مطالعه عوامل موثر بر توسعه خوداشتغالی (در بین مددجویان کمیته امداد استان یزد ۱۳۸۷
- رشته تحصیلی
- مدیریت کارآفرینی - کسب و کار جدید
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 41707;کتابخانه دانشکده مدیریت شماره ثبت: 5050
- تاریخ دفاع
- ۱۵ اسفند ۱۳۸۷
- دانشجو
- محسن بهجت
- چکیده
- خوداشتغالی، هر نوع فعالیت تولیدی و خدماتی مولد ارزش اقتصادی در بخش غیرمزدبگیری را شامل میشود. این نوع از اشتغال، به لحاظ انعطافپذیری ساعات کار و استقلال در شرایط کار، و امکان استفاده مناسب از مهارتها و تجربه افراد، از جذابیت خاصی برخوردار است. بنا به آخرین سرشماری صورت گرفته (1385)، 36 درصد اشتغال در بخش غیر مزدبگیر یا خوداشتغال صورت میگیرد. با این وجود، بیشتر قوانین و سیاستگذاریها در حوزه مزدبگیری، سرمایهگذاری و بنگاهداری اتفاق میافتد. به عبارت دیگر، در مطالعات، سیاستگذاریها و برنامهریزیهایی که به منظور کاهش نرخ بیکاری صورت میگیرد، به مفاهیم و الزامات توسعه خوداشتغالی کمتر توجه شده است. بر این اساس، مطالعه عوامل موثر بر خوداشتغالی به عنوان موضوع پایاننامه پیشنهاد گردید. علت انتخاب مددجویان کمیته امداد به عنوان جامعه آماری، سیاستهای خاص این نهاد به منظور توانمندسازی و خوداتکایی افراد تحت پوشش میباشد. دامنه فعالیت این کمیته که در ابتدا صرفا به منظور توزیع صدقات و کمک به فقرا تشکیل شده بود، در سالیان گذشته بسیار گسترده شده است، و حتی از ارکان توسعه اشتغال به شمار میرود. بگونهای که در طرح توسعه اشتغال دولت، موسوم به توسعه بنگاههای زودبازده، توزیع بخش قابل توجهی از این تسهیلات به کمیته امداد محول شده است. در مطالعه حاضر، تاکید محقق بر شناخت موضوع خوداشتغالی بوده است، و در ضمن از روش پیمایش به منظور بررسی جنبههای خاصی از قبیل انگیزهها، نقش جنسیت، مهاجرت و .... در موفقیت افراد استفاده گردیده است. بر اساس نتایج پیمایش، استقلالطلبی و استفاده از تجربه و مهارت موجود، از عوامل اصلی گرایش به خوداشتغالی هستند. همچنین ارتباط مثبتی بین مهارت، میزان اطلاع و میزان رضایت از عوامل ساختاری و موفقیت در شغل وجود دارد. تاثیر جنسیت و بومیبودن بر موفقیت شغل اثبات نگردید، ولی افراد دارای سابقه خانوادگی در کسب و کارشان از موفقیت بیشتری برخوردار بودند. در نهایت پیشنهاداتی به منظور توسعه خوداشتغالی از طریق تعیین اصلاحات ساختاری، دوره آموزشی خوداشتغالی، و همچنین تعریف گروههای هدف، مطرح شده است.
- Abstract
- Self employment which constitutes one third of the employment in Iran is the government’s main policy to fight unemployment. The present study attempts to define self employment and categorize the factors influencing self employment into three groups of personal, contextual, and structural factors (which are related to governments’ support and tax policies.) Also, a survey has been carried out to study the influence of the factors such as different types of motivation, gender, and immigration on the self employment behavior of the target population. The participants were 100 of the relief seekers under the protection of Imam Khomeini’s Relief foundation in Yazd province who had obtained self employment (workout) loans. The committee is the largest NGO in Iran which helps the needy. The analysis of the results shows that a sense of self- autonomy and use of the available experience and skills are among the main factors affecting an inclination towards self employment. Also, a positive correlation exists between the amount of skill, the knowledge of structural factors, satisfaction with the structural factors and success on the job. The influence of gender and being from the local community on the success on the job is not significant; however, those who have continued the family business seem to be more successful. The study concludes with some suggestions for the development of self employment via reforming government’s protection policies, development and organization of self employment courses, and identification of the target groups.