عنوان پایان‌نامه
درک زمینه و معنا در شکل شهر
- رشته تحصیلی
- مرمت و احیای بناها و بافتهای تاریخی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 59635
- تاریخ دفاع
- ۱۷ تیر ۱۳۹۲
- دانشجو
- محمدعلی سیاحیان دهکردی
- استاد راهنما
- سیدغلامرضا اسلامی
- چکیده
- همبستگی عمیق بین لایه های مختلف محیط شهری، بخصوص در بافت های تاریخی و ارزشمند باعث شده که علیرغم تمامی مشکلات (دسترسی، فرسودگی، ساخت و سازهای ناهمگن، متروک شدن بخش هایی از بافت و ...) هنوز هم این بافت ها به عنوان مرکز شهر و سرچشمه ی اصلی رویدادهای جمعی شهر عمل نمایند و فضاهای شهری این محدوده ها هنوز هم جزو فعال ترین بسترهای زندگی جمعی در شهر باشد. از آنجا که تغییر ساختارهای معنایی محیط (متأثر از فرهنگ، اجتماع، تاریخ) همواره کندتر و بطئی تر از ساختارهای کالبدی و عملکردی است، به نظر می رسد که تداوم حیات این بافت ها متأثر از حضور لایه های عمیق معنایی در آن هاست. شناخت این لایه های معنایی از طریق خوانش اجزاء مادی و کالبدی و به عبارتی صورت امکان پذیر است و چیزی که رابطه ی بین دو پدیده ی صورت و معنی را برقرار می کند «نشانه» است. شهر را می توان مانند زبان یک نظام ارتباطی دانست؛ نظامی متشکل از حجم، فضا، حرکت و ... . در یک سوی این نظام ارتباطی پیام یا معنی و در سوی دیگرش اجزا و عناصر شهر که آن ها را صورت می نامیم قرار دارد. مجموعه ای از نشانه ها و نمادها در بستر تاریخی، فرهنگی و اجتماعی خود رابطه ی میان صورت و معنی را برقرار می کنند. این گونه برخورد با معنی به رویکرد زبانشناسان به معنی نزدیک است. در این رویکرد معماری زبانی است که شهر متن آن است. بناها کلمات و نشانه هایی هستند که جمله (شهر) یا متن را می سازند. این رساله در پی یافتن راهی برای درک لایه های معنایی از طریق کالبد در بستر شهر/محله است و سپس ارائه ی طرحی برای بافت یا زمینه ای که ارتباط این لایه های معنایی را امکان پذیر کرده است. گستره های مورد پژوهش شامل کالبد، عملکرد، زیرساخت و زمینه می شود. برای شناخت محله سعی شده از واژگانی که دلالت بر سکونت و سکونت پذیری در محله می کنند، استفاده شود. به دلیلی نقشی که مرکز در ساختار محله بازی می کند، طرح های پیشنهادی بر مرکز محله ی علیقلی آقا متمرکز گردید. کلیدواژه: بافت تاریخی، لایه های معنایی، معنا، زمینه، نشانه، مرکز محله ی علیقلی آقا.
- Abstract
- The profound solidarity between different layers of urban space, especially in historic and valuable fabrics, has caused these fabric to act as the city center and the main source of urban public events and to be the most active platform of social life in the city in spite of all the current difficulties (in accessibility, deterioration, incompatible constructions, evacuation of some parts of the fabric, etc.). Since alteration of semantic structure of the environment (influenced by culture, society and history) is ever slower than that physical and functional structure, it seems that the continuity of life in the urban fabrics is affected by the profound semantic layers which exist in them. Recognizing these semantic layers is feasible through reading the material and physical elements called as ‘signifier’ and what creates the connection between ‘signifier’ and ‘signified’ called as ‘sign’. City can be seen as a communication system which is composed of volume, space, movement, etc. On the one hand of this communication system, message or meaning is situated and on the other hand of it, the urban elements are located which we call ‘signifier’. A complex of signs and symbol along with their historical, cultural and social contexts creates the connection between signifier and signified. This kind of attitude toward meaning is close to that of linguists. In this attitude, architecture is seen as a "langue" the "parole" of which is the city. Buildings are also seen as the words and sign which constitute the sentence or parole (city). This essay tries to find a way to understand the semantic layers through form in the city or neighborhood setting and give a plan for the context that makes the connection between these semantic layers possible. The physical, functional, infrastructural and contextual aspects of the neighborhood are the scopes studied in this essay. Furthermore, in order to recognize the neighborhood, the vocabulary relevant to habitation and its poss
