عنوان پایان‌نامه

منظر فرهنگی شهر طراحی الگوی بصری پیوند فرهنگی بین ادیانی در خیابان سی تیر تهران



    دانشجو در تاریخ ۳۰ بهمن ۱۳۹۰ ، به راهنمایی ، پایان نامه با عنوان "منظر فرهنگی شهر طراحی الگوی بصری پیوند فرهنگی بین ادیانی در خیابان سی تیر تهران" را دفاع نموده است.


    رشته تحصیلی
    معماری‌ منظ‌ر
    مقطع تحصیلی
    کارشناسی ارشد
    محل دفاع
    کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 55151
    تاریخ دفاع
    ۳۰ بهمن ۱۳۹۰

    در راستای چشم انداز مورد انتظار می توان خیابان قوام الدوله را به عنوان یکی از غنی ترین محور های فرهنگی تهران یادکرد. خیابانی سرشار از خاطرات گذشته که پیوندی محکم با زندگی امروز برقرار نموده است. بناهای ارزشمند تاریخی و مذهبی در توالی یکدیگر ما را به عمق تاریخ ادیان می برند و یاد آور هویت و ارزش های دینی نزد ایرانیان در طول تاریخ می باشند. در این راستا می توان گستره ارزش های ذاتی موجود در کالبدتاریخی شهر را با تکیه برهویت و فعالیت های فرهنگی نشان دهد. این رساله کوششی برای بهینه سازی استفاده از عرصه تاریخی با شکل گیری منظرفرهنگی شهر می باشد. در این میان تعریف اصلی منظر که فضا یک امر سیال است که بدون مخاطب معنا ندارد در این فضا مخاطب که یک شهروند تهرانی است این مکان را با یکسری شاخص های خاص می شناسد .چه معیار هایی می تواند این منظر را به تعریف گذشته خود برگرداند .چنانکه«گذشته چراغ راه آینده باشد». این تاریخ معاصر و فرهنگ معاصر و این وصف های متصل به مکان ورویکرد ما تقویت اتفاقاتی است که در این مکان افتاده است. در این راستا تعریفی که جهت تبدیل این فضا به یک فرم منظرین انجام شده تبدیل این فضا به پیاده راه شدن برای افزایش حضور مردم است. امری که برای تثبیت و دیده شدن نمادها و بازشناسی اوصاف این فضا انجام شده است. در فصول مطالعات این پایان نامه به شناخت بستر سایت و بررسی طرح منظر شهری منطقه 12 به عنوان طرح فرادست پروژه پرداخته شده است که ویژگی‌های تاریخی،فرهنگی و کالبدی محدوده را بررسی و نتایج مطالعات نظری نگارنده را منعکس می‌کند. توجه به مسئل? هویتی پیروان ادیان در ایران و ارتباط این مقوله با موضوعات تاریخی معاصر که بافت این خیابان را تشکیل داده اند ، مورد توجه خاص نگارنده در مطالعات نظری بوده است. در پایان، به شناخت محدود? طراحی و روند طراحی محور پیاده خیابان با رویکرد ایجاد یک الگوی بصری از منظر حفاظتی پرداخته شده است. محور بینشی سی تیر بر اساس ایده و مبنای نظری منظر فرهنگی شهر(ذهنیت) ، رویکرد معنایی محور بین ادیانی(ذهنیت) و روش کارکردی طراحی و ارتقای کیفیت الگوی بصری یک فضای شهری در غالب زندگی پیاده(عینیت) به عنوان سایتی دارای ارزش‌های منظرین و تاریخی و منظر ویژه، که منعکس کنند? هویت فضاهای تعاملی تهران در گذشته است، به عنوان «محور وحدت ادیان بر بستر وطن » و یک
    Abstract
    Tehran has always been the host of various religious nations. Alongside with Muslims, some districts and regions of the city have always belonged to them that have had important effects on the rise and improvement of culture and the identity of the periphery and environment of their followers. Some of these environments have been permanent in the city and its spirit has stayed in the body of the spaces. Like river flow inside a city, causes a special landscape that can evoke a lasting image for people, the religious buildings related to islam, Jewish, Christianity &Zoroastrian in Sey-e-Tir Ave in Tehran, make a connected link, which indicates a unique cultural axis, by which, with the spatial organization and conception to the landscape quality and the strong linkage in the aspect of this axis, we can remember hidden identity and memories in the contemporary city of Tehran. This history- geography concept shows that, landscape is not only an entertaining affair, but a cultural and didactic one that has a deep eye to the events. In this approach, the conservation of historical buildings that are a reference for definition of culture, is the context of history and goings-on, however environment conservation is much more important in a natural-cultural landscape. This theses tries to consider some solutions for the conserving and strengthening mutual memories of the society in the process of organizing the cultural landscape of Tehran and so to represent this definition: Cultural landscape is a relational one that is formed between human groups (religion followers in this case study). Culture is the agent and the buildings (historical buildings of religions and even their gardens) are Intermediary role as the memory of the society, and urban cultural landscape (the inter religion axis, in this case study) is its product.