عنوان پایان‌نامه

مقایسه نسبت قدرت اکسنتریک وکانسنتریک عضلات اورتور به اینوتور در مردان سالم غیر ورزشکار



    دانشجو در تاریخ ۲۷ شهریور ۱۳۹۲ ، به راهنمایی ، پایان نامه با عنوان "مقایسه نسبت قدرت اکسنتریک وکانسنتریک عضلات اورتور به اینوتور در مردان سالم غیر ورزشکار" را دفاع نموده است.


    محل دفاع
    کتابخانه دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی شماره ثبت: 1083;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 63814
    تاریخ دفاع
    ۲۷ شهریور ۱۳۹۲
    استاد راهنما
    رضا رجبی

    پیچ‌خوردگی مچ پا در پای غالب بسیار بیشتر از پای غیرغالب اتفاق می‌افتد. یکی از دلایل احتمالی آن عدم تعادل قدرت عضلات بخصوص عضلات اورتور بیان شده است. ولی این مسأله هنوز بدرستی مشخص نشده است. عملکرد هماهنگ این عضلات و عضلات آنتاگونیست آنها یعنی عضلات اینورتور یکی از عوامل مهم و موثر در ایجاد ثبات در مفصل مچ پا است. هدف از انجام تحقیق حاضر، مقایس? نسبت قدرت عضلات اورتور به اینورتور مفصل مچ پا بصورت کانسنتریک و اکسنتریک در دو سرعت 30 و 120 درجه بر ثانیه در پای غالب و غیر‌غالب است.21 نفر مرد سالم غیر‌ورزشکار با میانگین سنی 3/3 ±86/24، وزن 38/0±61/70 کیلوگرم و قد 09/6±0/176سانتیمتر، بصورت هدفمند برای این تحقیق انتخاب شدند. پس از تعیین پای غالب توسط آزمون شوت کردن توپ، نسبت قدرت عضلات اورتور به اینورتور مچ پا توسط دستگاه ایزوکینتیک دینامومتری در هر دو پا و در سرعت‌های 30 و 120 درجه بر ثانیه بصورت کانسنتریک و اکسنتریک اندازه‌گیری و با یکدیگر مقایسه شدند. تجزیه و تحلیل یافته‌های تحقیق توسط آزمون تی مستقل نشان داد که در هر یک از چهار دسته آزمون انجام شده در سرعت‌های 30 و 120 و در دو انقباض کانسنتریک و اکسنتریک، تفاوت معناداری در پای غالب و غیر غالب وجود ندارد. علیرغم اینکه نسبت قدرت عضلات اورتور به اینورتور نقش موثری در پیشگیری از پیچ‌خوردگی مچ پا دارد، اما بنظر می‌رسد این نسبت قدرت در پای غالب و غیرغالب تفاوتی نداشته و دلیل احتمالی پیچ‌خوردگی بیشتر مچ پا در پای غالب نمی‌باشد. تحقیق درمورد سایر عوامل خطرزا در پیچ‌خوردگی مچ پا و مقایسه این عوامل در پای غالب وغیرغالب ضروری بنظر می‌رسد.
    Abstract
    Ankle sprains are common occure in the dominant limb. Muscle imbalance specially evertors have been hypothesized as cause of ankle sprain.but the reason is not clear. The purpose of this study was to compare unilateral ankle eversion to inversion strength ratio (E/I R) at the speeds of 30 s-1 and 120 s-1 in the dominant and non-dominant limb. Twenty-one healthy adults without any physical training experience (age= 24.86 ±3.3 years, weight 70.61± 0.38 kg, height 176.0 ± 6.09 cm) participated in this study. Ankle E/I concentric and eccentric ratio was measured by an isokinetic dynamometer at the speeds of 30 s-1 and 120 s-1. Statistical analysis indicated no significan differences were observed between dominant and non dominant limb at the speeds 30 s-1 and 120 s-1. Although E/I R have been used clinically as an index for injury prevention and rehabilitation, but it is not cause of more prevalence ankle sprain in dominant limb. Research on other risk factors seems to be necessary.