عنوان پایاننامه
نگاشت در افعال تغییر:شواهدی از زبان فارسی
- رشته تحصیلی
- زبانشناسی همگانی
- مقطع تحصیلی
- دکتری تخصصی PhD
- محل دفاع
- کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 74432;کتابخانه دانشکده ادبیات و علوم انسانی شماره ثبت: 4321;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 74432;کتابخانه دانشکده ادبیات و علوم انسانی شماره ثبت: 4321
- تاریخ دفاع
- ۰۷ آذر ۱۳۹۴
- دانشجو
- راضیه شجاعی
- استاد راهنما
- غلامحسین کریمی دوستان
- چکیده
- رسال? حاضر به مسئل? نگاشت در افعال تغییر زبان فارسی، اعم از افعال تغییر وضعیت و تغییر مکان، میپردازد. از آنجا که پژوهش حاضر بر گونهای از رویکرد نگاشتِ آمیخته با نحو واژگانی استوار است؛ به نقطهنظرات هر دو رویکرد یادشده پرداخته میشود. نظر به اینکه رویکردهای نگاشت و نحو واژگانی به ترتیب از زمر? رویکردهای واژگانگرا و نوساختگرا هستند، تحلیلهایی که به نوعی از مباحث نظری مطروحه در این رویکردها بهره جستهاند نیز نقد و بررسی میشوند. نتیجهایی که از این بررسی حاصل میآید آنکه رویکردهای واژگانگرا تبیین بهتری از ساختار و تناوب موضوعی به دست میدهند، اما پارهای از پیشفرضهای آنها جای تردید بسیار دارند. یکی از مسائل مورد بحث در این رویکردها شیو? بازنمایی معنای واژگانی محمولهاست. با توجه به کاستیهای بازنماییهای مبتنی بر فهرست و سلسلهمراتب نقشهای معنایی و نیز نقشهای معنایی عام، پژوهش حاضر بر تجزی? معنایی ساختار رویداد به عنوان مناسبترین شیوه، تکیه میکند. در این زمینه، با استناد بر آزمونهای مبتنی بر دامن? توصیف قیدها به جزئیات بازنماییهای ساختار رویداد پرداخته میشود و عناصر بنیادین معنایی حاضر در این ساختار تعیین میگردد. از دیگر مسائل مورد بحث در رویکردهای واژگانگرا سازوکار نگاشت موضوعات محمولها به سطح نحو است. این رویکردها قائل به دستکم سه سطح بازنمایی مستقل معنایی، موضوعی و نحوی میشوند و قواعد نگاشت متعددی در نظر میگیرند که موضوعات معنایی را از رهگذر سطح میانیِ ساخت موضوعی، به جایگاههای متناظر نحوی مینگارند. همچنین، برای تبیین تناوب سببی/ خودانگیخته، قائل به فرایندهای اشتقاقی میشوند که با معضلات بسیاری روبرواند. پژوهش حاضر میکوشد تا طرحی نو از نگاشت پیشنهاد دهد که از سطوح کمتر و قاعد? نگاشت مشخص و موجز بهره گیرد. بدین ترتیب، سطوح نامبرده را به دو سطح واژگان و نحو واژگانی میکاهد و یک قاعد? کلی نگاشت، مبنی بر نگاشت تمامی عناصر ساختار رویدادی، اعم از موضوع و محمول، به دست میدهد. افزون بر این، در تبیین تناوب سببی/ خودانگیخته رویکرد پای? مشترک را در پیش میگیرد و خود را تا حد امکان از بند ایرادات رویکردهای اشتقاقی میرهاند. شرکت افعال در تناوب یاد شده به این صورت تبیین میشود که در نبود محدویت بر تعبیر نقش معنایی موضوع بیرونی فعل، گونههای سببی و خودانگیخت? افعال تغییر، از پای? مشترک واژگانی به دست میآیند. پس از آن، تمامی عناصر حاضر در ساختار رویدادی محمول، به ترتیب از پایین به بالا به ساختهای متناظر نحو واژگانیشان نگاشته میشوند (بی آنکه از سطح برساخت? ساختار موضوعی بگذرند). از آنجا که این ساختها خود، بخشی از نحوند، تمایز میان ساختار نحوی اولیه و نهایی نیز از میان برداشته میشود.
- Abstract
- The present thesis studies the linking problem in Persian verbs of change, including change of state and change of location verbs. After introducing the overall research structure, the theoretical issues will be pointed to. Since the present research is based on a kind of linking approach that is combined with a lexical syntactic approach, viewpoints of both will be discussed. Seeing that linking and l-syntactic approaches belong to lexicalist and neoconstructionalist approaches respectively, the analyses that are based on the assumptions underlying these approaches will be examined and questioned. The results from this scrutiny suggest that the lexicalist approach can better explain matters of argument structure and alternation, but there is doubt about some of its basic assumptions. One of the controversial issues in these approaches is how to represent the lexical meanings of predicates. As regard to the shortcoming of those representations that are based on semantic roles lists and hierarchies and also those based on generalized semantic roles, this research focuses on semantic decomposition of event structure as the most efficient method. In this regard, by recourse to tests based on modifying scope of adverbials, the details of event structure representations are studied and their basic semantic elements are specified. The other controversial issue in lexicalist approaches is the mechanism of linking semantic arguments on to syntax. These approaches resort to at least three independent levels of semantics, argument structure and syntax and also assume various linking rules that map semantic arguments to syntactic structure through the interface level of argument structure. Also, to explain the causative/inchoative alternation, they resort to derivational processes that raises multiple problems. The present study tries to put forward a new linking proposal that refers to a concise lexical rule and fewer mapping levels. This proposal reduces the mentioned levels to two lexical and l-syntactic levels and proposes a general mapping rule that maps every constituent of event structure on to (lexical) syntax. Those constituents include both predicates and arguments. In addition, to explain the causative/inchoative alternation, the present proposal follows the shared base approach and by doing that relieves itself of the derivational approaches’ shortcomings. In this proposal verbs participation in the mentioned alternation are explained as follows. In the absence of constraints on the semantic role of a verb’s external argument, the causative and inchoative alternants are derived from a common base. Consequently, all elements of the predicate’s event structure are mapped from bottom to top on to their corresponding l-syntactic positions (without passing the artificial level of argument structure). Since the l-syntactic structures exist in syntax, the distinction between initial and final syntactic structure is blurred.