عنوان پایان‌نامه
بررسی مقایسه ایی معاد شناسی در آثار سنایی و زرتشتی
- رشته تحصیلی
- ادیان وعرفان
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه دانشکده الهیات و معارف اسلامی شماره ثبت: 1825;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 44669
- تاریخ دفاع
- ۱۱ آذر ۱۳۸۸
- دانشجو
- مرضیه کسرائی فر
- استاد راهنما
- حسن ابراهیمی
- چکیده
- چکیده معاد وبازگشت انسان به مبدأ خویش موضوعی است که سنایی درمثنوی سیرالعباد الی المعاد به آن پرداخته است. اما معاد به معنای زندگی پس ازمرگ جسمانی، درلابه لای سایرآثارسنایی به گونه ای پراکنده به چشم می خورد. زندگی درجهان دیگر با توقف کشتی زندگی مادی انسان و رخداد مرگ آغازمی شود، به هنگام آخرت آدمیان با جسم و جان برمی خیزند؛ صورت ظاهریشان نهان و سیرتشان آشکارمی گردد. دراین روز پرحسرت صفات ذمیمه ای که درنفس ناسپاس و پرده حواس انسان هستند؛ همچون مارسیری ناپذیر، چهارپای سگ دم و گربه سر، طاووس بال مسعود و پای منحوس وگرگ یوسف دَر ظهورمی یابند. آن هنگام که نسب کس شفیع او نیست ازچرایی بدی ها سئوال شده ومقیاس و میزان های واهی و خیالی برچیده می شود. با هیمه ای ازبدی ها، گذرکردن ازدوزخ وجان سالم به دربردن ممکن نیست. هرکس هرچه با خود ازاین دنیا برد همان را نزد او می آورند وهیچ نیکی به بدی تبدیل نمی شود. بهشت که با جدایی از گنده پیرِشوی کش دنیا و رهایی ازچارمیخ چارطبع بدست می آید، سعادتی است که مرغ وحوروقصورآن به بهشت ابدان تعلق دارد ولی بهشت یزدان ازآن مقربانی است که حکمت و دین بهره آن ها ازسعادت است. اما آن کس که ازخرد دوری کرده و ازنبی روی گرداند درتنگ چاه ظلمانی دوزخ با غل آتش برگردن به موی پیشانی کشیده می شود، درحالی که مارو کژدم صفات ذمیمه برروی او روانند. صفات نیک و بد آدمی درحقیقت درهای بهشت و دوزخند که به روی او گشوده شده اند و با بازبودن درهای دوزخ نمی توان هوس بهشت را درسرپروراند. خلد وناز وفحیم با دوری ازنفس لئیم حاصل می شود و مرگ و نیستی که خون ماده ونر را ریخته، نابود می گردد. سرانجام کرم الهی شفیع همگان است و خداوند ازکوه معاصی چشم می پوشد، مصطفی(ص) بردردوزخ رداء می آویزد و دوزخیان را از دوزخ زشت به بوستان بهشت می رساند. درآیین زرتشتی نیزهم در گات ها وهم درمتون پهلوی به زندگی پس ازمرگ پرداخته شده است. درگات ها زندگی پس ازمرگ ادامه زندگی این جهانی است و انسان درجهان پسین از پی آمدهای خوبی یا بدی عمل خویش که نتیجه گزینش ایشان درزندگی است، بهره مند شده و با تجسم آن روبرو می گردند. درمتون پهلوی خصوصا ارداویراف نامه رستاخیز امری خردمندانه است که برای تحقق هدف خلقت واقع می شود. کلید واژه : سنایی، سیرالعباد الی المعاد، آیین زرتشتی، ارداویراف نامه، معاد، بهشت، دوزخ،
- Abstract
- Abstract Resurrection and the return of human to his origin is a subject on which basis Sanaei built his Sair al Ibad ela al Ma’ad. However, resurrection as materialized life in afterworld was mentioned in scattered manner through other Sanaei’s works. Afterworld begins just as the boat of life stops sailing and one’s life ends. On the day of resurrection, people come back to life in their spirits as well as their bodies. They face disappear and their inside unfold. On the resurrection day, human’s blameworthy features and flaws that used to limit his sense appear as insatiable snakes, creatures with the head of cat and tail of dog, peacocks with deceiving feathers and wrecked claws, and fierce wolves. No relatives can help one on that day. Everyone will be asked on what they have done and irrational and fake libra will be replaced by real measure of justice. No one’s evil will be spared at Inferno. One will carry what has gathered in the world and no good will be turned into evil. Heaven will be gained through getting free from the jail of lasciviousness and leaving the deceiving charms of the world. Heavenly nymphs and palaces will be granted as material joy for bodies, while the true paradise is there for knowledgeable and wise people who attempted to get close to God. Those who turned away from reason and repelled the prophet will be deep down into the hell of fire with a face filled with worms and snakes resembling their awful deeds. Human’s good and evil are, in fact, the keys to the heaven or the hell. When the doors of hell are open, nobody may dream of heaven. Meanness should be avoided, if one desires for great gardens of Eden. Death and mortality which have killed male and female will disappeare. Divine generosity finally comes as a bridge to prosperity, when God ignores evils. Muhammad will hang his cloak on the gate of the hell and save people from hell. Afterworld was also mentioned in Zoroastrianism’s Gathas as well as in Pahlavi texts. In Gathas
