عنوان پایان‌نامه
بررسی رابطه بین بی قاعدگی های بازار مالی با بازدهی مقطعی سهام با در نظر گرفتن عامل ریسک نقد شوندگی در مدل سه عاملی فاما و فرنچ در بورس اوراق بهادار تهران
- رشته تحصیلی
- مدیریت مالی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 52996
- تاریخ دفاع
- ۳۰ بهمن ۱۳۹۰
- دانشجو
- اعظم هنردوست
- چکیده
- دستیابی به مدلی بهینه برای قیمت گذاری دارایی های سرمایه ای همواره موضوعی محوری در مطالعات حوزه مالی به شمار آمده است. مدل قیمت گذاری دارایی های سرمایه ای مطرح شده توسط شارپ (1964)، لینتنر (1965) و بلک (1972) به عنوان اولین مدل تعادلی، تشریحی عقلایی از رابطه ریسک و بازده ارائه می کند. بدین ترتیب که بتای بازار تنها عامل ریسک برای توضیح تغییرات مقطعی بازده های مورد انتظار سهام است. پس از آن فاما و فرنچ (1993) بر اساس نتایج مطالعاتی که تاثیر برخی ویژگی های غیر ریسکی شرکتها اعم از اندازه شرکت، نسبت ارزش دفتری به ارزش بازار، نسبت E/Pو غیره را به اثبات رساندند مدل سه عاملی خود را ارائه کردند. در ادامه تحقیقات فراوانی در جهت آزمون و تکامل آن صورت پذیرفت که در این بین متغیر ریسک نقدشوندگی نیز به عنوان عاملی موثر در تبیین بازدهی سهام مطرح شد. درپژوهش حاضر به بررسی مدل سه عاملی فاما و فرنچ بعلاوه معیار ریسک نقدشوندگی بازار پاستور و استامبا (2003) می پردازیم. بر خلاف عمده مطالعات گذشته، در این مدل بتای سهم متغیر و عاملی از اندازه و نسبت ارزش دفتری به ارزش بازار است. به منظور بررسی مدل فوق، بازدهی تعدیل شده با ریسک، با استفاده از مدل مزبور محاسبه شده و رابطه آن با بی قاعدگی های بازار مالی مورد آزمون قرار می گیرد. بی قاعدگی های بررسی شده در این پژوهش عبارتند از: اندازه شرکت، نسبت ارزش دفتری به ارزش بازار، نسبت گردش سهام و بازدهی های گذشته. داده های مورد استفاده به صورت ماهانه و برخی نیز به طور روزانه برای سالهای 1380 تا 1389 از شرکتهای نمونه بازار بورس و اوراق بهادار تهران جمع آوری شده است. نتایج تحقیق مبین تبیین مناسب بازدهی سهام وجذب اثر کلیه بی قاعدگی های بررسی شده توسط مدل مذکور در دوره مورد بررسی می باشد.
- Abstract
- To achieve the optimal model for capital asset pricing has always been a central issue in studies of the financial field.The traditional Capital Asset Pricing Model (CAPM) proposed by Sharpe(1964), Lintner(1965) and Black(1972) argues that market beta is the only risk factor to explain the cross-sectional variations of expected stock returns. Afterward, Fama and French(1993) offered their three-factor model based on results of studies that demonstrate the effects of some non-risk characteristics of firms including firm size, book value to market value ratio, E/P ratio and so on. Then many researches conducted in order to examin and develop it, and also liquidity risk variable was introduced as an effective factor in explaining stock returns. In this study we consider Fama and French three-factor model augmented by the Pastor and Stambaugh(2003) liquidity risk factor. Unlike most previous studies in this model, stock level beta is allowed to vary with firm-level size and book-to-market value. To verify the above mentioned model, risk-adjusted returns calculated using the model and its relationship with financial market anomalies are examined. The examined anomalies in this study are: firm size, ratio of book value to market value, stock turnover ratio and the past returns. Using individual daily and monthly returns of sample’s companies of Tehran Stock Exchange and Securities for the period 1380 to 1389, we find that all considered anomalies can be captured by this model.
