عنوان پایان‌نامه
بررسی آثار موفق کارگردانان تئاتر ایران (از سال ۸۷/۷۷) از منظر مخاطب
- رشته تحصیلی
- کارگردانی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه پردیس هنرهای زیبا شماره ثبت: 8169;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 44396
- تاریخ دفاع
- ۱۸ بهمن ۱۳۸۸
- دانشجو
- آیدا کیخائی
- استاد راهنما
- تاجبخش فنائیان
- چکیده
- تئاتر مانند همه‌ی هنرهای دیگر، با همه‌ی حوزه‌های زندگی شخصی و اجتماعی پیوند تنگاتنگ دارد. تئاتر فرآورده‌‌ای اجتماعی است. آفرینشی جمعی است و نه فردی. هنری در کل سیاسی است. دین و سیاست در طول تاریخ از تئاتر و هنرهای دیگر در راستای اهداف خود بهره گرفته‌اند. مسئله‌ی مدیریت و سیاست تشکیلات تئاتر در ایران، امروزه بحثی چنان است که بسیاری بر این عقیده‌اند علت نهادینه نشدن تئاتر در ایران، ضعف در عمل‌کرد مدیریت و سیاست می‌‌باشد. تئاتر زمانی به هنری فراگیر و ضروری تبدیل خواهد شد که مانند هر کالای ضروری دیگر تولیدش ضرورت داشته باشد و تولید کالایی ضرورت دارد که مصرفکنندگانی داشته باشد، مصرفکنندگانی که یا برای برخورداری از آن هزینه می‌کنند یا برای برخورداری از آن چنان اهمیتی قایل‌اند که دولت و نهادهای حکومتی خود را مکلف احساس می‌کنند برای رفاه حال آن مصرف‌کنندگان اقدام به نهادینه شدن این هنر کنند. گرچه در ظاهر تئاتر به عنوان کالا قابلیت تبدیل به کالایی دیگر را ندارد اما یک تئاتر موفق چنان تاثیری بر ذهن تماشاگر باقی می‌گذارد که از هر کالای دیگری پرسودتر است. تئاتر بدون حضور تماشاگر بی‌معنا ست. تماشاگر از لحاظ جای‌گاه موضوعی و اجرایی، بخش مهمی از تعریف هنر تئاتر است. شناسایی و معرفی نمایش‌های موفق از این رو ضرورت دارد که تئاتر ما برای گذر از بحران مخاطب و تبدیل شدن به یک هنر فراگیر و ضروری در سبد خرید خانواده به شدت نیازمند بررسی و شناخت این نمایش‌های موفق به منظور پیروی از اصولی است که این نمایش‌های موفق بر آن‌ها استوار است. نمایش‌های موفق سال‌های 1377 تا 1387 را می‌توان از سه راه شناسایی کرد. راه نخست شناسایی نمایش‌های موفق از دید تماشاگران است. سپس می‌توان از راه جست‌وجو در آرای منتقدان به عنوان مخاطبان خاص حوزه‌ی تئاتر نمایش‌های موفق را شناسایی نمود. ملاک دیگری که توجه به آن بسیار اهمیت دارد داوری زمان و شناسایی نمایش‌های موفق و ماندگار پس از گذشت سال‌ها است.
- Abstract
- Theater is related to other domains of private and social life deeply. It is a social product of group creation not individual one. Religion and politics have used the theater and other arts during the history to achieve the relevant goal. Today many people believe that theater is not institutionalized because of weak management and policies. The theater will be changed to necessary art when its production is changed to comprehensive and necessary art so that its product is considered necessary. It is to be noted that we can produce some thing that it attracts some customers. The customer, who pays the relevant cost or enforce the governmental institutes to institutionalize it for his/her welfare. Although the theater cannot be changed to another good as a kind of good but it can have key effect on the customer's mind and this is so valuable. Theater will not be meaningful without presence of viewer. The viewers are the most important part of theater's meaning in respect of subjective and executive place. Recognition and introduction of theater is so important because theater can passed the viewers' crisis and entered to the family plan through studying and recognition of successful theaters. There are three methods to examine successful theater from 1998 thru. 2008. The first method is recognition of successful theaters from the viewers' viewpoint. Then we can recognize the theater searching in the idea of the criticizers as the special viewers. Other important criteria is time arbitration and recognition of successful and lasting theater by the passage of time.
