عنوان پایان‌نامه
بررسی اثر بخشی آموزش مهارتهای ارتباطی بر افزایش رضایت مندی زناشویی همسران نابینا
- رشته تحصیلی
- روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 42664;کتابخانه دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی شماره ثبت: 1458ع
- تاریخ دفاع
- ۰۳ تیر ۱۳۸۸
- دانشجو
- معصومه ماوردی جاغرق
- استاد راهنما
- احمد به پژوه
- چکیده
- پژوهش حاضر ، به منظور بررسی تأثیر آموزش مهارت های ارتباطی (حضوری و غیر حضوری ) با رویکرد شناختی – رفتاری بر افزایش رضایتمندی زناشویی و مهارت های ارتباطی و نیز تعدیل باورهای ارتباطی مردان نابینا و همسران بینای آنان اجرا گردیده است. بدین منظور با بهره گیری از روش شبه تجربی ، طرح پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل و با استفاده از نمونه گیری در دسترس، از بین مردان نابینای عضو جامع? نابینایان ثامن الائمّه و مرکز بهزیستی نابینایان شهید جلیلیان مشهد ،که دارای همسر بینا بودند، تعداد 24 نفر انتخاب شدند و به اتّفاق همسرشان، توأم با تلاش لازم برای همتاشدن گروه ها بر اساس نوع آسیب بینایی، شغل، تحصیلات و مدّت ازدواج در دوگروه آزمایشی ( آموزش حضوری و غیرحضوری) و یک گروه کنترل که هر کدام متشکّل از هشت زوج بود ، قرار گرفتند ؛ سپس گروه های آزمایشی به مدّت 15 ساعت از آموزش مورد نظر بهره مند شدند.به این ترتیب که گروه آموزش حضوری، از 10 جلس? 90 دقیقه ای به صورت دو روز در هفته و گروه آموزش غیرحضوری از دریافت تدریجی 15 نوار 60 دقیقه ای بهره مند شدند . در ضمن ، اطّلاعات لازم با استفاده از مقیاس 47 سؤالی رضایت زناشویی انریچ (ENRICH)، سیاه? باورهای ارتباطی (RBI )، پرسشنامه مهارت های ارتباطی زناشویی (مرادی، 1379) و پرسشنام? اطّلاعات شخصی محقّق ساخته ، از طریق پیش آزمون و پس آزمون جمع آوری گردید و برای تجزیه و تحلیل یافته های پژوهش ، از تحلیل کواریانس و آزمون تعقیبی بن فرنی استفاده شد . نتایج نشان داد که کاربرد هر دو روش مداخله ای (آموزش حضوری و غیرحضوری مهارت های ارتباطی) ، در افزایش رضایتمندی زناشویی (05/0>p ) و مهارت های ارتباطی و نیز بهبود باورهای ارتباطی غیرمنطقی مؤثّر بوده است (01/0>p ) ؛ هر چندکه بین اثربخشی این دو روش، تفاوت معناداری وجود نداشت . بنابراین استفاده از این روش های آموزشی برای همسرانی که یک یا هر دو دارای نیازهای ویژه می باشند، پیشنهاد می گردد.
- Abstract
- Abtract The present research is conducted to investigate the impact of communication skills training ( face to face teaching and non face to face teaching) on the increase of marital satisfaction,communication skills and modification of relationship belives of blind men and their visually healthy wives. The participants were 24 blind men with their visually healthy wives that were selected by using quasi – experimental method , pretest – post test plan with controlled group and by using available sampling from shahid jalalian blind center and Samenolaemmeh blind society. On the base of job, education , marriag length and type of visual impairment . The groups were divided in two groups: experimental group and controlled group. Each group consisted of & couples. Experimental group was trained for 15 hours. The face to face teaching group utilised ten 90 – minute session on two days in a week. The non face to face teaching group utilized fifteen 60 – minute tapes . Nessessery data was collected throug pretest and post test by using Enrich 47 question marital satis faction , Relationship belives Inventory, martial communication skills questionair and research developed personal Infromation questionair. Analysis of covariance and Bonferroni research test were used for analiyzing data. Results show that utilizirs Both intervening mettods, Communication skills was effective on increasing marital satisfaction and communication skills and also improving illogical relation ship belives. How evere there wasn't significant difference between these two methods. So , It is suggested to use these training methods for couples that one or both of them have special needs. Key Words: Communication skills , Marital satisfaction, Relationship belives , Blind
