عنوان پایان‌نامه
تعیین شاخص های رسیدن ، فرازگرایی و ماندگاری برخی از توده های دستنبوی بومی ایران
- مقطع تحصیلی
- دکتری تخصصی PhD
- محل دفاع
- کتابخانه مرکزی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی شماره ثبت: 7066;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 76553;کتابخانه مرکزی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی شماره ثبت: 7066;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 76553
- تاریخ دفاع
- ۲۴ شهریور ۱۳۹۵
- دانشجو
- محسن حاتمی
- استاد راهنما
- سیامک کلانتری, فروزنده سلطانی صالح آبادی
- چکیده
- دستنبو (Cucumis melo Dudaim Group) به عنوان یکی از محصولات مهم جالیزی، میوه ای است که به فیزیولوژی پس از برداشت آن توجه بسیار کمی شده است. به منظور مطالعه شاخص های رسیدن و رفتار پس از برداشت میوه ها، سه توده مختلف از دستنبوی ایرانی شامل زنگی آباد، کرمانشاه و کنگاور در مرکز تحقیقات گروه مهندسی علوم باغبانی طی دو سال (اوایل خرداد سال های 93 و 94) و در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی کشت گردید و سپس در دو مرحله برداشت شد. زمان های برداشت شامل 21 و 28 روز پس از شکوفایی گل های ماده بود. پس از ارزیابی شاخص های ظاهری رسیدن در مزرعه، میوه های برداشت شده در دو دمای نگهداری شامل 5 و 13 درجه سانتی گراد برای سه هفته انبار شدند و صفات کیفی شامل رنگ پوست، سفتی بافت، اسید قابل تیتراسیون، pH، مواد جامد محلول کل، درصد کاهش وزن، بعلاوه میزان تولید اتیلن، قندهای گلوکز، فروکتوز، سوکروز، مالتوز و فعالیت دو آنزیم پلی گالاکتوروناز و پکتین متیل استراز در زمان انبارمانی ارزیابی شد. پس از انتقال میوه ها به سردخانه، آزمایش به صورت فاکتوریل و در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار بود. نتایج نشان داد که بهترین شاخص های برداشت برای میوه دستنبو، شرایط پیچک مقابل دم میوه (پیچک زرد یا خشک)، تغییر رنگ نوارها (سبز تیره به نارنجی پر رنگ، خرمایی یا قهوه ای و سبز روشن به زرد پر رنگ)، رنگ گوشت میوه و مواد جامد محلول کل است. بعد از سه هفته انبارمانی در دمای 13 درجه سانتی گراد، میوه های زود برداشت شده (21 روز بعد از شکوفایی گل ماده) تقریباً مولفه های رنگی، اسید قابل تیتراسیون و سفتی مشابهی در مقایسه با میوه های دیر برداشت شده (28 روز بعد از شکوفایی گل ماده) داشتند، ولی در مورد برخی صفات کیفی نظیر مواد جامد محلول کل به طور کلی این موضوع صادق نبود. روند کلی تغییرات تولید اتیلن در دو توده زنگی آباد و کرمانشاه، به صورت افت اولیه و سپس افزایش میزان تولید در دمای 13 درجه سانتی گراد بود، اما در توده کنگاور افزایشی در دو دمای نگهداری مشاهده نشد. روند کلی تغییرات فعالیت آنزیم پلی گالاکتوروناز در بیشتر تیمارها به صورت افزایش تا حدود روز 14 (هفته دوم انبارداری) و سپس کاهش فعالیت تا پایان مدت انبارمانی بود. برخلاف میوه های 28 روزه که نوسان زیادی در میزان فعالیت آنزیم پکتین متیل استراز در مدت انبارمانی نداشتند، در میوه های 21 روزه، روند تغییرات بیشتر به صورت کاهشی و در معدودی از تیمارها به صورت افزایشی دنبال شد. با پیشرفت رسیدن میوه ها، مقدار قندهای مونوساکارید گلوکز و فروکتوز رو به کاهش و قندهای دی ساکارید سوکروز و مالتوز رو به افزایش گذاشتند. افزایش میزان تولید اتیلن در میوه های جدا شده از گیاه، رنگ گیری در دمای 13 درجه سانتی گراد و رسیدن به کیفیت مشابه با میوه های رسیده (از نظر سفتی بافت و اسید قابل تیتراسیون) و تغییر توازن قندهای مونو و دی ساکارید میوه (کاهش گلوکز و فروکتوز و افزایش سوکروز و مالتوز) مشابه با میوه های متصل به گیاه، به خوبی نشان دهنده فرازگرا بودن دو توده زنگی آباد و کرمانشاه بود. با توجه به یافته های این تحقیق، میوه دستنبو را می توان همانند میوه های فرازگرای شناخته شده، در مراحل ابتدایی رسیدن فیزیولوژیک برداشت کرده و در دماهای مناسب نگهداری به خوبی رساند. واژه های کلیدی: ملون، انبارمانی، مرحله برداشت، کیفیت، اتیلن
- Abstract
- Dudaim (Cucumis melo Dudaim Group) as an important member of melon is a fruit that less attention has been paid to its postharvest physiology. In order to investigate ripening indices and postharvest behavior of fruit, three accessions of Iranian dudaim including Zangi-abad, Kermanshah and Kangavar were planted at research center of horticultural department during two years (early june of 2014 and 2015) on the basis of a randomized complete block design and then were harvested at two harvesting stages including 21 and 28 days after anthesis. After evaluating appearance ripening indices in the field, harvested fruits were stored at two storage temperatures including 5 and 13 °C for three weeks based on a completely randomized design. Different quality parameters including color, firmness, titratable acidity (TA), pH, total soluble solids (TSS), weight loss, in addition to ethylene production, glucose, fructose, sucrose, maltose and activity of polygalacturonase (PG) and pectin methylesterase (PME) were examined during storage. Results showed that the best indices for dudaim group were tendril condition (yellow or dry tendril) and the color change of stripes (dark green to intense orange or maroon or brown and the light green to intense yellow), color of fruit`s flesh and TSS. After three weeks of storage at 13 °C, early harvested fruits (harvested at 21 days after anthesis) had relatively similar color values (a*, b* and L*), TA and firmness compared to lately harvested fruits (harvested at 28 days after anthesis) but some quality traits such as TSS weren’t similar at all. General scheme of ethylene changes in Zangi-abad and Kermanshah accessions were as initial fall and then rise of production at 13 °C but there wasn’t any increase in Kangavar. General scheme of PG changes in the most treatments was as increase until day 14 (second week of storage) and then decrease until the end of storage. Contrary to lately harvested fruits that didn’t have huge fluctuation in PME activity during storage, in early harvested fruits, scheme of changes continued by falling and in few treatments continued by rising. Amounts of glucose and fructose (as mono-saccharid sugars) decreased and amounts of sucrose and maltose (as di-saccharid sugars) increased by advancement of ripening. Enhancing ethylene production of the separated fruits from the plant, coloring at 13 °C and reaching similar qualities (firmness and TA) to ripe fruits and changing balance of mono and di-saccharid sugars of fruits (decreasing glucose and fructose and increasing sucrose and maltose) similar to attached fruits to the plant, can obviously indicate being climacteric of Zangi-abad and Kermanshah accessions. Based on the findings of this research, dudaim fruits can be harvested similar to known climacteric fruits at primary stages of maturity and then will be ripen at proper storage temperatures.
