عنوان پایان‌نامه
بهینه ساز یمعماری سیستمهای نهفته چند پردازنده ای برای کاربردهای چند رسانه ای
- رشته تحصیلی
- مهندسی کامپیوتر-معماری کامپیوتر
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه دانشکده برق و کامپیوتر شماره ثبت: 1400
- تاریخ دفاع
- ۲۷ بهمن ۱۳۸۶
- دانشجو
- محسن یوسف پور
- استاد راهنما
- محمود رضا هاشمی
- چکیده
- سیستمهای بر روی یک‌تراشه راه‌حل نوینی هستند که برای پاسخ‌گویی به نیازمندی‌های سیستمهای جدید و کاهش زمان رسیدن محصولات به بازار پیش روی طراحان سیستمهای دیجیتال قرار گرفته‌اند. ورود این پدیده به دنیای طراحی سیستمهای دیجیتال مشکلات و چالش‌های دیگری را هم‌چون میزان مصرف توان، نحوه‌ی افراز سیستم به عناصر سازنده و چه‌گونگی انتقال داده میان عناصر سازنده وارد چرخه‌ی طراحی سیستم نمود. شبکه‌های بر روی تراشه امروزه یکی از راه‌حل‌های کارا و مناسبی هستند که برای سیستمهای بر روی تراشه پیش‌نهاد می گردند. طراحی یک شبکه‌ی ویژه‌ی کاربرد نقش موثری در افزایش کارایی سیستم بر عهده دارد. این شیوه‌ی طراحی زمانی می‌تواند به طور موثر و مفید به حل مساله‌ی انتقال داده بر روی تراشه کمک کند که یک روش و چرخه‌ی مناسب برای طراحی شبکه‌های بر روی تراشه که بر اساس کاربرد ورودی آماده شده‌اند، وجود داشته باشد. در این روش طراحی باید بتوان از یک توصیف اولیه‌ی کاربرد که حاوی اطلاعات ترافیکی آن می‌باشد، شبکه‌ای مناسب برای انتقال داده طراحی نمود. در این پژوهش تلاش شده است تا یک مسیر طراحی سیستم انتقال داده بر روی تراشه، مبتنی بر شبکه‌های بر روی تراشه طراحی و معرفی گردد. در این مسیر سنتز معماری شبکه‌های بر روی تراشه، برای سه مساله‌ی اساسی نگاشت کاربرد ورودی بر روی شبکه، بهینه‌سازی رفتار شبکه متناسب با نیاز کاربرد و معماری مناسب مسیریاب‌های موجود در شبکه راه‌حل‌هایی پیش‌نهاد شده است. این مسیر طراحی که شامل سه قسمت ذکر شده می‌باشد برای درستی یابی ادعاها و راه‌حل‌ها بر روی شش کاربرد بی‌درنگ که عمدتا در حوزه‌ی کاربردهای چند رسانه‌ای بوده‌اند آزموده شده است. این کاربردها کدگذار MPEG-4، کدگذار JPEG2000، کدگشای شئ‌گرای ویدئو (VOPD)، کاربرد تصویر در تصویر (PIP)، کاربرد نمایش‌گر چندصفحه‌ای (MWD) و یک پردازنده‌ی شبکه‌های کامپیوتری می‌باشند. بررسی و ارزیابی شبکه‌هایی که به وسیله‌ی این مسیر طراحی برای این کاربردها تولید شده‌اند نشان می‌دهد که به کمک این مسیر طراحی می‌توان شبکه‌هایی تولید کرد که از نظر میانگین تعداد جهش هر بسته در قیاس با روش‌های متداول یا پیش‌تر آزموده شده تا حدود نود درصد و از نظر مساحت اشغال شده بر روی تراشه در حدود سی و چهار درصد بهینه‌تر باشند.
