عنوان پایان‌نامه

شناسایی نشانگر های مولکولی پیوسته با ژن های کنترل کننده مقاومت به پوسیدگی ریشه ریزکتونیایی در چغندر قند



    دانشجو در تاریخ ۱۴ اسفند ۱۳۹۰ ، به راهنمایی ، پایان نامه با عنوان "شناسایی نشانگر های مولکولی پیوسته با ژن های کنترل کننده مقاومت به پوسیدگی ریشه ریزکتونیایی در چغندر قند" را دفاع نموده است.


    محل دفاع
    کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 57824;کتابخانه پردیس ابوریحان شماره ثبت: 680
    تاریخ دفاع
    ۱۴ اسفند ۱۳۹۰
    استاد راهنما
    رضا امیری

    چغندرقند در کنار نیشکر یکی از منابع تامین کننده ساکارز می¬باشد و بیماری¬های ریزوکتونیایی و پوسیدگی طوقه چغندرقند در اثرقارچ Rhizoctonia solani تهدیدی جدی برای این محصول در تمامی مراحل رشد به حساب می¬آید. تلاش محققین بر این است تا با استفاده از تهیه نقشه ژنتیکی مقاومت و تعیین جایگاه ژنی مقاومت به ریزوکتونیا در چغندرقند اقدامات لازم جهت مبارزه با این بیماری انجام گیرد. در همین راستا در این مطالعه به منظور بررسی توارث پذیری و نحوه ی عمل ژن برای مقاومت به بیماری ریزوکتونیا در چغندرقند یک منبع مقاوم به پوسیدگی ریشه ریزوکتونیایی (FC-709-2 یا P2) و یک رگه حساس (231 یا P1)تلاقی داده شد. این آزمایش درقالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با 83 تیمار (والدین، F1، F2 و 79 خانواده F3) و در 2 تکرار در مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی همدان اجرا شد. گیاهان12هفته‌ای، خانواده¬های F3 در شرایط میکروپلات در مزرعه توسط بذر ذرت آلوده به جدایه مورد نظر(Rh133) مایه زنی شدند و برای مقاومت به پوسیدگی ریشه ریزوکتونیایی ارزیابی شده و تجزیه ژنتیکی مقاومت به بیماری انجام گرفت. سپس در پردیس ابوریحان، با استفاده از تعدادی آغاز گر ISSR، AFLP، STS اطلاعات مولکولی بوته¬های F2 برای تهیه نقشه¬ی ژنتیکی چغندرقند تهیه شد. در نهایت با BSA اقدام به شناسایی نشانگر های پیوسته با ژن (های) مقاومت و با رگرسیون گام به گام اقدام به شناسایی نشانگرهای اطلاعاتی شد. وراثت پذیری عمومی و خصوصی مقاومت بر حسب میانگین نسل¬ها (E2) به ترتیب برابر 84/0 و 64/0 و بزرگتر از متوسط بدست آمد، اما برآورد وراثت پذیری عمومی و خصوصی با استفاده از میانگین واریانس محیطی حاصل از درون نتاج (بر مبنای کرت یا E1) و واریانس محیطی حاصل از میانگین نسل¬ها (بر مبنای میانگین یا E2) به ترتیب برابر 54/0 و 41/0 بدست آمد. همچنین وجود حداقل دو ژن و متوسط درجه غالبیت ( )به صورت غالبیت ناقص برای مقاومت به پوسیدگی ریشه ریزوکتونیایی گزارش گردید. در مطالعه مولکولی نه گروه کروموزومی متشکل از 22 نشانگر شناسایی شد که مجموع فاصله¬های ژنتیکی بر اساس تابع هالدین 8/279 سانتی¬مورگان بدست آمد. نشانگر bmgc.eac3r با فاصله 2/19 نزدیکترین نشانگر در بین 75 نشانگر این آزمایش، به ژن مقاومت شناسایی شد. در رگرسیون گام به گام، شش نشانگر ناجفت و یک نشانگر جفت توانستند تغییرات مقاوت به پوسیدگی ریزوکتونیایی را توجیه کنند. کلمات کلیدی: Rhizoctonia solani ، وراثت پذیری عمومی و خصوصی ، آغاز گر ISSR، AFLP، STS.
    Abstract
    Beside sugar cane, sugar beet is amongst the resources of saccharose and diseases such as Rhizoctonia and sugar beet ruff decay caused by Rhizoctonia solani are considered as serious threats to the crop in all growth stages. Researchers aim at taking essential actions against the disease via providing resistance genetic plot and placing the gene resistant to Rhizoctonia in sugar beet. Accordingly, in this study for examination of inheritability and the state of gene action for resisting the disease in sugar beet, a Rhizoctonia root rot resistant resource (FC-709-2 or P2) and a susceptible progeny (231 or P1) were crossed. The experiment was carried out in randomized complete blocks design with 83 treatments (parents, F1, F2 and family F3) in two replications at Agriculture and Natural Resources Research Center of Hamedan. F3 families' 12-week plants were incubated in the field using corn seeds infected by the isolate (Rh133) under microplate conditions, and evaluated in terms of resistance against Rhizoctonia root rot and genetic analysis of the resistance was carried out. Then, in College of Aboureihan molecular data of F2 bushes using some ISSR, AFLP and STS primers were obtained to draw a genetic map for sugar beet. Finally, molecular marker(s) linked to resistance gene(s) were identified using BSA and informative markers using step by step regression. As a result, broad and narrow sense heritability of resistance based on mean generations (E2) were gained respectively 0.84 and 0.64 and more, yet 0.54 and 0.41 based on mean inter-results environmental variance (in plot or E1) and mean generations environmental variance (based on mean or E2). Also, the existence of at least two genes and average dominance degree ( ) in terms of partial dominance were reported for resistance against Rhizoctonia root rot. In molecular analysis, 9 linkage groups composed of 22 markers were detected. Sum genetic intervals were gained 279.8 centimorgan based on Haldine’s mapping function. Marker bmgc.eac3r with a distance of 19.2 cM was the closest to resistance gene among 75 markers of the experiment. In step by step regression, six repulsion phase markers and a coupling phase marker were accounted variations of resistance to Rhizoctonia root rot. Key words: Rhizoctonia solani —broad and narrow sense heritability- ISSR، AFLP، STS