عنوان پایان‌نامه
ناکامی جنبش های عدم خشونت در هند پس از استقلال: : مطالعه مورردی نارمادآ باچائو آندولان (NBA)
- رشته تحصیلی
- مطالعات شبه قاره هند
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه دانشکده مطالعات جهان شماره ثبت: IN2 102 1390;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 55563
- تاریخ دفاع
- ۰۸ اسفند ۱۳۹۰
- دانشجو
- آزاده قهوئی
- استاد راهنما
- محمد سمیعی
- چکیده
- چکیده رساله پیش رو به بررسی دلایل ناکامی یک جنبش عدم خشونت در هند پس از استقلال می¬پردازد. نارمادآ باچائو آندولان (یا حفظ جنبش نارمآدا) جنبشی است که تاکییدش بر احیای گفتمان عدم خشونت گاندی در مبارزه برای حقیقت (ساتیاگراها) با توفیق در پیشبرد هدف اولییه¬ی توقف سد سردار سرووار و هدف ثانویه¬ی ملزم ساختن دولت به اجرای تعهدات¬اش در زمینه اسکان مجدد و سامان دادن اوضاع خسارت دیدگان ناکام مانده است. بررسی ابتدایی دلایل ناکامی این جنبش در بستری که مفروضاً بر اصول عدم خشونت شکل گرفته است به ورطه¬ی کلی تر نحوه¬ی تعامل بین دولت مدرن با مردم به¬مثابه¬ی سو‌‌ژه¬های سیاسی و حقوقی و جایگاه خشونت در این تعامل کشیده می شود. برای نیل به هدف اولییه بررسی دلایل ناکامی این جنبش ساختار و عوامل مختلف مورد بازبینی و مقایسه با جنبش استقلال به رهبری گاندی قرار گرفت. و برای یافتن پاسخی برای نحوه تعامل دولت و سیستم قضایی هند با ساکنان دره¬ی نارمآدا نظریه¬ی جورجو آگامبن در باب سیاسی سازی حیات برهنه از طریق تعامل بین قانون و خشونت مورد بررسی قرار گرفت. نتایج تحقیق فوق نشان داد که در ساختارهای قانونی و مراکز قدرت در نظام سیاسیِ هند پس از استقلال از نظر حفظ جایگاه استثنائی دولت مرکزی در گرفتن تصمیم نهایی ناپیوستگی قابل مشاهده¬ای با هند پیش از استقلال به چشم نمی خورد و حفظ خشونتِ برسازنده و خشونت محافظ قانون با به حاشیه رفتن گفتمان عدم خشونت گاندی در ساختار سیاسی همراه بوده است. از طرف دیگر نحوه¬ی تعامل قدرت حاکم با ساکنین دره¬ی نارمآدا را می¬توان در قالب سیاسی سازی حیات برهنه و تعریف ساکنین به مثابه هومو ساکر توصیف کرد.
- Abstract
- The present dissertation presents primarily a study of the reasons behind the failure of Narmada Bachao Andolan (NBA) within the context of post-Independence India. Having emphasized on the Gandhian discourse of ahimsa and adopting non-violent techniques such as satyagraha, NBA declined to stop the construction of Sardar Sarovar Dam (SSD) and to oblige the government to act in compliance with the legal statements and the promised terms of the agreements. A deep insight into the NBA failure poses a second question as to the howness of the interaction between the India as a modern state and the adivasis in Narmada Valley as political and legal subjects and the function of violence in that interaction. To investigate the first question, the Foucauldian version of structure and agent is applied to examine howness of the constitution of the discursive interaction between the structure and agency in the case of NBA. The findings of the present inquiry indicates that the Constitutional structure of power after Independence enjoys a significant degree of continuity with the pre-Independence India regarding the maintenance of a great exceptional contribution for central state, and preservation of law- making and law- preserving violence with the exclusion of Gandhian non-violent discourse. On the agent level, different actors engaged in NBA precipitate a national failure but an international accomplishment. Giorgio Agamben's theories on state of exception and sovereign power; and homo sacer were applied to NBA to find an answer for the second question. On the course of inquiry, it is shown that how Sardar Sarovar Project (SSP) is defined as the state of exception by the Indian government and legal system and how the chain of the circumstances in Narmada Valley could be explained as the politicization of bare life through which adivasis are recognized as homo sacers, and the construction of the SSD as the greater common good.
