عنوان پایاننامه
بررسی تفاوت دیدگاه عکاسان ایرانی واروپایی در عکاسی از ایران دوره قاجار
- رشته تحصیلی
- عکاسی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه پردیس هنرهای زیبا شماره ثبت: 8125;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 44039
- تاریخ دفاع
- ۲۸ بهمن ۱۳۸۸
- دانشجو
- مهدی عراقچیان
- استاد راهنما
- محمد ستاری
- چکیده
- در این پایاننامه برای دستیابی به نگاهی متفاوت از دیدگاه عکاسان ایرانی و اروپایی در عکسبرداری از ایران دوره قاجار، از روش کتابخانهای و تطبیق عکسها استفاده شده است با این دریافت که عکسها تأثیری مستقیم و غیر مستقیم بر روابط سیاسی ـ فرهنگی ِ شرق و غرب در قرن نوزدهم دارند و نقش تعیینکننده شاه و دربار در عکاسی ایرانی را نشان میدهند. دو فرضیه در این پایاننامه پی گرفته شده است: میزان تأثیر نگاه عکاسان غربی از جریان شرقشناسی قرن نوزدهم و دلایل عدم گرایش عکاسان ایرانی آن دوره به مستندنگاری اجتماعی. دراین میان به نیاز ضروری ریشهیابی تاریخی علل اعجابگری عکاسی ایرانی نیز توجه شده است. نتیجه حاصل نشاندهنده تأثیر بصری فرهنگ دیداری غرب و هنر ایرانی بر عکاسان ایرانی و جریانات حاکم بر کار هر دو طرف است. این نتیجه با توجه به شناختی که از تاریخ عکاسی ایران بر مبنای این دوگانگی به دست میآورد، در یافتن مسیر آینده این هنر و روابطی که از این طریق در حوزه ارتباطات بینافرهنگی ایجاد میشود، کاربرد پیدا میکند.
- Abstract
- This thesis tries to use armchair studies and photograph comparing for indicating the influence of political and cultural relations between west and east countries directly and indirectly and the role of Iranian king in his territory about Iranian photography including the different approaches obtainment between Iranian and European photographers about taking photos from Iran through the Qajar era. It contains dichotic theories that are affected by western photographers’ approach from the Orientalism trend in 19th century and the reasons of Iranian for being reluctant about taking social documentary photographs in order to find the necessary required origin of historic reasons about the mysterious concept of Iranian photography. The conclusion of this thesis shows the western visual effects, artistic culture of that century and Iranian art on Iranian photographers and the main events of them. This result introduce the aspect of Iran photography history in basis of that dichotomy to indicate the future route of this art and the relations that will perform in this Transcultural interactions.