عنوان پایان‌نامه
برنامه ریزی مسکن در مقیاس منطقه ای ، مطالعه موردی : استان تهران
- رشته تحصیلی
- برنامه ریزی منطقه ای
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 59677
- تاریخ دفاع
- ۳۱ شهریور ۱۳۹۲
- استاد راهنما
- اسفندیار زبردست
- چکیده
- مسکن یکی از حیاتی ترین نیازهای بشری است که با توجه به چندوجهی بودن مسئله مسکن ، دولت ها ورود پیدا کرده و در سطوح مختلف ، برنامه ریزی مسکن را صورت می دهند. یکی از این سطوح برنامه ریزی ، برنامه ریزی مسکن در مقیاس منطقه است که در سطح مابین سطح محلی و ملی قرار دارد. آنچه که باعث می شود تا برنامه ریزی منطقه ای مسکن ضرورت پیدا می کند ، نیاز به برنامه مسکن همچون برنامه ریزی سایر مسائل حیاتی، در نظر گرفتن تفاوت های منطقه ای و برنامه ریزی روابط بین زیرمناطق می باشد. با توجه به اینکه برنامه ریزی مسکن شامل ابعاد اقتصادی، اجتماعی ، زیست محیطی و فیزیکی است. در این حال با توجه به ماهیت اقتصادی برنامه ریزی منطقه ای و اینکه ابعاد زیست محیطی و اجتماعی را بایستی در مقیاس های محلی مورد بررسی قرار داد، از این رو ، برنامه ریزی منطقه ای مسکن بیشترین تمرکز را بر روی ابعاد اقتصاد کلان مسکن و در نظر گرفتن مسکن به عنوان بخشی از اقتصاد می باشد. در این بین ، برنامه ریزی منطقه ای مسکن با در نظر گرفتن اینکه رویکرد مکملی است و نه رویکرد جایگزین ، در استان تهران که با دیدگاه ذهنی ، به عنوان منطقه در نظر گرفته می شود، در سه عرصه خود را متمرکز می کند. برنامه ریزی متداول سیستم عرضه و تقاضای مسکن ، تحلیل جایگاه مسکن در اقتصاد منطقه و بررسی روابط بین زیرمناطق در توزیع خدمات و اشتغال. پیش بینی و نظام عرضه و تقاضا مورد بررسی قرار گرفته است که بر مبنای پیش بینی افزایش جمعیت در شهرستان های استان تهران و نرخ تخریب و گرایش ساخت و ساز و سایر شاخص ها ، محاسبات حجم ساخت و ساز و میزان تولید زیربنا و تعداد واحد مسکونی که در ده سال آینده بایستی ساخته شود ، در هرسال و در هر شهرستان محاسبه شده است. در تحلیل جایگاه مسکن در اقتصاد ، با استفاده از جداول داده ستانده و تحلیل روابط کمی میان آن ، بخش ساختمان و مسکن در ده ساله تحلیلی جایگاه نخست اقتصادی را کسب نموده و بخش ساختمان به عنوان بخش پیشرو در استان تهران شناسایی شده است. همچنین در این بخش سه شاخص عمده در تحلیل داده-ستانده یعنی مصرف واسطه ای ، ستانده و ارزش افزوده مورد بررسی قرار گرفت که در استان تهران ، سهم ستانده نسبت به کل بین 6تا8 درصد ، مصرف واسطه ای بین 4تا6 درصد و ارزش افزوده در حدود 3تا5 درصد می باشد که به نسبت میزان مصرف آن بسیار در حد ضعیفی قرار دارد
- Abstract
- Housing is one basic human need which affects social and individual aspects of humans’ lives. Hence it should be approached considering different perspectives such as social, Physical, economic, environmental and quality of life issues. Housing has the greatest ratio of area in every city, its high portion in national economy and its crucial importance in peoples’ lives makes the governments to enter the area of housing planning in various scales and regions. One scale of housing planning is Regional housing planning. There are different viewpoints about aspects of this kind of planning. Some experts believe regional housing planning should be approached considering economical, social, quality of life, physical, architectural and environmental aspects and some believe it should be approached only considering the economical aspects. Some experts of the first group also believe that physical and social aspects of the housing planning should be dealt with in local and neighborhood scales. Besides, housing planning is not to interfere or replace other regional plans, but is rather a supplementary plan to reconnect different scales of national and urban planning and to adjust the interrelation of various economical sectors. In this research the focus is on economical aspects of planning in regional scale. Among the economical aspects we concentrate on the linkage between housing section and other economical sections, housing section’s share in regional and national economy, differences in sub?regions and economic independency of housing, forecasting the housing indexes from current flows, and also understanding the strengths, weaknesses, opportunities and threats of the region. This research uses the model of Input?Output analysis and regional differences and location coefficient LQ model. Considering that, housing is identified as the leading sector and the development incentive of Tehran province and the sector which gives the least output and gets the most input. This section also shows to have the highest occupation rates and added value in the region. Tehran city in number one in attracting the housing services and occupation and the other sub?regions are not much different in receiving housing services and are also independent in workforce. Regarding the trends and flows in Tehran regions housing section e can identify these problems: vast deteriorated fabric, depleting other economic sections of caught capital, unbalanced distribution of housing services and land speculation. The Identified opportunities are as follows: high investment tendency, vast range of materials and goods, availability of human resources, and having the greatest portion in regions economy. Considering this, the vision for Tehran’s future is that the trends of housing production will be moderated but the excursions of Tehran will continue to have high trends in housing production. The first strategy would be to support the housing section to remain a high value sector and to attract people to participate in housing section. These strategies come in short term three year strategies and also midterm 10 year strategies, to increase the added value rate by 1% per year for the short term strategy and 1.2% for the midterm, increasing the rate of housing production in deteriorated fabrics, and planning to mi??gate the 1393?94 real estate crisis. Keywords: Housing planning, Housing economics, Input? Output, Local Share, regional planning
