عنوان پایان‌نامه
بررسی مبانی فلسفی اقدام پژوهی و جایگاه این روش تحقیق در نظام پژوهشی در آموزش و پرورش ایران
- رشته تحصیلی
- تاریخ وفلسفه آموزش و پرورش
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 42721;کتابخانه دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی شماره ثبت: 1459ع
- تاریخ دفاع
- ۳۱ شهریور ۱۳۸۸
- دانشجو
- هاجرالسادات قاسمی
- استاد راهنما
- شهین ایروانی
- چکیده
- اقدام پژوهی یک روش پژوهشی مطرح در دنیاست که با هدف ایجاد پیوند بین نظریه و عمل و رفع مشکلات ناشی از شکاف بین دو عرصه در موقعیت های عمل به کار می رود. حکمت عملی ارسطو و رابطه یادگیری و عملِ دیویی بستر رویش این روش است. سه رویکرد عمده در اقدام پژوهی قابل تفکیک است که تفاوت هایی در تعریف عمل، معرفت شناسی و روش شناسی دارند: "انتقادی"، "تفسیری" یا "پراگماتیستی" و "تئوری زنده". اقدام پژوهان انتقادی عمدتا تحت تاثیر هابرماس و نظریه انتقادی او، دغدغه روشنگری و رهایی بخشی عمل کنندگان را دارند. اقدام پژوهان پراگماتیستی از دیویی و رورتی تاثیر می پذیرند؛ بیش از انتقادی ها بر عمل تأکید می کنند و بر خلاف آنها نگاه انتقادی درون پراگماتیسم را برای اصلاحات قدم به قدم کافی می دانند. حامیان رویکرد تئوری زنده بر فرد اقدام پژوه و قضاوت ها و دانش شخصی او که در موقعیت عمل به دست می آید، تأکید دارند و از رورتی تاثیر می پذیرند. در بحث روش شناسی نیز هر سه رویکرد به تکثر روش ها و رهایی از قیود روش شناسی اثبات گرایانه تأکید دارند. تعارض عمده این سه رویکرد با مبانی فلسفی آموزش و پرورش کشور در نگاه نسبی گرایانه آنها به انتخاب ارزش ها و اهداف تربیتی است. بررسی نمونه ای از گزارش های اقدام پژوهی انجام شده در کشور که در قالب رویکرد تئوری زنده انجام شده، نشان می دهد برخی ویژگی های مهم اقدام پژوهی مانند بررسی ارزشها و اهداف تربیتی، تأمل در عمل، یادگیری در حین عمل و همکاری، مغفول مانده است.
- Abstract
- Action research is one of the known methods of research in the world with the aim of making connection between theory and practice and solving the problems which comes of gap between them. This method is used in practical situations and is rooted in practical reasoning of Aristotle and relation between learning and action in Dewey's thoughts. Action research has got three main approaches which are different in action definition, epistemology and methodology: "critical ", "Pragmatistic or interpretive" and "living theory" approaches. Critical action researchers mainly affected by Habermas and his critical theory, are concerned to enlighten and emancipate practitioners. Pragmatistic action researchers affected by Dewey and Rorty, put more emphasis on action and contrary to Criticalists, believe that Pragmatism has got enough capability for criticism and step by steps' reforms. Action researchers who follow "living theory" approach, affected by Rorty, put more emphasis on the practitioner themselves and their judgments and their personal knowledge which come of practical situations. In methodology, all three approaches put emphasis on diversity in methods and getting free from restrictions of Positivism's methodology. The main difference between these three approaches and philosophical foundation in education in Islamic Republic of Iran is in relativism which they follow in process of choosing educational aims and values. Considering a sample of reports on Action research which have down by Iranian teachers shows that some important features involve considering educational values and aims, reflection in action and learning in action and participation, are missing in these researches.
