عنوان پایان‌نامه
اثر بخشی برنامه آموزشی مبتنی بر کفایت اجتماعی بر بهبود مهارت های اجتماعی و افزایش سازگاری اجتماعی دانش آموزان یادگیری
- رشته تحصیلی
- روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 62335
- تاریخ دفاع
- ۰۷ دی ۱۳۹۲
- دانشجو
- عباس شیخ محمدی
- استاد راهنما
- علی اکبر ارجمندنیا
- چکیده
- چکیده هدف: هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی برنامه¬ی آموزشی مبتنی بر کفایت اجتماعی در بهبود مهارت¬های اجتماعی و افزایش سازگاری اجتماعی دانش¬آموزان با ناتوانی¬های یادگیری می¬باشد. روش: جامعه آماری پژوهش عبارت است از کلیه¬ی دانش¬آموزان با ناتوانی¬های یادگیری 9 تا 12 سال که در سال تحصیلی 92-93 در مراکز 1و3 ناتوانی¬های یادگیری آموزش و پرورش استثنایی شهر تهران خدمات دریافت می¬کردند. از بین جامعه¬ی آماری، 20 دانش¬آموز به صورت نمونه¬گیری در دسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفی در گروه¬ آزمایش و کنترل انتساب شدند. شرکت¬کنندگان قبل از شروع برنامه¬ی آموزشی با استفاده از مقیاس درجه¬بندی مهارت¬های اجتماعی (گرشام و الیوت، 1990)، پرسشنامه رفتاری کودک راتر- فرم معلم (1967) و پرسشنامه کفایت اجتماعی رایدل و همکاران(1997) مورد اندازه¬گیری قرار گرفتند. گروه آزمایش در قالب دو گروه به مدت 10 جلسه 60 دقیقه¬ای تحت آموزش برنامه¬ی مبتنی بر کفایت اجتماعی قرار گرفتند و پس از اتمام برنامه¬ی آموزشی بار دیگر از شرکت¬کنندگان(والدین و معلمان) خواسته شد تا به پرسشنامه¬ها پاسخ دهند. داده¬های پژوهش با استفاده از تحلیل کوواریانس چند متغیری (MANCOVA) مورد تحلیل قرار گرفت. یافته¬ها: نتایج نشان داد که پس از کنترل پیش¬آزمون، گروه آزمایش و کنترل در پس¬آزمون تفاوت معنی¬داری در خرده¬مقیاس¬های کفایت اجتماعی یعنی جهت¬گیری جامعه¬پسند(01/0>P) و آغازگری اجتماعی(01/0> P) وجود دارد. همچنین در مهارت همکاری (01/0>P) ، قاطعیت (01/0> P) ، خویشتن-داری (01/0>P) و مهارت اجتماعی کل (01/0> P) بین گروه آزمایش و کنترل تفاوت معنی داری وجود داشت. ولی تفاوت معنی داری بین گروه آزمایش و کنترل در سازگاری اجتماعی(05/0< P) مشاهده نشد. بحث و نتیجه¬گیری: می توان نتیجه گرفت که برنامه¬ی آموزشی مبتنی بر کفایت اجتماعی باعث افزایش کفایت اجتماعی و مهارت¬های اجتماعی در دانش آموزان با ناتوانی یادگیری شده است ولی در سازگاری اجتماعی آنان تأثیر معنی¬داری نداشته است. بنابراین برنامه ی آموزشی مبتنی بر کفایت اجتماعی می تواند در افزایش مهارت های اجتماعی دانش¬آموزان با ناتوانی یادگیری مفید باشد. کلیدواژه¬ها: کفایت اجتماعی، مهارت¬های اجتماعی، سازگاری اجتماعی، دانش¬آموزان با ناتوانی¬های یادگیری
- Abstract
- Aim: Desired social behaviors constitute foundations of personal and social adaptation in life. Students with learning disabilities frequently have problems in their social relations and disability in making desirable and effective relationship with others; particularly with peers which may result in child rejection and probably makes him/her respond to this rejection with maladjustment behaviors. The purpose of this study was to examine the effect of social competence training program on social skills and social adjustment in students with learning disabilities. Method: The design of this study was a pretest-posttest with control group. The sample was consisted of 20 students with learning disabilities in Tehran. Parents and teachers responded to Social Skills Rating Scale, Rutter children behaviors questionnaire and social competence inventory as pre-test after students (ranging from 9 to 12 years old) were randomly assigned into control and experimental groups. The experimental groups participated in a 10 session social competence program. Social Skills Rating Scale, Rutter children behaviors questionnaire and social competence inventory administrated as post-test in the two groups. Multivariate covariance was employed in order to analyze the data. Results: Results showed a significant difference between experimental and control group in prosocial orientation (P< 0/01), social initiative (P< 0/01), cooperation (P< 0/01), assertion (P< 0/01), self-controlling (P<0/01) and general social skills (P< 0/01). Results also showed there was no significant difference between experimental and control group in social adjustment (P> 0/05). Conclusion: the study revealed that social competence program had positive effect on social skills and competence of students with learning disabilities and can be helpful in improving social skills and social competence but had no positive effect on social adjustment of students with learning disabilities. Keywords: social competence, social skills, social adjustment, learning disabilities
