عنوان پایان‌نامه

شامپلیون به قلم ژرار ماسه:آخرین مصری



    دانشجو در تاریخ ۲۶ شهریور ۱۳۹۲ ، به راهنمایی ، پایان نامه با عنوان "شامپلیون به قلم ژرار ماسه:آخرین مصری" را دفاع نموده است.


    رشته تحصیلی
    زبان وادبیات فرانسه
    مقطع تحصیلی
    کارشناسی ارشد
    محل دفاع
    کتابخانه دانشکده زبانها و ادبیات خارجی شماره ثبت: 1675/2;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 60354
    تاریخ دفاع
    ۲۶ شهریور ۱۳۹۲
    استاد راهنما
    اسفندیار اسفندی

    ادبیات فرانسه از دهه هشتاد محمل ظهور نوعی خاص از نوشتار ادبی بوده است. متونی که در آن به زندگی و آثار پیشینیان پرداخته می‌شود و نویسنده از رهگذر خوانش دوباره یک زندگی ـــ خواه به‌صورت واضح خواه به‌گونه‌ای ناملموس ـ به بیان اندیشه‌ها و آراء خود می‌پردازد. این‌سان به‌نظر می‌رسد، که ادبیات فرانسه پس از رهایی از سلطه ساختارگرایی و نفوذ پیشگامان آن ـــ که بنای نظریات خود را بر «مرگ مؤلف» نهاده بودند ـ بار دیگر خالق اثر و زندگیِ شخصیِ او را مورد بازبینی، واکاوی و اندیشه قرار داده است. در این میان، آثار ژرار مَسه بی‌شک از غنی‌ترین نوشته‌هایی است که با این مضمون و در راستای جان‌بخشیدنِ دوباره به زندگی‌های پیشین به‌قلم تحریر درآمده‌اند؛ امری که آثار وی را شایان توجهی ویژه می‌سازد. این‌چنین در نوشت? پیش رو، سعی بر آن شده است تا با مطالعه و بررسی آخرین مصری (1989)، کتابی که نویسنده در آن دست به بازآفرینی زندگی شامپولیون ـــ نخستین مترجم خط هیروگلیف ـ می‌زند، گامی مؤثر در راستای شناخت یکی از جنبه‌های رایج ادبیات معاصر فرانسه برداشته شود. لذا توجه خود را در این نوشتار به بررسی چگونگی خوانش خاصِ نویسنده از زندگیِ شامپولیون و نحو? بازآفرینی آن، از جنبه‌های گوناگون معطوف ساخته‌ایم، چرا که شامپولیون برای ماسه، نه یک فرانسویِ مترجمِ هیروگلیف، که «آخرین مصری» است.
    Abstract
    Depuis les années 80, la littérature française a assisté à l’apparition d’une nouvelle forme d’écriture. Ce genre de texte porte un intérêt particulier à la vie et aux œuvres des personnalités d’antan. Par le biais de la relecture d’une vie, l’écrivain de ces textes exprime, de façon implicite ou explicite, ses propres idées. Après s’être libérée du carcan du structuralisme et leur pierre de touche, la mort de l’auteur, la littérature française, se penche, semble-t-il, de nouveau sur l’œuvre et la vie des auteurs. L’œuvre de Gérard Macé est, sans nul doute, parmi les plus remarquables d’écrits ayant pour but de ressusciter les vies antérieures. Cela dit, nous avons essayé dans la présente étude de mettre en relief une des caractéristiques les plus communes de la littérature extrême contemporaine française à partir du Dernier des Egyptiens de Gérard Macé qui recrée la vie de Champollion – le premier déchiffreur des hiéroglyphes. Pour ce faire, nous nous intéressons, sous plusieurs angles, à la singulière lecture que l’écrivain présente de la vie de Champollion, et sa façon de recréer une vie ; car Champollion pour Macé n’est pas un Français à avoir déchiffré les hiéroglyphes, mais « le dernier des Egyptiens ».