عنوان پایان‌نامه
اثر بخشی آموزش گروهی برنانه کاربرد عملی مهارت های روابط صمیمانه(PAIRS ) بر الگوهای ارتباطی،صمیمیت و سازگاری زوجین
- رشته تحصیلی
- مشاوره خانواده
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 59552
- تاریخ دفاع
- ۰۸ آبان ۱۳۹۲
- دانشجو
- مرتضی عباسی
- استاد راهنما
- یاسر مدنی
- چکیده
- چکیده پژوهش حاضر به منظور تعیین اثربخشی آموزش گروهی برنامه کاربرد عملی مهارت¬های ارتباط صمیمانه (PAIRS) بر الگوهای ارتباطی، صمیمیت و سازگاری زوجین انجام گرفت. روش این پژوهش از نوع نیمه تجربی همراه با پیش¬آزمون و پس¬آزمون و گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل زوج¬هایی بود که به شبکه بهداشت شهرستان داراب مراجعه کرده بودند. نمونه آماری شامل 20 زوج (40 زن و شوهر) بود که با روش نمونه¬گیری تصادفی دردسترس انتخاب شده و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. ابزار اندازه¬گیری پرسشنامه الگوهای ارتباطی (CPQ)، مقیاس صمیمیت و پرسشنامه سازگاری زناشویی بود. آزمودنی¬های گروه آزمایش 8 جلسه در برنامه گروهی PAIRS شرکت کردند. داده¬ها از طریق آزمون تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته¬ها نشان داد آموزش گروهی برنامه PAIRS در افزایش بکارگیری الگوی ارتباط سازنده متقابل و کاهش بکارگیری الگوهای اجتناب متقابل و توقع/کناره¬گیری مؤثر است. هم¬چنین این برنامه آموزشی در افزایش صمیمیت و سازگاری زوجین مؤثر بود. نتایج حاکی از آن است که برنامه PAIRS شیوه¬ای مناسب در تعدیل الگوهای ارتباطی زوج¬های جوان در شرف ازدواج بوده و به تبع آن موجب بهبود صمیمیت و به دنبال آن افزایش سازگاری زناشویی و مولفه¬های آن (ابراز محبت، رضایت دونفری، توافق دونفری و همبستگی دونفری) می¬شود. کلید واژه‌ها: برنامه کاربرد عملی مهارت های ارتباط صمیمانه؛ الگوهای ارتباطی؛ صمیمیت؛ سازگاری زناشویی.
- Abstract
- Abstract The present study examined the effectiveness of group training “Practical Application of Intimacy Relationship Skills” (PAIRS) program, on communication patterns, intimacy & couples adjustment. This study used a quasi-experimental method with pre-test - post-test with control group. The study population included all couples referred to Darab city health center. Twenty couples were selected and administered with the Communication Patterns Questionnaire (CPQ), intimacy scale and Couple Adjustment Scale. The couples were assigned randomly to the experimental and control groups (ten couples in each group), and participants took part in eght sessions of Practical Application of Intimacy Relationship Skills program. The data was analyzed using Covariance analysis. Research results showed that group training of PAIRS program increases the mutual constructive communication patterns and reduces mutual avoidance and demand/withdraw communication patterns. Also this program increases the marital intimacy and adjustment. Results showed that PAIRS program is a good way in modification of couple communication patterns, with in turn increases the marital intimacy and adjustment (cohesion, consensus, satisfaction, affection). Key word: Practical Application of Intimacy Relationship Skills (PAIRS), marital intimacy, couples adjustment, Communication Patterns.
