عنوان پایان‌نامه
توسعه یک روش ادرس یابی ما شینی بر مبنای استفاده از مو لفه های ادراک مکانی انسانی
- رشته تحصیلی
- مهندسی عمران- نقشه برداری - سیستم اطلاعات مکانی
- مقطع تحصیلی
- دکتری تخصصی PhD
- محل دفاع
- کتابخانه مرکزی پردیس 2 فنی شماره ثبت: 3504;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 78924;کتابخانه مرکزی پردیس 2 فنی شماره ثبت: 3504;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 78924
- تاریخ دفاع
- ۲۳ دی ۱۳۹۵
- دانشجو
- علی جاویدانه
- استاد راهنما
- فرید کریمی پور
- چکیده
- آدرس قدیمی‌ترین و پرکاربردترین شناسه مکانی محسوب می‌شود و در مقایسه با شناسه‌های مکانی دیگر مانند مختصات، بیشتر مورد استفاده قرار گرفته است. آدرس‌ها در دنیا به اعتبار وجود یا عدم وجود استاندارد، به دو دسته آدرس‌های استاندارد و آدرس‌های غیراستاندارد یا توصیفی تقسیم می‌شوند. از طرفی غالب روش‌های موجود برای تعیین موقعیت ماشینی آدرس‌ها، برای آدرس‌ها با ساختار استاندارد توسعه داده شده‌اند. اما از آنجا که آدرس‌های توصیفی بر اساس مؤلفه‌های ادراک مکانی و در قالب ساختارهای زبان طبیعی بیان می‌شوند، دارای پیچیدگی ساختاری و معنایی بیشتری نسبت به آدرس‌های استاندارد بوده، لذا تعامل ماشین با این دسته از آدرس‌ها، دشوارتر می‌باشد. البته علی‌رغم دشواری تعامل ماشین با این گونه آدرس‌ها، آدرس‌های توصیفی مزایایی نسبت به آدرس‌های استاندارد دارند که باعث می‌شود به جای آن که به دنبال جایگزینی آنها با آدرس‌های استاندارد باشیم، به توسعه روشی برای حل مسئله تعیین موقعیت ماشینی آدرس‌های توصیفی بپردازیم. با توجه به مطالب بالا، هدف اصلی این تحقیق، ارائه روشی برای تعیین موقعیت ماشینی آدرس‌های توصیفی می‌باشد تا با برطرف کردن چالش‌های مذکور، امکان استفاده بیشتر از این آدرس‌ها فراهم شود. به طور کلی، برای آدرس‌یابی یا همان تعیین موقعیت مکانی آدرس، دو مرحله اصلی (1) تجزیه متن آدرس و (2) انطباق مکانی اجزا وجود دارد. با توجه به این که ادراک مکانی و زبان طبیعی نقش مهمی در مطالعه آدرس‌ها، مخصوصاً آدرس‌های توصیفی دارد. بنابراین در این تحقیق سعی شد تا با دخیل نمودن مفاهیم ادراک مکانی انسانی و پردازش زبان‌های طبیعی در آدرس‌یابی ماشینی، پاسخی برای چگونگی تعیین موقعیت آدرس‌های توصیفی ارائه داده شود. از این رو، رویکرد این تحقیق برای حل مسئله آدرس‌یابی ماشینی برای آدرس‌های توصیفی شامل دو بخش اصلی «تعریف دستور زبان رسمی آدرس‌های توصیفی» برای تجزیه متن آدرس و «طراحی و توسعه یک مدل داده مکانی غنی شده با ادراک مکانی» برای تعیین موقعیت یا انطباق مکانی اجزای آدرس توصیفی بوده است. بر اساس رویکرد پیشنهادی تحقیق، پیاده‌سازی جهت نمایش قابلیت اجرا، انجام گرفت. برای ارزیابی نیز، از 40 آدرس نمونه در محدوده مورد مطالعه استفاده شد. در انتخاب آدرس ها تلاش شد چالش های گوناگون ممکن در تعیین موقعیت مد نظر قرار داده شود. این آدرس ها، دارای اجزای متنوعی بوده که در قالب قواعد ترکیب متفاوتی، شکل گرفته اند. سپس، وضعیت نتیجه تعیین موقعیت هر کدام از آدرس های مذکور به وسیله برنامه کاربردی پیاده سازی شده براساس روش پیشنهادی، مشخص شد و در مواردی که برنامه امکان یافتن موقعیت یکتا را نداشته، دلایل این امر مورد واکاوی قرار گرفته و نهایتاً نتایج به دست آمده، جمع بندی و تفسیر شده اند. در مجموع از میان این 40 آدرس، چهار آدرس علی رغم این که دارای ایراداتی از قبیل ترکیب نامعتبر اجزای آدرس یا ارجاع به نشانه های زمینی یا سایر عوارضی که نام یا موقعیت آن ها در مدل وجود ندارد یا اساساً اشتباه هستند یا نام رسمی آنها با نام متداول آن ها متفاوت است، بودند با توجه به رویکرد جستجو، تعیین موقعیت شدند. یک آدرس به دلیل اشتباه بودن آدرس، تعیین موقعیت نشد؛ مکان دو آدرس به دلیل کامل نبودن و نقص اطلاعات آدرس، با سطح جزئیات ناقص بازگردانده شد و برای یک آدرس چندین موقعیت یافت شد. برای مابقی آدرس ها نیز به عنوان آدرس های صحیح، موقعیت یکتا یافت شد. بررسی این نتایج نشان می‌دهد حتی در شرایطی که پاسخ یکتا یافت نشده است، مشکل عمده به ورودی و نه به روش پیشنهادی، برمی‌گردد. در نهایت، رویکرد حل مسئله در بهره‌گیری از مزایای آدرس‌های توصیفی به جای جایگزینی این آدرس‌ها با آدرس‌های استاندارد، باعث انعطاف‌پذیری راه حل شده و دامنه کاربرد آدرس‌های توصیفی را گسترش داده است. کلمات کلیدی آدرس‌یابی، سیستم آدرس‌دهی، آدرس توصیفی، ادراک مکانی، پردازش زبان طبیعی
- Abstract
- Addresses are specifications that refer to unique locations on earth. They are related to their corresponding locations on maps through the so-called address matching process, which is pre-requisite for many of the functionalities provided by location-based services (e.g. car navigation). The process is simply parsing an address to its components, and then matching these components with their corresponding featureson the map. It is straightforward for addresses presented in a pre-defined standard format. If such standards are absent, however, the parsing and, consequently, the matching usually fail; thus human intervention is needed. This research proposes an approach for machine-based matching of non-standard addresses that are expressed in a descriptive way. It first requires defining a grammar for decomposing the address to its components. A cognitively-enriched spatial model then is developed for interpreting the spatial relations, which ultimately relates them to their corresponding elements on the map. According to important role of spatial cognition and natural language processing in descriptive addresses, this research uses these two concepts to develop a solution for machine-based matching of descriptive addresses. Keywords Address-matching, addressing system, descriptive address, spatial cognition, natural language processing
