عنوان پایاننامه
تلاقی تاریخ و طبیعت طراحی منظر شهری قلمرو بقعه امام زاده صالح در محله تجریش تهران
- رشته تحصیلی
- معماری منظر
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 55442
- تاریخ دفاع
- ۳۰ بهمن ۱۳۹۰
- دانشجو
- رسول رفعت
- استاد راهنما
- سیدامیر منصوری
- چکیده
- چکیده طراحی منظرشهری قلمرو بقعه امام¬زاده صالح(ع) در محله تجریش در شهرهایی که محور طبیعی در آن نقش اساسی بازی می¬کند، نقاط کانونی وجود دارد که حاصل تلاقی جریان پرقدرت طبیعت و حضور نظم انسانی در ادوار مختلف تاریخی در آن محدوده است. این نقاط مرکز ثقل قلمرو ترکیب یافته از طبیعت و شهر را شامل می¬شود و بالاترین ظرفیت را در توسعه کیفی شهر در سازمان فضایی آن دارد. پتانسیل بالای این نقاط و وجود لایه های مختلف اداراکی، عملکردی، خاطره ای و ذهنی، جغرافیایی و بیشمار عناصر متکثر محیط و منظر در حوزه نفوذ آنها ضمن ایجاد ظرفیت بالا برای تأثیر گذاری بر محیط زیست انسانی و فضای شهری، عامل توسعه کیفی شهر نیز خواهد بود . ساماندهی و توسعه این نقاط با رویکرد کل¬نگر و نظام¬مند و با توجه به هدف توسعه کیفی و پایدار شهر، اقدامی اصیل بوده که ضامن پایداری محیط خواهد بود. محله تجریش که در محدوده شمیرانات تهران واقع شده و حلقه اتصال شهر با طبیعت شمال تهران است. تجریش بواسطه وجود پل تجریش، همچنین طبیعت خاص این منطقه و نیز مقبره امام زاده صالح طی سالهای متوالی جاذب جمعیت بوده است. پل تجریش که بر روی نقطه تلاقی رودهای دربند و گلاب دره قرار داشت با عنوان" سر پل تجریش" در اذهان عمومی جای گرفته است. عوامل متعدد تاریخی، فرهنگی، اجتماعی، دسترسی و . . . باعث شده که میدان تجریش در شهر تهران به عنوان یک نقطه کانونی و مرکز ثقل شمال شهر نقش آفرینی کند. وجود عوامل متعدد از نوع سکونت تاریخی، مراکز مذهبی و اندام¬های اقتصادی -اجتماعی (بازار و تکیه تجریش) بر غنای عینی- ذهنی محیط افزوده است. لذا ساماندهی و احیای تلاقی دو رود دره با هدف آشکارگی نظام طبیعی و اکولوژیک در محدوده تاریخی و نقطه¬ی کانونی سر پل تجریش با دانش منظرشهری و طراحی فضای باز شهری با هدف پیاده محوری و بازآفرینی محورهای دید به سمت عناصر اصلی میدان از اهداف این تحقیق است. واژگان کلیدی: محله تجریش، تلاقی، تاریخ، اکولوژی، طبیعت، منظر شهری، امام¬زاده صالح(ع)، معماری منظر
- Abstract
- Abstract Urban Landscape Designing in realm of Imamzade saleh tomb in Tajrish neighbourhood Natural axis in some cities plays the main role in city spatial structure. Consequently, their focal points are the result of the confluence of nature and human order in different historical periods. These points are the center of combination of nature and the city. In addition, they have the highest capacity in qualitative development of the city through its spatial organization. Not only the potential of the focal points and existence of different layers such as perceptual, functional, mental, geographic and also numerous elements of the environment and landscape affect human environment and urban space but also it would be the reason of the qualitative development. Considering the systematic approach and sustainable development of the city, organization of these points is a correct attempt which guarantees sustainability of the environment. Tajrish neghbourhood is located in Shemiranat district in north of Tehran and it is the interface of the city and nature. Tajrish district always is crowded and attractive space in city because of the presence of nature and historical attractions and Imamzadeh Saleh religious tomb. In the past, Tajrish Bridge was on the confluence of Darband and Golabdareh streams and it was known as a Bridge not anything else. Factors such as Historical, cultural, social and physical ones make Tajrish a focal point of city and the northern center of Tehran. Tajrish is very important point of Tehran for its physical and mental layers of features like Habitation, Cultural and Religious centers, societal and economical organs like BAZAR. Therefore designing and organizing of Tajrish urban landscape in confluence of the rivers and revealing ecology is the goal of this research. Keywords: Tajrish neighborhood, Confluence, History, Nature, Ecology, Urban Landscape, Im?mz?deh S?leh, landscape Architecture.