO4) در تصفیه پساب مدل واحد الفین پتروشیمی بوسیله بیوراکتور غشایی (MBR) می باشد. بدین منظور پساب سنتزی مشابه پساب خروجی از بخش اکسیداسیون و خنثی سازی تصفیه¬خانه واحد الفین پتروشیمی به¬عنوان خوراک ورودی به تانک بیوراکتور غشائی باCOD معادل 500 میلی گرم بر لیتر تهیه و مورد استفاده قرار گرفت. در این تحقیق از چهار بیوراکتور غشایی غوطه¬ور در مقیاس آزمایشگاهی به صورت موازی به منظور ایجاد شرایط یکسان عملیاتی استفاده شده است. سامانه غشایی مورد استفاده برای هر بیوراکتور، یک ماژول غشایی مدور از جنس تفلون بود که با قابلیت تعویض غشا ساخته شد. به منظور برقراری جریان، اختلاف فشار ثابت و یکسان 8/0 بار توسط پمپ خلا در دو طرف غشاءها، اعمال شد. در مرحله اول آزمایشهایی بر اساس طرح فاکتوریل کامل به منظور مطالعه اثر غلظت های متفاوت سولفات سدیم بر راندمان حذف آلاینده های موجود در پساب شامل: فنل و هگزادکان و COD حاصل از این دو آلاینده توسط بیوراکتور غشایی با دو غشا از نوع میکروفیلتراسیون (MF) پلی اتیلن (PE) و از نوع اولترافیلتراسیون (UF) پلی اتر سولفون (PES) محاسبه و تغییرات آن نسبت به زمان بررسی شده است. نتایج نشان داد که افزایش غلظت Na2SO4 در بیوراکتور، هر چند بازدارندگی قابل توجهی برای تصفیه بیولوژیکی توسط MBR ایجاد نمیکند ولی باعث کاهش راندمان تصفیه می شود، به طوریکه درصد حذف آلاینده های پساب با افزایش غلظت سولفات سدیم از صفر تا 20000 میلی گرم بر لیتر، به طور نسبی کاهش می یابد که این امر با توجه به نتایج حاصل از OUR، به کاهش فعالیت متابولیکی میکروارگانیسم ها در اثر افزایش غلظت نمک نسبت داده شد. همچنین در تمام آزمایش ها غشا پلی اتر سولفون دارای راندمان بالاتری نسبت به غشا پلی اتیلن بوده و غلظت COD و هگزادکان خروجی توسط این غشا به کمتر از 100 و 10میلی گرم بر لیتر رسید که این میزان پایین تر از حد استاندارد مجاز تخلیه به آبهای سطحی می باشد. در نتیجه استفاده از بیوراکتورهای غشایی، به هدف تحمل شوک حاصله از غلظت بالای نمک و رسیدن به حد استاندارد در خروجی، در مقایسه با سایر فرآیندهای تصفیه بیولوژیکی مانند فرآیند لجن فعال که دارای غلظت های بسیار پایین تر MLSS نسبت به MBR هستند، ضروری به نظر می رسد.
- Abstract
- The objective of this study was to investigate the effect of salt concentration on olefin plant wastewater treatment using membrane bioreactor (MBR) technology to reach the applicable discharge limits and agriculture use standard. For this purpose, four parallel lab-scales submerged MBRs were operated for treatment of synthetic wastewater according to oxidation and neutralization unit of olefin plant. The synthetic wastewater adjusted to have 500 mg/L chemical oxygen demand (COD). Trials on different concentrations of sodium sulfate (Na2SO4), (0-20000 ppm) in the feed were conducted under aerobic conditions in the MBR. To study the effect of membrane type and material, all of the trials were operated with two different kinds of membrane (ultrafiltration and microfiltration), separately. The results showed that increasing the salt concentrations from 0 to 20000 mg/L decreased the effluent COD, phenol and hexadecane concentrations because of the adverse effects of Na2SO4 on the microbial activity that it is indicated by the decreasing the OUR in MBR. But in all trials with ultrafiltration membrane, the effluent COD and hexadecane concentration was well within the discharge limit of 100 and 10 mg/L, respectively. Also the ultrafiltration membrane had higher efficiency than microfiltration membrane in all trials (up to 90% for all the main pollutants). These results indicate that the MBR system was highly efficient for treating olefin plant wastewater, and high salt concentration in this system decrease the efficiency but not prevent its performance.
