عنوان پایان‌نامه
باز نمایی مرد در سینمای پس از انقلاب
- رشته تحصیلی
- مطالعات فرهنگی ورسانه
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 60039;کتابخانه دانشکده علوم اجتماعی شماره ثبت: رس 4599
- تاریخ دفاع
- ۱۰ شهریور ۱۳۹۲
- دانشجو
- اسماعیل شهمیری
- استاد راهنما
- اعظم راودراد
- چکیده
- سینما امروزه به عرصه¬ای برای ارائه سبک زندگی، ارزشها و باورهای یک جامعه تبدیل شده است. از چنین منظری تصویری که از مردان به عنوان نیمی از جمعیت یک جامعه ارائه می¬شود محل تامل بسیار است. در این پژوهش با استفاده از روش تحلیل متن و تکنیک نشانه¬شناسی، هشت فیلم از چهار دوره سینمای پس از انقلاب، شامل دوره اول (1358 تا 1367) فیلم¬های بای¬سیکل¬ران و طلسم، دوره دوم (1367 تا 1376) فیلم¬های هامون و بانو، دوره سوم (1376 تا 1384) فیلم¬های شوکران و سگ¬کشی و دوره چهارم (1384 تا 1392) فیلم¬های بیدمجنون و جدائی نادر از سیمین، مورد مطالعه و بررسی قرار می¬گیرد. در نهایت نشان داده می¬شود که بازنمایی تصویر مرد در سینمای ایران بسیار منفی است و مردان، بخصوص در نقش‌های خانوادگی، با صفاتی چون خودرای، خشن، ظالم و خیانتکار بازنمایی شده¬اند. لذا برخلاف آرای منتقدان فمینیست، نه تنها سینمای ایران بعد از انقلاب سینمای زن¬ستیز یا مردخو و با سلطه شخصیتهای مثبت مردانه نیست بلکه در بسیاری موارد مبتنی بر بازنمایی تیره از مردان است. در این بین نتایج تحقیق نشان می¬دهد که فیلم¬های مورد مطالعه حکایت از شکل¬گیری یک روند تغییر در بازنمایی تصویر مردان در سینما و تاثیر آن در شکل¬گیری تعریفی مدرن از هویت مرد می¬کنند و بر این دیدگاه صحه می¬گذارند که نوع جهت¬گیری فیلم¬های سینمایی از قالب سنتی خارج شده و به سمت فیلم¬هایی که نوع مراوده مردان و زنان در فیلم¬ها را دگرگون ساخته، پیش می¬رود، بدین معنا که خشونت و خیانت مردان در فیلم‌های آغازین خشونتی تحت تاثیر شرایط اجتماعی، بازنمایی شده و در فیلم¬های متاخر این خشونت به همراه خیانت¬پیشگی بصورت امری ذاتی در مردان بازنمایی شده است. کلمات کلیدی: بازنمایی، سینما، تصویر مرد، خشونت، خیانت
- Abstract
- Nowadays, cinema has become an arena for presenting lifestyle values and beliefs of a society. From this point of view the portrait of men as half of the population of the society should be fully deliberated. In this research through text analysis method and the symbolism techniques eight films from four periods of the Iran’s cinema after revolution, including the first period (from1358 to 1367) movies: Bicycle rider (bicyclerun) and Spell (telesm), the second period (from 1367 to 1376) movies: Haamoun and Lady (Baanou), the third period(from 1376 to 1384) movies Hemlock (showkaran) and Dog genocide(Sag koshi) and the fourth period (from1384 to 1392) movies: A separation (Jodaee- e- Nader az Simin) and Weeping willow (Bid-e- majnoun) will be studied and reviewed. At the end, it is indicated that the representation of men’s portrait in Iran’s cinema is extremely negative and men especially in family roles are represented as obstinate, rude, cruel and unfaithful. Therefore, contrary to feminist critics, Iran’s cinema after revolution is not women conflict or virile antagonist and under the dominance of positive masculine characters, instead, in many cases it’s based on men’s negative representation. The results of this research indicate that the movies under study, reveal the facts about the formation of a change in representation of men’s portrait in cinema and its impact on forming a modern definition of men’s identity and approve this viewpoint that the orientation of films is going out of the traditional mode and it’s moving towards making films that transform the relationships between men and women, indicating this theory that, cruelty and unfaithfulness in the first movies are represented under the effect of social circumstances and in the last movies the cruelty along with unfaithfulness are represented as men’s inherent characteristics. Key words: Representation, Cinema, Man’s portrait, Cruelty, Unfaithfulness
