عنوان پایاننامه
ارزیابی آسیب پذیری سواحل هندیجان در خلیج فارس در اثر انتشار آلودگی نفت
- رشته تحصیلی
- مهندسی محیط زیست - سواحل
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه دانشکده محیط زیست شماره ثبت: ENV 1131;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 63204
- تاریخ دفاع
- ۳۱ شهریور ۱۳۹۲
- دانشجو
- حوری جان نثاری لادانی
- استاد راهنما
- ناصر حاجی زاده ذاکر, محمد حسین نیک سخن
- چکیده
- خلیج فارس از جمله مهم¬ترین مناطق دریایی است که استخراج، پالایش و انتقال نفت در آن انجام می¬پذیرد و بررسی آلودگی نفتی سواحل این خلیج تحت حوادث مختلف از اهمیت بسیار زیاد برخوردار می¬باشد. در این پایان نامه آسیب¬پذیری آلودگی نفتی در سواحل هندیجان در شمال خلیج فارس ناشی از حوادث لوله¬های نفت زیر دریا با استفاده از مدلسازی عددی پخش لکه نفتی تحت اثر مشترک جزرومد و وزش باد مورد مطالعه و بررسی قرار گرفته است. به این منظور از مدل عددی دو بعدی مایک 21 استفاده شده است. ابتدا مدلسازی هیدرودینامیکی منطقه مورد مطالعه با استفاده از جزرومد و بادهای غالب منطقه انجام پذیرفت. پس از آن مدلسازی لکه نفتی با استفاده از نتایج مدل هیدرودینامیکی تحت سناریوهای مختلف باد انجام گرفت و آسیب پذیری سواحل منطقه مورد مطالعه به روش همپوشانی محاسبه گردید. سناریوهای باد مورد استفاده در مدلسازی لکه نفتی عبارتند از: وزش بادهای غالب 150،330 و 360 درجه، با سرعت¬های 2، 4، 6، 8، 10، 12و14 متر بر ثانیه. در این مدلسازی فرض شد دبی خروجی 05/0 مترمکعب بر ثانیه می¬باشد و پس از گذشت 48 ساعت از شکست خط لوله نفت هندیجان، جلو انتشار نفت گرفته شده است. بر اساس نتایج بدست آمده از مدلسازی، لکه نفتی تحت تمامی سناریوهای مذکور، به جز حالات وزش باد 360 درجه با سرعت¬های بیش از 4 متر بر ثانیه، به ساحل برخورد نمود و سواحل روستاهای کپرها، سجافی و اسکله بحرکان دچار آلودگی نفتی شد ولی ساحل بوطاهری دچار آلودگی نفتی نشد. کم ترین طول ساحل آلوده 3 کیلومتر، مربوط به حالت وزش باد در جهت 150 درجه با سرعت m/s2 و بیشترین آن 12 کیلومتر و مربوط به باد در جهت 150 درجه با سرعت m/s14 و باد در جهت 360 درجه با سرعت m/s4 است. حداقل زمان برخورد نفت با ساحل 4 ساعت و 40 دقیقه و حداکثر 51 ساعت می باشد. نتایج مطالعات نشان داد که آسیب پذیری منطقه ساحلی هندیجان در برابر آلودگی نفتی، پایین می باشد و اسکله بحرکان آسیب پذیرترین بخش ساحل هندیجان و منطقه سجافی کمترین آسیب پذیری را دارا می¬باشد. واژگان کلیدی: مدلسازی هیدرودینامیک، پخش و انتشار آلودگی نفتی، مایک 21، آسیب پذیری، بندر هندیجان
- Abstract
- The use of numerical modeling is a well technique that has proven to provide cost protection and estimates of oil surface drift. This thesis assesses oil spill vulnerability of coastal environment of Hendijan in the Persian Gulf by presentation the results of simulating the oil spill. In this study, MIKE21 model has been used in two modules: hydrodynamic and spill analysis. At the first, hydrodynamic modeling was setup using local wind conditions and the topography. In the second part, Spill Analysis model was run using the flow field produced from the hydrodynamic simulation and then vulnerability has assessed. Oil Spill modeling was performed under 3 different wind scenarios. Oil slick released happened because of oil pipeline break. Results show that oil spill trajectory is strongly influenced by wind. Furthermore, results indicate that under wind with speed of 2 to 14m/s in two direction of 150 and 330 degree, and with the speed of 2 and 4 m/s in direction of 360 degree, the oil slick released will reach to the coast. Method for estimating the coast vulnerability to oil spills is based on length of pollutant coast by oil slick, environmental data and coastal sensitivity. Results of vulnerability assessment show that most vulnerable area of Hendijan is central part (Bahrekan). Keywords: oil spill, hydrodynamic model, MIKE21 model, vulnerability, Hendijan