عنوان پایان‌نامه
عصر عبدالرحمن دوم اوضاع فرهنگی :اجتماعی سیاسی
- رشته تحصیلی
- تاریخ و تمدن ملل اسلامی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه دانشکده الهیات و معارف اسلامی شماره ثبت: 1843ف;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 45477
- تاریخ دفاع
- ۱۴ اسفند ۱۳۸۷
- دانشجو
- مریم سلمانی جلودار
- استاد راهنما
- جمال موسوی
- چکیده
- اندلس شبه جزیره‌ای است در غرب اروپا که مسلمانان نزدیک به نه قرن بر آن حکومت کردند و در این مدت طولانی، فرهنگ و تمدن شکوفایی در این سرزمین به وجود آوردند. منابع تاریخی به اتفاق، عبدالرحمن دوم (حک. 206ـ238 ق) را اولین امیری می‌دانند که به حکومت امویان در اندلس مجد، شکوه و ابهت بخشید. عبدالرحمن دوم که در آغاز حکومتش با شورش‌های داخلی متعددی روبرو بود، با اتخاذ سیاست‌های مؤثر، توانست فتنه و آشوب را در نقاط مختلف اندلس سرکوب کند و اوضاع داخلی را آرام سازد. او در کنار توجه به اوضاع داخلی به امور خارجی نیز اهتمام می‌ورزید. و با شدت و قدرت با کمترین و کوچک‌ترین تجاوز به خاک اندلس، برخورد می‌کرد. در کنار سیاست دفاع از مرزهای اندلس، سیاست جنگ‌های تابستانی را پی‌گیری کرد که اکثر این جنگ‌ها با پیروزی و غنایم فراوانی همراه بودند. اما سیاست خارجی او صرفاً به جنگ و درگیری با کشورهای دیگر ختم نمی‌شد، بلکه وی از برقراری روابط دوستانه با دیگر کشورها استقبال می‌کرد و در این راستا سُفرایی به نشان دوستی به دربار امپراتوری بیزانس و دربار نورمان‌ها اعزام کرد. وی توانست با اتخاذ سیاست‌های کارآمد، اندلس را به یک کشور قدرتمند، مقتدر و مرکز دیپلماسی اسلامی در غرب تبدیل کند. عبدالرحمن دوم در کنار پرداختن به امور سیاسی و نظامی به زندگی عامه‌ی مردم بسیار توجه داشت. از جمله اقداماتی که وی جهت رفاه و آسایش مردم اندلس انجام داد می‌توان به تأمین آب آشامیدنی مردم، سنگ فرش کردن یکی از بزرگترین خیابان‌های پایتخت، ساخت مساجد و پل‌ها و ... اشاره کرد. با این اقدامات او، انقلابی در زندگی اجتماعی مردم اندلس پدید آمد که موجب شد تا جامعه اندلس از حالت ساده زیستی فاصله بگیرد و به تجملات و تشریفات روی آورد. با توجه به اینکه عبدالرحمن دوم، خود امیری ادیب، عالم و شاعر بود، همواره به توسعه و گسترش علوم در سرزمین اندلس توجه داشت. وی در پی آن بود تا قرطبه از لحاظ علمی و هنری، با بغداد (پایتخت عباسیان) برابری کند. لذا سیاست جذب و حمایت علما و دانشمندان را در پیش گرفت و در این راستا، هزینه‌های بسیاری صرف کرد و بدین ترتیب در دوره حکومت او دانشمندان و هنرمندان بسیاری به قرطبه و دربار وی روی آوردند که این امر در دگرگونی و پیشرفت اوضاع فرهنگی اندلس بسیار تأثیر گذار بود.
- Abstract
- Andalusia is a peninsula in western europ that was governed by Moslems for about nine centuries. During this long perial, the culture and civilization was highly influenced by Moslems. Historical references prove that Ab-dol-Rahman II (207-238A.H) was the first king who gifted the glory and power and authority to Omayyade's kingom in Andalusia. At the beginning of his kingship, Ab-dol-Rahman II was faced with many internal rebels, but using the best controlling policies, he could suppress the revolts, and control his territory. Being a lart of the internal conditions, he was conscious about external relationships as well. He was so strict about the Andalusia's borderships. He could also take a lot of spoils out of the wars. His attitude toward other governments was not only limited to fight, but he also sent his ministers to Norman Empire and Bizans kingdom to sign contracts and to make peaceful relationships. He could also choose appropriate policies to make Andalusia a strong and effective Islamic country in west. Being careful about governing the country, he was also able to control and imprave the people's ordinary lives. Counting his efforts toward these imporovements, we can point his preparing water supply for people, preparing pavement for the main street, making masques and bridges and ... etc. These efforts led people far from having a simple life and made their attitude a luxurious one toward life. He was an intellected king and insisted on developing science through his country. He wanted to compete with Baghdad, which was the capital city of Abasian, and employed a lot of scientists and artists and spent a lot on them. This item was realy effective on Andalusia's development.
