عنوان پایان‌نامه

اثر آنی کشش استاتیک و دینامیک عضلات چهار سر ران? همسترینگ و دو قلو بر حس وضعیت مفصل زانوی فوتبالیست های مرد دانشگاهی



    دانشجو در تاریخ ۲۷ شهریور ۱۳۹۲ ، به راهنمایی ، پایان نامه با عنوان "اثر آنی کشش استاتیک و دینامیک عضلات چهار سر ران? همسترینگ و دو قلو بر حس وضعیت مفصل زانوی فوتبالیست های مرد دانشگاهی" را دفاع نموده است.


    محل دفاع
    کتابخانه دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی شماره ثبت: 1005;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 61898
    تاریخ دفاع
    ۲۷ شهریور ۱۳۹۲
    دانشجو
    علی مرادی
    استاد راهنما
    رضا رجبی

    مقدمه: تمرینات کششی معمولاً قبل از شروع فعالیت‌های ورزشی به منظور بهبود عملکرد و کاهش احتمال خطر آسیب انجام می‌شوند. مربیان و تمرین دهنده‌های ورزشی بر این باورند که انجام پروتکل‌های کششی قبل از رقابت موجب کاهش احتمال آسیب و بهبود عملکرد ورزشکاران می‌شود. از جمله رایج‌ترین حرکات کششی مورد استفاده ورزشکاران، کشش استاتیک و دینامیک می‌باشد. بیان شده است که تمرینات کششی می‌تواند موجب تغییر در ویژگی‌های گیرنده‌های حس عمقی و در نتیجه موجب تغییر در حساسیت سیستم حس عمقی مفاصل شود. هر عاملی که باعث اختلال در سیستم حس عمقی مفاصل شود، مفاصل درگیر را مستعد آسیب می‌کند. بنابراین هدف از این تحقیق، تعیین اثر کشش استاتیک و دینامیک عضلات منتخب اطراف زانو بر حس وضعیت مفصل زانوی فوتبالیست‌های دانشگاهی و همچنین مقایسه اثر این دو نوع کشش بود. مواد و روش‌ها: تحقیق حاضر از نوع نیمه تجربی و با طرح پیش آزمون – پس آزمون در دو گروه بود؛ به این منظور30 فوتبالیست در سطح دانشگاهی، با میانگین سنی 45/1±20/23 سال از راه نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شدند. در این تحقیق به منظور حذف تأثیر تفاوت‌های فردی و متغیر‌های مزاحم و مداخله گر از تمامی‌30 آزمودنی حاضر در تحقیق، یک بار به عنوان آزمودنی‌های گروه کشش استاتیک و 72 ساعت بعد آزمودنی‌ها به عنوان آزمودنی‌های گروه کشش دینامیک استفاده شد. آزمودنی‌ها قبل از انجام کشش و اندازه‌گیری، 5 دقیقه با دوچرخه ثابت و با سرعتی یکسان بدن خود را گرم می‌کردند. سپس حس وضعیت مفصل زانوی آن‌ها توسط دستگاه الکتروگونیامتر مدل SG150 اندازه‌گیری می‌شد و اعداد بدست آمده به عنوان رکورد پیش آزمون در برگه ثبت رکورد ثبت می‌شد. سپس پروتکل تمرین کششی استاتیک بر روی عضلات منتخب اعمال شده و بلافاصله پس از آن دوباره حس وضعیت مفصل زانو اندازه‌گیری و اطلاعات آن به عنوان رکورد پس آزمون کشش استاتیک ثبت می‌شد. 72 ساعت بعد، آزمودنی‌ها به عنوان گروه کشش دینامیک همانند کشش استاتیک تحت پروتکل کششی و سپس مورد اندازه‌گیری قرار می‌گرفتند. از آزمون تی زوجی به منظور مقایسه مقادیر پیش آزمون و پس آزمون در کشش استاتیک و کشش دینامیک استفاده شد و همچنین به منظور بررسی اختلاف کشش دینامیک و استاتیک از آزمون تی مستقل استفاده شد. یافته‌ها: نتایج تحقیق حاضر نشان داد، اختلاف معناداری بین میزان میانگین خطای حس وضعیت مفصل زانوی ورزشکاران مرد فوتبالیست، در قبل از اعمال کشش استاتیک و بعد از اعمال کشش استاتیک مشاهده نشد (05/0p>). در حالی که کشش دینامیک عضلات منتخب اطراف زانو اثر معناداری بر حس وضعیت مفصل زانوی فوتبالیست‌ها گذاشته است و موجب بهبود آن شد، به طوری که میزان میانگین خطای مطلق بازسازی زاویه هدف در پس آزمون کاهش معناداری نسبت به پیش آزمون داشته است. (05/0p<) همچنین نتایج تحقیق حاکی از آن بود که بین میزان تغییرات ناشی از اثر کشش استاتیک بر حس وضعیت با میزان اثر کشش دینامیک بر حس وضعیت مفصل زانو تفاوت معنی‌داری وجود دارد (05/0p<). نتیجه‌گیری: به طور کلی نتایج تحقیق حاکی از آن بود که کشش استاتیک عضلات منتخب اطراف زانو تأثیر معناداری بر حس وضعیت مفصل زانو نداشته است که این نشان‌دهنده آن است که کشش استاتیک اثیری بر حساسیت گیرنده‌های حس عمقی نداشته است. اما کشش دینامیک موجب افزایش حس وضعیت مفصل زانو شده است و این بدان معنی است که کشش دینامیک موجب افزایش حساسیت گیرنده‌های حس عمقی شده است. همچنین بین این دو نوع کشش در تأثیرگذاری بر حس وضعیت اختلاف معناداری وجود دارد به طوری که کشش دینامیک موجب بهبود حس وضعیت و کشش استاتیک موجب کاهش جزئی(غیرمعنادار) حس وضعیت شده است لذا می‌توان نتیجه گرفت کشش دینامیک در افزایش حساسیت گیرنده‌های حس عمقی موثرتر از کشش استاتیک می‌باشد. با توجه به نتایج تحقیق حاضر می‌توان به ورزشکاران، تمرین دهنده‌های ورزشی و مربیان پیشنهاد کرد،از هر دو نوع تمرین کششی استاتیک و دینامیک استفاده کنند. اما بین کشش استاتیک و دینامیک، به منظور گرم کردن پیش از فعالیت ورزشی، استفاده از کشش دینامیک بهتر از کشش استاتیک می‌باشد.
