عنوان پایاننامه
ارزیابی اثر عصاره گیاهان اسپند برازمبل مریم گلی گل اروانه و بلوط بر رشد پلانکتونیک و تشکیل بیوفیلم Staphylococcus aureus
- رشته تحصیلی
- زیست شناسی علوم میکروبیولوژی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه پردیس علوم شماره ثبت: 5217;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 60809
- تاریخ دفاع
- ۳۱ شهریور ۱۳۹۲
- دانشجو
- الهه تسلط مرقی
- استاد راهنما
- نسیم کاشف
- چکیده
- پیشینه و اهداف مطالعه: Staphylococcus aureus یکی از عوامل عفونتزای مهم در انسان درسراسر جهان بشمار میرود .مقاومت آنتی بیوتیکی در این باکتری در حال افزایش است. ازطرفی چسبندگی میکروبی به سطوح و تشکیل بیوفیلم این باکتری بر ابزارهای پزشکی یک مشکل اساسی است. گیاهان از منابع شایع برای فعالیتهای ضدمیکروبی محسوب می شوند. هدف از این مطالعه ارزیابی اثر ضد میکروبی 45 عصاره مشتق از 15 گیاه بومی ایران بر رشد پلانکتونیک وتشکیل بیوفیلم aureus Staphylococcus تعیین شد. روش بررسی: چهل وپنج عصاره ازقسمتهای مختلف گیاهان: Ferula pseudalliacea (ریشه)، Salvia macrosiphon (اندام هوایی وریشه)، Salvia hypoleuca (اندام هوایی وریشه)، Cymbocarpum erythraeum (اندام هوایی)، Satureja sahendica (اندام هوایی)، Scutellaria tournefortii (اندام هوایی)، bituminousus Hymenocrater (اندام هوایی)،Peganum harmala (دانه)، Medicago sativa (اندام هوایی)، Quercus brantii (پوست میوه داخلی: جفت)، Satureja mutica (اندام هوایی)، Satureja khuzistanica (اندام هوایی)، Ferula oopoda (اندام هوایی)، Perovskia artemisoides (اندام هوایی)، Teucrium polium (اندام هوایی) استفاده شدند و خاصیت ضدمیکروبی عصارهها به روش انتشار از دیسک (agar disk diffusion) علیه سویه aureus (25923 ATCCSt) aphylococcus و نه سویه بالینی (در غلظت50میلی گرم برمیلی لیتر) مورد بررسی قرارگرفت. آزمون تعیین حداقل غلظت مهارکنندگی رشد (MIC) وتعیین حداقل غلظت کشندگی (MBC) به روش microbroth dilution نیز انجام گرفت. همچنین توانایی در مهار تشکیل بیوفیلم با استفاده از سنجش کریستال ویوله انجام شد و تخریب بیوفیلم از پیش تشکیل شده در غلظتهای 400-3/125 میلیگرم بر میلیلیتر بررسی شد. یافتهها: یافتههای بدست آمده نشان داد که عصارهها دارای اثر ضد میکروبی در غلظتهای متفاوت (???،???،???،?? میلی گرم بر میلی لیتر) بر S. aureus بودند. بیشترین قطر هاله مربوط به عصاره آب متانولی S.macrosiphon بود. همچنین عصارههای اتیل استاتی S.khuzistanica و اتیل استاتی P. artemisoides دارای بالاترین اثر کشندگی و باز دارندگی رشد بر S. aureus بودند، به طوری که MIC و MBC آنها به ترتیب 1/562و3/125 میلیگرم برمیلیلیتر تعیین شد. همچنین عصاره متانولی Perovskia artemisoides بامیانگین درصد مهار 67%/63 موثرترین عصاره در جلوگیری از اتصال سلولهای میکروبی به سطح بود و در غلظت mg/ml5/12 منجر به تخریب بیوفیلم از پیش تشکیل شده گردید. نتیجهگیری: مطالعه حاضر نشان داد، عصارههای آب متانولیS. macrosiphon، اتیل استاتی S.khuzistanica و اتیل استاتی P. artemisoides دارای اثر کشندگی مطلوب بر باکتری S. aureus و عصاره متانولی P. artemisoides دارای اثر کشندگی مطلوب بربیوفیلم این باکتری بودند.
- Abstract
- Background and Aim: Staphylococcus aureus is one of the common pathogenic causes of serious infections in the world. Resistance against many antibiotics regarding this pathogen is accumulating. Also microbial adhesion to surfaces and the consequent biofilm formation by S. aureus is a serious trouble in the medical industries. plants are one of the most common source of antimicrobial agents.The aim of this study was Investigating antimicrobial activity of 45 different extracts of 15 endemic medicinal plants on planktonic growth and biofilm formation of Staphylococcus aureus. Methods: 45 extracts from all the following plants (Satureja sahendica (root and aerial parts), Hymenocrater bituminosus (aerial parts ), Salvia hypoleuca (root and aerial parts), Salvia macrosiphon (aerial parts), Scutellaria tournefortii (aerial parts), Perovskia artemisoides (aerial parts), Cymbocarpum erythraeum (aerial parts), Ferulla oopoda (aerial parts), Teucrium polium (aerial parts), Peganum harmala ( seed), Quercus brantii ( fruit), Medicago sativa (aerial parts), Satureja mutica ( root), Ferula pseudalliacea (aerial parts) and Satereja khuzestanca (aerial parts) have been screened for the assessment of their antimicrobial activity agains S. aureus(ATCC25923) and 9 clinical strains (50 mg/ml concentration) using agar disc diffusion assay. MIC and MBC have been determined using microbroth dilution assays. Crystal violet staining assay was used to evaluate the biofilm formation ability of S. aureus strains in the presence of MIC of plant extracts. Disruption of pre-formed biofilms of S. aureus strains were evaluated following exposure to plant extracts in different concentrations (ranging from 3/125 to 400mg/ml). Results:Extracts used in this study had antimicrobial effects in different concentrations (50,100,200 and 400 mg/ml) against S. aureus. The highest inhibitory zones were showed by water-methanolic extract of Salvia macrosiphon (33.6±0.6mm). Minimum inhibitory concentration (MIC) and minimum bactericidal concentration (MBC) of ethyl acetate extracts of P.artemisoides and S.khuzistanica (MIC=1/562mg/ml, MBC=3/125mg/ml) were more effective against S. aureus than other extracts. Also methanolic extract of P.artemisoides was the most effective extract in inhibition of microbial cells attachment to surface (67.63%) and it showed disruption of pre-formed biofilms at the concentration of 12.5 mg/ml. Conclusion:Results of the present study indicate that water-methanolic extract of Salvia macrosiphon, ethyl acetate extracts of P. artemisoides and S .khuzistanica had satisfactory antimicrobial effects against the planktonic growth of S. aureus and methanolic extract of P. artemisoides was effective against biofilm formation of S. aureus.