عنوان پایان‌نامه
تاثیر یک دوره ی متنوریک الکترونیکی بر میزان تصمیم گیری حرفه ای دانشجویان مقطع کارشناسی مدیریت
- رشته تحصیلی
- مدیریت منابع انسانی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 57841
- تاریخ دفاع
- ۱۲ خرداد ۱۳۹۲
- دانشجو
- مصطفی ایوب زاده
- استاد راهنما
- بی بی مرجان فیاضی
- چکیده
- در این پژوهش با مطالعه بر روی 86 دانشجوی سال اول کارشناسی مدیریت دانشگاه تهران، تأثیر یک دوره‌ی منتورینگ الکترونیکی تحصیلی بر تصمیم‌گیری حرفه‌ای دانشجویان مورد بررسی قرار گرفت. در این دوره، دانشجویان تازه‌وارد به مدت 5 ماه منتورینگ را تجربه کرده و در چهار کارگاه شرکت کردند. منتورهای این برنامه 12 نفر از دانشجویان سال آخر و یا فارغ‌التحصیل رشته‌ی مدیریت دانشگاه تهران بودند. پس از اجرای این دوره‌ی منتورینگ، که ارتباط بین منتورها و منتی‌های حاضر در آن عموماً از طریق رایانامه (ایمیل) انجام می‌گرفت، نمره‌ی تصمیم‌گیری حرفه‌ای دانشجویان به‌طور معناداری افزایش یافت. به‌علاوه، نقش تعداد دفعات تماس بین منتور و منتی در افزایش نمره‌ی تصمیم‌گیری حرفه‌ای و رضایت از منتورینگ مورد سنجش قرار گرفت که یافته‌ها حاکی از تأثیر مثبت افزایش تعداد دفعات تماس بر آن دو متغیر بود. همچنین، تفاوت این ارتباط در سطوح مختلف خودکارآمدی دانشجویان به اثبات رسید به‌طوری که در منتی‌های با خودکارآمدی بیش‌تر، ارتباط بین تعداد دفعات تماس و رضایت از منتورینگ معنادارتر، و در منتی‌های با خودکارآمدی کم‌تر، ارتباط بین تعداد دفعات تماس و افزایش نمره‌ی تصمیم‌گیری حرفه‌ای معنادارتر است. در پایان نیز به بررسی تأثیر ارتباط رودررو در رابطه‌ی منتورینگ پرداخته شد و بر اساس یافته‌ها منتی‌هایی که منتور خود را حداقل یک‌بار به‌طور حضوری ملاقات کردند، افزایش بیشتری را در نمره‌ی تصمیم‌گیری حرفه‌ای تجربه کرده و رضایت بیشتری از رابطه‌ی خود کسب نمودند.
- Abstract
- Using the data from 86 freshmen students, in this study, the impact of an e-mentoring program on protégés’ career decision self-efficacy was examined. After the mentoring program, which was mainly based on email communications, the protégés’ CDSE was significantly improved. It was also found that frequency of contact had meaningful relationships with both the amount of improvement in protégés’ CDSE score and their satisfaction with mentoring. Furthermore, the moderating role of students’ self-efficacy in the relationship between frequency of contact and mentoring outcomes was studied so that the relationship between frequency of contact and CDSE was stronger for protégés with lower self-efficacy, while the relationship between frequency of contact and satisfaction with mentoring was stronger for self-efficacious ones. Moreover, according to the findings, face-to-face contact between mentors and protégés could facilitate e-mentoring outcomes; so that the protégés who met their mentors for at least once, experienced more increase in their CDSE score and were more satisfied with the mentoring program.
