عنوان پایان‌نامه
دو زبانگونگی در نمایشنامه های دوره قاجار
- رشته تحصیلی
- ادبیات نمایشی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 52062
- تاریخ دفاع
- ۲۸ بهمن ۱۳۸۸
- دانشجو
- سارا صفالو
- استاد راهنما
- بهروز محمودی بختیاری
- چکیده
- در مطالعه زبان‌های جهان به زبان‌هایی بر می‌خوریم که در آن‌ها گونه‌های گفتاری ونوشتاری متفاوتی وجود دارند و یا گونه گفتاری زبان از رهگذر تبدیل‌های نظام‌مند بر گونه نوشتاری حاصل نمی‌شود. به این پدیده دوزبانگونگی می‌گویند. این پژوهش با عنوان «دوزبانگونگی در نمایشنامه‌های دوره قاجارس» در چهار فصل ارائه شده است. در فصل اول شرایط عمومی دوره قاجار شامل اوضاع سیاسی، اجتماعی و ادبی آن دوره بررسی می‌شود. فصل دوم به چگونگی و شرایط ورود تئاتر به ایرانیان، برخورد ایرانیان با این مقوله و عوامل موثر بر این رابطه می‌پردازد. سپس نمایشنامه‌نویسان دوره قاجار معرفی می‌شوند. ضمن آن که تحلیل مختصری از آثارشان نیز ارائه خواهد شد. در فصل نهایی به نقش زبان و دوزبانگونگی در نمایشنامه‌هایی از میرزاآقا تبریزی، موئدالممالک فکری و احمد محمودی کمال الوزاره پرداخته می‌شود.
- Abstract
- Studying the world’s languages, we face languages for which we have different oral and written forms or the oral form does not coincide with the written form by passing the organic transformations. This research is represented in four chapters by the title of “dichotomy of language in dramas of Qajar’s period .In the first chapter the general conditions of Qajar’s period including political, social and literary sconditions are to be analyzed. In the second chapter the arrival of theatre into Iran, and the important factors on the way Iranian faced it are studied over. Then the playwrights of Qajar’s era are introduced as well as a brief analysis of their works that is mentioned. In the final chapter, the role of language and dichotomy of languages in dramas of Mirza Agha Tabrizi, Moe’ayyed el Mamalek Fekri, and Ahmad Mahmoudi Kamal el Vozara are considered.
