عنوان پایان‌نامه
صلاحیت دادگاههای ایرانی نسبت به جرائم ارتکابی در فضای سایبری
- رشته تحصیلی
- حقوق کیفری و جرم شناسی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه دانشکده حقوق و علوم سیاسی شماره ثبت: LP3420;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 59826
- تاریخ دفاع
- ۱۰ شهریور ۱۳۹۲
- دانشجو
- نجمه غفاری الهی کاشانی
- استاد راهنما
- علی خالقی
- چکیده
- گسترش استفاده از فضای سایبر و در نتیجه ارتکاب اشکال نوینی از جرایم که عنصر مادی برخی از آنها با عنصر مادی جرایم ارتکابی در فضای واقعی متفاوت بود، در سال 1388 در کشورمان منجر به وضع قانون جرایم رایانه¬ای شد. با ملاحظه¬ی مواد راجع به صلاحیت در قانون جرایم رایانه¬ای متوجه می¬شویم که مواد مذکور تفاوت اساسی با مواد عمومی موجود در این خصوص ندارد و فقط ویژگی¬های خاص فضای سایبر و بروز ابهاماتی در زمینه¬ی چگونگی اعمال صلاحیت دادگاههای کشورمان در این فضا، باعث وضع این مواد شده¬است. با بررسی مواد مذکور با نواقصی روبرو می¬شویم که از جمله¬ی آن می¬توان به عدم ارائه ضابطه¬ای دقیق برای تعیین محل وقوع جرم سایبری، اشاره نکردن به برخی از شرایط اعمال اصل صلاحیت واقعی یا جهانی، عدم ذکر اصل صلاحیت شخصی، عدم ارائه¬ی راهکاری برای حل تعارض صلاحیتها و ... اشاره نمود. هم چنین در پاره¬ای از موارد قانونگذار عبارات نسبتاً مجملی به کار برده که ابهام زدایی از آنها ضروری به نظر می¬رسد برای مثال قانونگذار جرایم متضمن سوء استفاده از اشخاص کمتر از هجده سال را موضوع اصل صلاحیت جهانی قرار داده اما مشخص نیست که قانونگذار دقیقاً کدام جرایم را مد نظر داشته است. یا اینکه قانونگذار با عبارات مجملی به تعیین قلمروی حاکمیتی ایران در فضای سایبر پرداخته¬است. در این تحقیق با بررسی مواد راجع به صلاحیت در قانون جرایم رایانه¬ای و ارائه¬ی راهکار در خصوص نواقص و ابهام زدایی از عبارات مجمل آن، ملاحظه می¬کنیم که دادگاههای ایران در چه مواقع و مطابق کدام شرایط نسبت به جرایم سایبری اعمال صلاحیت خواهند نمود.
- Abstract
- The misuse of cyberspace and commitment of new forms of offences, actus reus of which is different from that in real space, led to the adoption of computer crime Act in our country in 1388. Considering the articles about jurisdiction in computer crime Act, we notice that these articles are not essentially different from those regarding offences committed in real space. However, some special features of cyberspace and ambiguities concerning the methods by which our court exercise jurisdiction in this space, led to enactment of the said Act. By studying of mentioned articles, we are faced with defects such as failure in presenting the exact criteria for determination of location of cyber crime, mentioning some conditions of exercising the potential or universal jurisdiction, mentioning the personality jurisdiction, presenting a solution for jurisdiction conflicts. Also, in some cases, the text of the law is relatively obscure, and as a result, demystification of those seems to be essential, for example the legislator subjects the crimes involving the abuse of persons under eighteen years old to the principle of universal jurisdiction, but it is not clear that what kind of crimes are really subjected to this principle. Or, the legislator determines Iran's territory by obscure phrases. In this research, by studying of articles about jurisdiction in computer crime Act, presentation of solution about defects and demystification of the obscure phrases, we will see Iranian courts when and under what conditions exercise jurisdiction over cyber crimes.
