عنوان پایان‌نامه
بررسی راهکارهای گسترش روابط دوجانبه ایران و آذربایجان
- رشته تحصیلی
- مطالعات منطقه ای - آسیای میانه
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 43165;کتابخانه دانشکده حقوق و علوم سیاسی شماره ثبت: LP2469
- تاریخ دفاع
- ۰۲ دی ۱۳۸۸
- دانشجو
- میثم رستمی
- استاد راهنما
- سیدداود آقائی
- چکیده
- چکیده پس از 70 سال زیستن در سایه حکومت شوروی، جمهوری مستقل آذربایجان در سال 1991 به وجود آمد. جمهوری اسلامی ایران نیز بنا به ملاحظات دوستی و همسایگی و سابقه دیرینه مردم دو کشور، این دولت جدید را به رسمیت شناخت. به هر حال، خلاء قدرتی که در دهه 1990 در منطقه آسیای مرکزی و قفقاز به وجود آمد، زمینه را برای فعالیت و بازیگری قدرت های منطقه ای و فرامنطقه ای مهیا نمود. یکی از قدرت های مهم منطقه ای، جمهوری اسلامی ایران بود که سعی در توسعه و تحکیم نفوذ خود در منطقه آسیای مرکزی و قفقاز جنوبی داشت. اگر از ابعاد تاریخی، مذهبی، قومی و حتی جغرافیایی به منطقه قفقاز جنوبی نگاه کنیم، می بینیم که این منطقه برای ایران مهم تلقی می شده و می شود. یکی از کشورهای منطقه قفقاز جنوبی، جمهوری آذربایجان است که به دلایل فوق برای ایران بسیار مهم و حیاتی بود که با این کشور رابطه مستحکمی برقرار نماید. جمهوری اسلامی ایران و جمهوری آذربایجان طی دو دهه گذشته، روابط نسبتاً مناسب اما عادی با یکدیگر داشته اند و با وجود فراز و نشیب های زیاد، به علت عنصر همسایگی و ... این روابط همچنان باقی مانده است. از اینرو هدف پژوهش پیش رو بررسی و پاسخ دادن به این سوأل که: «چه راهکارهایی می تواند به گسترش روابط دو جانبه ایران و جمهوری آذربایجان منجر شود؟» می باشد. فرض بر این است که اتخاذ سیاست های شفاف، هدفمند و اعتماد ساز از سوی هر دو کشور در مقابل یکدیگر می تواند سبب گسترش روابط دو جانبه میان این دو کشور شود. لازم به ذکر است روش مورد استفاده در این پژوهش، توصیفی- تحلیلی می باشد. با توجه به متغیرهایی چون بسترهای روابط دو جانبه، اصول سیاست خارجی دو کشور و نگاه به یکدیگر، موانع داخلی و موانع خارجی، ظرفیت ها و فرصت ها در توسعه روابط و اتخاذ سیاست های شفاف، اعتماد ساز و هدفمند سعی در بررسی وتبیین فرضیه واستدلال خود داریم.
- Abstract
- Abstract After the 70 years living under the Soviet Union domination, independent Republic of Azerbaijan came out in 1991. Islamic Republic of Iran recognized this newborn state according to friendship diplomacy, vicinity and historical ties between populations of two countries. However, power gape that turned up in the Central Asia and Caucasus Region in 1990s, accreted context to regional and trans regional powers activities. Islamic Republic of Iran has been one of the important regional powers that attempted to expand and consolidate its influence in the Central Asia and Caucasus Region. If we consider the South Caucasus Region from historical, religious, ethnic and even geographical aspects, we will find that this region has played a very important role for Iran. According to the reasons mentioned above, Republic of Azerbaijan is one of the countries of this region that was vital and important for Iran to establish consolidation relation whit this country. After two decades, Iran and Republic of Azerbaijan have had partly appropriate but customary relations and despite very ascendancy and downhill these relations stay for cause of vicinity element. Purpose of this research is deliberation and answer to the following question: “What resolutions can lead to expansion of bilateral relations between Iran and Republic of Azerbaijan?” The assumption is that “make clear and confiding politics from two countries against another can lead to expansion of bilateral relations between two countries. Furthermore there must be noted that style is descriptive – analytical in this research. We try to peruse our assumption according to some variables as contexts of bilateral relation, principles of foreign policy of two countries, internal and external barriers, potentials and deliberations in expansion of relation and make clear and confiding politics.