    Abstract
    Introduction: Stretching exercises usually can be performing before exercise to improve performance and reduce injury risk. Coaches and sport trainers believe that do stretching exercise before competition may reduce the risk of injury and improve athletic performance. The most commonly stretching exercise used by athletes are static and dynamic stretching. It has been suggested that stretching can cause changes in the properties of proprioception receptors and thereby alter the sensitivity of joint proprioception system. Every thing that impairs joint proprioception system, can susceptible joints to injury.The purpose of this study was to determine the effect of static and dynamic stretching exercise of elected muscles surrounding the knee on joint position sense in college soccer players. and compare the effects of two types of stretching exercises. Materials and Methods: This study was a quasi-experimental design with pre-test - post-test in two groups. In this study 30 soccer players at the college level, with mean age 23/20±1/45 years were selected by purposefully sampling. In this study, because of removing effect of intruder variable and Individual differences ,all of subjects in this study was used one time as static group and after 72 hours used as dynamic stretching group. In each two static and dynamic stretching groups, before performing stretch and measure, Subjects rode 5 minute warm up on the fixed bike with the same speed. Then knee joint position sense were measured by electrogoniometer SG150 model numbers and achieved data as pre-test deta was recorded in the record sheet. Than stretching exercises protocol was applied on the selected muscle and immediately after that, joint position sense was measured and achieved data as post-test record was recorded. The t-test was used to compare mean of pre-test and post-test. To compare pre- test and post- test values of static and dynamic stretching groups Was used paired t-test and also to investigate the difference between dynamic and static stretching groups was used independent t-test. Results: The results showed that a period of static stretching exercises of quadriceps, hamstrings and gastrocnemius muscles, has no significant effect (P>0/05) on knee joint position sense but a period of dynamic stretching exercises of elected muscles surrounding the knee, Has a significant effect on knee joint position sense (P<0/05). Also the results showed that there was a significant difference between dynamic and static stretching exercises (P<0/05). Conclusion: Overall the result of this study showed static stretching exercises has no effect on sensitivity of joint proprioception, but dynamic stretching exercises can improve knee joint position sense and this means that dynamic stretching can increase the sensitivity of the proprioceptive receptors. also results showed that dynamic stretching is better than static stretching exercises because of dynamic stretching cause increase knee joint position sense but static stretching decrease (no significant effect) knee joint position sense. So we can suggest to coaches, athletics and sport trainers can use from each 2 type of static and dynamic stretching but between dynamic and static stretching exercises, dynamic stretching is better than static stretching to warm up before physical activity.